Árbók Landsbókasafns Íslands - 01.01.1953, Qupperneq 82

82
PÉTUR SIGURÐSSON
prentunin 1613, og Crymogæa, prentunin 1610. Það mun vera fágætt, og ekki vita menn um neitt ein-
tak, þar sem Crymogæa er fest aftan við, eins og til var ætlazt. I flestum eint. af Anatome er annað
titilblað:
Antome | Blefke-|niana, Qua | Ditmari Blefkenii Viscera | magis præcipua, in libello de Islandia,
An. M. DC. VII | edito, convulsa, per manifestam exentera-|tionem retexuntur. | Per Arngrimum
Jonam | Islandum. o. s. frv. eins og í Jsl.
PANGRATIUS, ANDREAS. Postilla. Hóluni 1632.
í Isl. XIV, bls. 85, er vísað til þess, að Finnur biskup, Hálfdan Einarsson og handritið Berg. Mus.
128 telji frumútgáfu þessarar postillu vera prentaða 1610. Páll E. Ólason (Menn og menntir IV, bls.
384) sýndi fram á, með tilvísun í formála Þorláks biskups, að þetta er ekki rétt; postillan er hér
prentuð í fyrsta skipti. Hér skal til áréttingar prentaður kafli úr formálanum, bl. (.) iiijb—vb, enda
er hann að öðru leyti ekki ófróðlegur:
A medal anztara agiætustu Boka, sem sa Loflege Iíerra (þ. e. Guðbrandur biskup) a Islensku vt-
sette, þa er nu þesse litla Postilla, hupria hann liafde asett sier ad laata prenta, hefde Drottenn vnt
hpnum þar til leingre Lij/stunda, og Lijkamans Hraustleika, þuiad hann elskade mipg þessa Bok,
þess vegna ad hpnum þotte hun so liosa og stutta Skyring og þo /ullan Skilning gie/a þeim Einfplldu,
og Minneslitlu, a pllu sierlegasta Innehallde, og Lærdomum sierhuprs Gudspialls ... Þa ha/de hanre
sier asett, sem eg adur sagde, þennan lilla Byggingarstein, huprn hann ha/de faagad og tilbwed, ecke
ad lata vm Idendur fallast, huörium hans gudlega og godfwsa asetninge ad þiena, eg veit mig marg-
/alldlega skylldugan . . . So mun Gud ecke vilia, ad þad Lios, sem hann he/ur /yrir sinra elskulega
Þienara tendrad, j Vtleggingu þessarar agiætrar Bokar, skyllde vnder Stol stingast, edur nidre liggia,
helldur mprgum til Gagns og Vpplysingar vtberast, Og þui læt eg nu þessa Postillu a Prent vtganga
i Jesu Nafne. Enn vm hennar Nytseme skri/a eg þui /aatt, ad eg meina eingen mune vm hana efa, sa
sem med Gudrækne lesed og idkad he/ur, þær adrar Bækur sem minn saaluge Herra og A/e hefur
laated vtganga, a medal huprra þessi er þui ein, liin agiætasta, ad hun er hin sijdasta ad eg meina,
sem sa gode Guds Madur hefur vtlagt, Þuiad so sem Suanuren syngur ætijd sætt, enn þo allra sætast
a mote sijnum Dauda. So skulu Menn og eirnen vita, ad su Gipt og Gaa/a Heilags Anda, sem j þeim
dyrlega Guds Manne bio alla tijma rijkulega, mun ecke minst hafa vered i mote hans burtferdar-
tijma.
DAVIDS PSALTARE. Hólum 1647.
Þessi útgáfa er ekki prentuð eftir Þorláksbiblíu, er kom út 3 árum áður, sem menn skyldu vænta,
heldur eftir Guðbrandsbiblíu, þ. e. þýðingu Odds Gottskálkssonar. Sést þetta glögglega, hvar sem
gripið er niður (t. d. 1., 10., 50., 100. og 150. sálmur). Ef til vill hefur Þorlákur biskup þá þegar orð-
ið þess áskynja, að breytingar hans á biblíuþýðingunni féllu ekki í góðan jarðveg.
Jakob Benediktsson cand. mag. hefur vakið athygli mína á þessu.
ÞORSTEINSSON, JÓN. Psalltare. Hólum 1662.
í Lbs. eru 3 eintök af þessari bók; tvö koma heim við lýsingu bókarinnar í Islandica XIV, 120—
J21 (A), en í hinu þriðja er titilblaðið nokkuð frábrugðið (B):
Psalltare | Þess konjunglega Spamanzts | Davids. | Hvprn sa Heidarleige og | Gud-
hrædde KiennemanTt, Saal. Sr. | Jon Thorsteins son, sem var Prest-|ur i Vestmanua
Eyum, He/ur miuklega | wt sett, og i /agrar Saungvisjur snued, | riett epter Textanum.
Med Argumen-|tis Amhrosij Lobwassers y/er | sierhvprn Psalm. ] Prentadur epter
margra | Fromra og Gudhræddra Manna j Boon, Leikra sem Lærdra. | A Hoolum i
Hiallta | Dal. Anno 1662,