Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1986, Síða 27

Önnur spurningin er hverjar eru eða verða afleiðingar
þessara breytinga. Hér er fyrst og fremst ástæða til að nefna
tvennt. En það eru áhrif á uppskeru og efnamagn töðunnar.
Gera má ráð fyrir að tún sem mjög eru vaxin sóley, túnsúru,
vegarfa gefi nokkru minni uppskeru heldur en þar sem ræktuð
grös eru ráðandi. Engar mælingar eru þó til sem sanna þetta
eða afsanna og er hér stuðst við mat manna fyrr og nú um
þetta atriði. Því er ekki hægt að nefna í hestburðum upp-
skeruminnkun við þá umbreytingu túnanna að þau verða
smám saman gullin af sóley eða fannhvít af vegarfa. Um
breytingu á efnamagni er það helst þekkt að tvíkímblöðungar
innihalda meira af tvígildum jónum en grös — einkum kalsí-
um og magnesíum. Að öðru leyti er samsetning þessara jurta
án efa einnig eitthvað frábrugðin því sem er í grösum. Má þar
nefna ýmis bragðefni (eiturefni) t.d. í brennisóley, fíflamjólk í
túnfífli og sýrur í túnsúrum o.fl. mætti til tína.
Til þess að kanna hvort hægt væri að sjá áhrif tvíkímblöð-
unga á efnamagn (steinefna) var farið i spjaldskrá Ræktun-
arfélags Norðurlands um efnamagn í heyi frá bæjum á
Norðurlandi. Ekki hafði að vísu verið efnagreint hey frá öllum
þeim bæjum þar sem tún voru skoðuð og af sumum bæjum
það sjaldan að ekki þótti fært að taka niðurstöðu með eða
niðurstaða þótti óeðlileg af einhverjum ástæðum (vothey
íblandað, heykögglar einnig íblandaðir). Alls voru það 24
bæir (af þeim 54 þar sem gróður var athugaður) þar sem
efnamagn sýna var þannig að þeir yrðu teknir með í þessa
athugun. Skoðað var fyrst og fremst kalsíum og magnesíum-
innihald. Var þessum 24 bæjum skipt í þrjá hópa eftir kalsí-
ummagni. Þá sem voru með tiltölulega lítið magn, þ.e. jafnt
eða minna en 3.4 g/kg, þá sem innihéldu 3.5-3.9 g/kg og þá
sem voru með meira en 3.9 g/kg. Borið var svo saman hvort
bæir með miklu af tvíkimblöðungum voru einnig með hátt
kalsíummagn og öfugt. I eftirfarandi yfirliti er niðurstaða af
þessari athugun sýnd:
29