Ársrit Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1924, Qupperneq 39

41
Skýr sl ur
um sláturfé í K. P. 1923-1925.
Síðustu sláturfjárskýrslur, sem ársrit K. P. flutti í VII ár-
gangi, sem kom út 1923, voru fyrir árið 1922.
Vegna dráttarins, sem orðið hefir á útgáfu ársritsins, er nú
tækifæri til þess, að birta í senn sláturfjárskýrslur priggja ára,
sem síðan eru liðin: 1923 til 1925. Við það vinst, að auðvelt
er að gera samanburð bæði á vænleika fjárins og verslunar-
magninu þessi prjú ár, eins og skýrslurnar hér á eftir sýna.
Skýrslan I sýnir tölu fjárins, kjötmagn og meðalvigt í hverj-
um flokki í öllu félaginu hvert hinna priggja ára, og sýnir hún
Ijóslega, hvernig féð hefir reynst til frálags hvert árið í félag-
inu i heild.
Skýrslan II sýnir magn sláturfjárafurða, sem hver deild hefir
lagt inn í K. P. þessi prjú ár, og mismuninn frá ári til árs.
Skýrslurnar III a—c sýna tölu sláturfjárins í hverri deiid, teg-
undir pess og flokkun; sýna pær hlutföllin milli gæða fjárins í
deildunum og hvernig pað pokast til frá ári til árs. Hlutföllin
inilli tegundanna hafa allmikið raskast pessi prjú ár, og eru
auðsæar tvær aðalorsakir til pess: hinn mikli lambadauði í
vorharðindunum 1924 og pað, að ekkert varð af útflutningi lif-
andi sauðfjár nú í haust (1925). — Raunar reyndist samheldni
félagsmanna ekki svo traust, að alt hið lofaða útflutningsfé í
K. P. kæmi til skila sem sláturfé, pótt útvegað sé hærra verð
fyrir kjötið af pessu fé en nokkurt annað kjöt, og peningar
væru í boði eftir vild gegn pví af pessu kjöti, sem ekki var
bundinn gjaldeyrir til skuldalúkningar. Orsökin til pessa er
sú, að kaupmenn hafa umboðsmenn sína á verði í ýmsum
deildum K. Þ. til pess að ná í petta besta kjöt með pvi að
kaupa féð á fæti heima hjá bændum, pví að með pví móti
verður mönnum helst vilt sýn á afleiðingunum. Og pótt ótrú-
Iegt sé, gera nokkrir menn, sem kalla sig kaupfélagsmenn, sér
að atvinnu pennan umboðsrekstur fyrir kaupmenn, enda skilja