Frjáls verslun - 01.03.1946, Blaðsíða 15

EUFEMIA WAAGE:
Ýmislegt úr bæjarlífimi
— fyrr og síðar
Fyrri hluti pessa fróðlega erindis, sem
jiutt var á fUndi i Reykvíkingafélaginu,
var birtur i 5. hefti síðasta árgangs, en af
sérstökum ástœðum gat framhaldið eigi
birzt fyrr en nú.
8. APRÍL.
Fyrir fáum árum ritaði ég tvær greinar í viku-
blaðið Fálkann. Var önnur um jólahald hér í
bænum á æskudögum mínum, og hin var um
hátíðarbrigði þau, sem menn — og þá sérstak-
lega börnin — gerðu sér dagana í föstubyrjun.
Ætla ég ekki að endurtaka það hér. En ég ætla
að minnast lítið eitt á hátíðahöld þau, sem fram
fóru á afmælisdegi konungsins, Kristjáns IX.
Þetta voru ekkert þjóðleg hátíðahöld, en það
var ekki verið að fást um það í þann tíð, og
eitt er víst, að þessi gamli konungur átti gott
skilið af okkur.
Afmælisdagur hans var 8. apríl. Þá voru vana-
lega veizluhöld, sem embættismenn bæjarins
stóðu að. Ekki veit ég hvort aðrir borgarar áttu
aðgang að þeim, en líklegt þykir mér að kaup-
menn, bæjarstjórnarmeðlimir og aðrir, sein tald-
ir voru til heldri manna, hafi átt aðgang að
þeim. En annars keyrðu „sorteringarnar“ úr
hófi á þeim dögum. Kvenfólk tók víst lítinn
þátt í þessu, en samt held ég, að þær liafi ekki
verið útilokaðar. En önnur hátíð var haldin
þennan dag, sem almenningur tók að vissu leyti
þátt í, þótt hún væri einkahátíð sérstakrar stofn-
unar. Þetta var skólahátíðin eða skólaballið, sem
alltaf var haldin þennan dag. Menn telja það
ef til vill rangt hjá mér, að hún liafi verið al-
menningshátíð, en ég get sagt það með sanni,
að ég fór aldrei á skólaball, því að ég hafði ekki
gaman af að dansa, en samt var ég þátttakandi
í þessari hátíð, sem um leið var eina tízkusýn-
ingin, sem almenn þátttaka var í.
FRJÁLS VERZLUN
/ miSbœnum.
BALLIÐ OG RALLIÐ.
Skólahátíðin hófst með því, að lúðrasveit
Helga Helgasonar lék á uppfyllingunni fyrir
framan skólann. Þá gengu skólapiltarnir og
stúlkur þær, er þeir buðu, upp í skólann. Höfðu
stúlkurnar í bænum haft mikinn viðbúnað við
boði þessu, og voru sumar í skautbúningi en
aðrar í kjólbúningi, en allar voru þær skraut-
búnar mjög, eins og geta má nærri, svo þetta
mátti með sanni kalla einskonar tízkusýningu.
Safnaðist múgur og margmenni saman þarna
niðri á Lækjargötunni, og þótti öllum, bæði
börnum og fullorðnum, hin mesta skemmtun
og hátíðabrigði að þessu.
Sjálf hátíðin var í tvennu lagi, og var það
kallað ballið og rallið. Þeir, sem ekki dönsuðu,
höfðu rallið fyrir sig, og voru það frjálsar
6kemmtanir, og fengu piltar þá víst undanþágu
undan banni því við áfengisnautn, sem Jaá ríkti.
Ballið var haldið í hátíðasal skólans, og færði dtix
skólans, eða sá sem efstur var í skóla, ballið upp
með dóttur landshöfðingjans eða dóttur ein-
hvers af stiftsyfirvöldunum, meðan dætur lands-
liöfðingja voru í bernsku. Nú vildi stundum svo
til, að dúxinn var menntaðri til höfuðsins en
63