Búnaðarsamband Austurlands - 01.01.1916, Side 73

75
leg verðlaun, að koma sér upp lagarheldum haughúsum
eða safngryfjum. Þó vita sennilega flestir, að þeir geta
fátt gjört, sem borgar sig fyr eða betur, og það án
verðlauna. En hvar eru framkvæmdirnar? Það eru
þær, sem Sambandið og Múlasýslurnar vildu ýta undir,
með verðlaununum. Aftur á móti hefir plægingum
Sambandsins verið tekið mjög vel, og þar sýnilega vakn-
andi áhugi.
Hér er fólgið all-mikið ósamræmi. Vaknandi áhugi
á jarðrækt og svefn 1 áburðarnotkun. Ný-yrkja má
þó einskis síður án vera, en áburðar, og þar sem hún
er, er sérstök ástæða til nýtni og hagsýni í meðferð
hans. Getur verið, að ýmsir hirði og nýti áburð vel, í
húsum og gryfjum, en hafi ekki athugað, eða ekki viljað
sækja um verðlaun. Þeim mönnum eru þó verðlaunin
ætluð, og þeir hafa verðskuldað þau, og — þeir eiga
að sækja og fá þau. Og svo eiga aðrir að koma á
eftir.
Æskilegt væri og, að menn myndu eftir og vildu
hagnýta gripahirðingar-verðlaunin. Þau eru líkleg til að
bera góða ávexti með tíð og tíma.
Eg hefi sérstaklega viljað vekja athygli á þessum
atriðum nú. af því að þau hafa, öðrum fremur, verið
látin ónotuð, eða lítt notuð síðastliðin ár, og óska, að
það gæti borið einhvern árangur.
Vallanesi 11. marz 1918.
Magmis Bl. Jónsson.