Frjáls verslun - 01.12.1991, Side 30

Veitingasalir í eigu ríkis og borgar hafa sprottið upp á síðustu árum og veita einkaaðiluin sýnilega samkeppni. Hér
ávarpar Davíð Oddsson hóp manna í Perlunni, þegar byggingin var á lokastigi. Reykjavíkurborg hefur fjárfest í
veitinga- og hótelrekstri: Viðey, Perlan, Hótel Borg og svo verður veitingaaðstaða í Ráðhúsinu.
Áður en við hverfum frá hótel-
rekstrinum báðum við Skúla að lýsa
fyrir okkur dæmigerðum vinnudegi
hans á Hótel Holti:
„Þeir eru satt að segja eins ólíkir og
þeir eru margir. Megineinkenni
svona reksturs eru þau að menn eru
bundnir yfir honum alla daga ársins.
Hér er sú ófrávíkjanlega regla að ég
eða aðstoðarhótelstjórinn mætum
alltaf í morgunverð gestanna í morg-
unsárið klukkan átta. Þetta gerum við
vegna þess að á þessum tíma er eina
tryggingin fyrir því að við getum hitt
gestina og skapað þeim tiltrú á að
okkur varði um það hvemig þeim líði
meðan á dvöl þeirra stendur. Að öðru
leyti er tíma mínum varið til flestra
þeirra hluta sem lúta að rekstri svona
fyrirtækis og ég legg afar mikla
áherslu á að vera sem mest á staðn-
um og taka þátt í störfum manna hér.
Allt skiptir máli þegar hótel er annars
vegar. Það á jafnt við um fjárhagsaf-
komu rekstursins og smáatriði eins
og straujaða dúka eða blóm í vasa.
Mitt starf hér er fyrst og fremst
fólgið í markaðssetningu hótelsins og
að sjá um peningamálin. Það er mikið
atriði að menn láti peningana vinna
fyrir sig og ég hef haft áhuga á þeim
þætti rekstursins. Að öðru leyti hef
ég getað treyst á gott starfsfólk og
þar hef ég komist að raun um að ég er
alls ekki ómissandi. Ef ég væri það
teldist ég vondur stjórnandi!
Okkar keppikefli á Hótel Holti er
einfaldlega það að gestum okkar líði
sem allra best. Okkur varðar ekkert
um það hverrar trúar þeir eru, hvaða
tungumál þeir tala eða hver sé htar-
háttur þeirra. Svo fremi sem þeim
líður vel, borga reikninginn sinn og
koma aftur til okkar, erum við ánægð
og höfum náð markmiðum okkar. All-
ir gesta okkar greiða fullt verð fyrir
þjónustuna hér og við höfum ekki
þurft að bjóða upp á afslátt vegna
hópa á ákveðnum árstímum eins og
nú tíðkast mjög. Þrátt fyrir þetta er
nýting á Hótel Holti um 73% yfir árið
en það telst afar góður árangur sem
ég get ekki verið annað en ánægður
með.“
EKKI PLÁSS FYRIR BÁÐA!
Eins og áður sagði hefur Skúli Þor-
valdsson rekið Hótel Holt á eigin
reikning undanfarin tólf ár. Hann hafði
starfað við hlið föður síns allt frá því í
barnæsku en að því kom að leiðir í
daglegum rekstri skildu. Hvers
vegna?
„Ég hef alla mína tíð unnið í fyrir-
tækjum pabba, m.a. á Minni-Vatns-
leysu þar sem ég dvaldi öllum stund-
um frá því ég var strákur. Að loknu
stúdentsprófi dvaldi ég um nokkra
hríð í Barcelona á Spáni þar sem ég
lagði stund á spænsku og spænskar
bókmenntir. Þá lá leið mín í Háskóla
íslands og lögfræðiprófi lauk ég árið
1968. Með námi og fyrstu árin að því
loknu störfuðum við pabbi saman. Við
komumst að því að vinnuaðferðimar
voru ólíkar og þess vegna varð það úr
að ég keypti rekstur hótelsins og hef
staðið fyrir honum einn síðan.
Pabbi er án efa minn besti vinur og
ég tel mig vera í hópi hans helstu vina.
Það hefur ekkert með viðskipti að
gera. Vilji menn taka ábyrgð á eigin
verkum verða þeir að geta starfað
sjálfstætt og óháð öðrum. Þannig eru
mín viðhorf og þannig hafa viðhorf
föður míns einnig verið. Það er best
að hver éti úr sinni jötu og þrátt fyrir
ýmsar bollaleggingar um að við tækj-
um upp samstarf á nýjan leik, hefur
niðurstaðan ávallt orðið sú að ekki
væri pláss fyrir okkur báða á einum
og sama vinnustaðnum. Þess vegna
höfum við skipt með okkur verkum
og það hefur reynst báðum vel.“
Því er ekki að neita að ákveðinn
ljómi er um Hótel Holt og raunar þau
fyrirtæki sem Þorvaldur og Skúli hafa
rekið í gegnum tíðina. En við spyrjum
30