Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1916, Qupperneq 55

57
semi, fjárhag og fyrirkomulag búnaöarfélaga. Þaö sem
hér er birt um þau í opinberum ritum er mjög í rnolurn
og af skornum skamti. Þar af leiðandi er ilt aö gera sér
nokkurt fast og greinilegt yfirlit yfir starfsemi þeirra,
fjölda, meölimatölu, tillög og sjóöseignir. Þaö veröa aö
vera að meira eöa minna leyti ágizkanir, þegar um heild-
ina er að ræöa.
Eftir því er séö veröur, er stefna þeirra og starfsemi
í heild sinni mjög einhliða. Þaö má heita i þeim flestum,
aö ekki sé tilgangur þeirra neinn annar en að vinna að
jarðabótum. Sum hafa önnur mál á stefnuskrá sinni, en
viöast munu þau ekki vera annað en dauður bókstafur.
Þessi önnur mál eru þá helzt eitthvað viðvíkjandi hús-
dýrarækt. Öðrum málum mun lítið vera hreyft.
Til að sýna fram á, að þetta muni ekki vera gripið
alveg úr lausu lofti, skal eg leyfa mér að benda á skýrslu
Búnaðarfélags Svínavatnshrepps, sem nýlega hefir verið
birt í Frey. Þetta er þó eitthvert öflugasta búnaðarfélag
landsins. Á 50 árunum, frá 1864—1914, hefir þaö varið
yfir 8000 kr. til jarðyrkjustarfa, en ekki nema tæpum
500 kr. í þágu húsdýraræktunarinnar, og enn þá minna
til annara búnaðarmála. Búnaðarfélag þetta hefir sam-
kvæmt lögum sínum haft eins víðtækt verksvið og nokk-
urt annað búnaðarfélag í landinu.
Eg get ekki beinlínis ásakað búnaöarfélögin, þótt þau
hafi unnið svona einhliða. Hið opinbera á þar líka sína
sök. Það hefir að eins veitt styrk fyrir unnar jarðabætur
og ekki gert neitt til að örva áhuga fyrir öðrum málum
um langt skeið. Það er fyrst á síðari árum að lítilsháttar
þreyting er ?ið komast á í þessum efnum, Skilyrðiíj fyrif