Frjáls verslun - 01.02.1970, Blaðsíða 39

FRiJALS VERZLUN
39
STEFNU í
Höfundur: Herbert Guðmundsson ritstjóri
Eins og fram kemur í viðtöl-
u]m og grein hér að framan,
standa ferðamál okkar Islend-
inga ekki á sem traustustum
grunni. Til skamms tíma hefur
skort traustar forsendur fyrir
því, að svo yrði. Við liöfmn
haft öðrum hnöppum að hneppa
en skapa þær forsendur, þótt
vissulega megi deila um það,
hvort ekki hefði þó jafnhliða
öðrum verkefnum mátt sinna
ferðamálunum frekar en raun
ber vitni. Nú ímá hins vegar
fullyrða, að bæði fo'rsendur og
tækifæri séu fyrir hendi til að
gera ferðamál að grundvallar-
atvinnuvegi. Það býður upp á
möguleika, sem eru einstæðir í
sinni röð, og þar með gæti okk-
ur nýtzt þessi atvinnuvegur
betur en aðrir, og er þó á eng-
an hallað. Möguleikarnir eru
fólgnir í því, að ferðamálin má
by&gja upp svo að segja frá
grunni með nútíma vinnubrögð-
um, leggja heildarskipulagn-
ingu til grundvallar og taka
fyrir hagkvæma og viðráðan-
lega áfanga. Þannig má nýta
ferðamálin sem atvinnuveg og
gera ráð fyrir hlutfallslega
meiri arði en ella.
Á allra síðustu árum hefur
framþróun í samgöngumálum
til og frá landinu og innanlands
skapað forsendur fyrir veruleg-
um ferðamannaflutningi og þar
með ferðamannaþjónustu. Þeir
aðilar, sem sinna fólksflutning-
um í stórum stíl, hafa að sjálf-
sögðu orðið fyrstir til að nýta
tækifærin. Þannig liafa flugfé-
lögin átt drýgstan þátt í að
kynna ísland sem ferðamanna-
land, ásamt öðrum þjónustuað-
ilum. Hið opinbera liefur og
komið þar við sögu, en hins
vegar ekki tekið ferðamálin
þeim tökum, sem vænta má.
Skipulagningu hefur skort til-
finnanlega nú síðustu árin, þeg-
ar tækifærin höfðu skapazt, og
má ekki Iengur við svo búið
standa. Enda hefur nú að und-
anförnu verið unnið að því, að
ráða bót á að einhverju leyti.
Ferðamál hafa ekki enn ver-
ið sett á bekk í ríkiskerfinu
með þeim grundvallaratvinnu-
vegum, sem fyrir eru. Hins veg-
ar hefur hið opinbera rekið
Ferðaskrifstofu ríkisins um ára-
tugaskeið, og er sá rekstur
Iöngu orðinn úreltur. Einnig
hefur Ferðamálaráð ríkisins
starfað um nokkurra ára bil,
en aðeins sem ráðgefandi aðili,
án framkvæmdavalds. Nú má
vitaskuld um það deila, hve
mikil ítök rikisvaldið eigi að
hafa í uppbyggingu atvinnu-
veganna yfirleitt, og þá ekki
sízt ferðamálanna. Það mun þó
vera skoðun flestra, að liið op-
inbera hafi skyldur við at-
vinnuvegina að vissu marki og
hlutverki að gegna við að skapa
viðunandi starfsskilyrði. Er þar
fyrst og fremst átt við lagalega
og siðferðilega réttarstöðu, svo
og rannsóknir og áætlanagerð,
auk 'þátttöku í fjármögnun með
einum eða öðrum hætti. Það er
nú verkefni ríkisvaldsins að
taka þessi atriði til gagngerðrar
endurskoðunar af sinni hálfu og