Frjáls verslun - 01.10.1958, Blaðsíða 14

Frá íslenzkum iönaði:
Verksmiðjuhús Kassagerðar Reykjavíkur
Kassagerð Reykjavíkur
og umbúðaiðnaðurinn
Til skamms tíma hefur iðnaðurinn verið hálf-
gert olnbogabarn meðal íslenzkra atvinnuvega.
Hann hefur jafnan verið gagnrýndur harðlega
fyrir það, sem miður hefur farið, og oftast sætt
litlum skiiningi yfirvalda. En nú í seinni tíð
hefur orðið nokkur breyting hér á. Stafar hún
eflaust af því, að mönnum er nú að verða það
ljóst, að iðnaðurinn á sér ekki aðeins tilveru-
rétt, heldur er hann orðinn mikilvægasti þátt-
urinn í atvinnulífi þjóðarinnar — aukning iðn-
aðarins og framleiðni hans er höfuðskilyrði fyrir
bættum lífskjörum í landinu.
Það er algengt, að menn geri greinarmun á
útflutningsiðnaði og iðnaði, sem framleiðir ein-
vörðungu fyrir innlendan markað. Er þá stund-
um látið í það skína, að hin fyrri tegund iðnað-
ar eigi ein fullan rétt á sér. En slíkur greinar-
munur er villandi, því að allar iðngreinar afla
gjaldeyris eða spara hann, eða hvort tveggja í
senn. Tökum til dæmis Kassagerð Reykjavíkur.
Þar voru á síðastliðnu ári framleiddar umbúðir
fyrir 18.000.000 kr„ en af þeim verðmætum var
u. þ. b. helmingur hráefniskaup í erlendum
gjaldeyri. Meiri hluti þessarar framleiðslu var
fluttur út sem umbúðir um íslenzkar vörur og
var þannig greiddur í gjaldeyri. Auk þess fór
nokkuð af framleiðslunni á innlendan markað,
en það sparaði að sjálfsögðu innflutning á full-
unnum umbúðum. Þannig hefnr þetta iðnfyrir-
tæki beinlínis aflað gjaldeyris, enda þótt fram-
leiðslan hafi öll verið seld innlendum aðilum.
Eins og flestar íslenzkar iðngreinar, hefur um-
14
Vélasamstæða, sem brýtur og límir saman
bylgjupappakassa. Hún getur gengið frá um
30 þúsund kössum á dag
FRJÁLS VERZLUN