Helgarpósturinn - 24.10.1994, Blaðsíða 8

8
MORGUNPÓSTURINN FRÉTTIR
MÁNUDAGUR 24. OKTÓBER 1994
smaa
letrið
Kvak gúmmí-
andannnar
Alveg er breska konungsfjölskyldan
hreint og beint dásamleg. Elísabet
drottning neitar að gefa Jeltsín vodk-
að sitt og reynir að belgja hann út af
kampavíni. Díana prinsessa er hvílíkur
happafengur fyrir alla þá sem hún dró
á tálar að þeir geta lifað áhyggjulausu
lífi til æviloka með þvi að segja sögur
af helgarævintýrum sínum með henni.
Karl prins er í svo vondum málum að
hann ætlar að bæta ímynd sína með
því að gefa út ævisögu sem lýsir hon-
um sem duglausum aumingja. Hann
telur þann titil vera skref upp á við úr
þeim djúpa skít sem hann er í. Og þrátt
fyrir að þetta séu aðalpersónurnar fylg-
ir dásamlegt galleríi aukapersóna fjöl-
skyldunni. Fyrir tilverknað Díönu hefur
meira að segja tekist að tengja Bar-
böru Cartland inn i ættina. Það sýnir
að þessari fjölskyldu er ekkert ómögu-
legt þegar grín og fjör er annars vegar.
Við Islendingar þurfum að koma okkur
upp svona fjölskyldu til að skemmta
okkur í svartasta skammdeginu. Eftir
að Jón Óttar fluttist til Hollywood hef-
ur varla nokkur maður boðið okkur upp
á einkalíf sitt - ef til vegna þess að
engum hefur fundist einkalíf standast
samanburð við einkalíf þess mæta
manns. Það er helst að menn sem eru í
ákaflega vondum málum reyni að
draga fjölskyldu sína í sviðsljósið,
benda á hvað börnin sín eigi bágt að
eiga svona vonda pabba og stinga upp
á að fólk hætti að núa börnunum því
um nasir. Það sé nógu slæmt að eiga
gallagripi fyrir feður þótt það sé ekki sí-
fellt verið að minna mann á það. Þetta
sagði Hrafn. þetta sagði Guðmundur
Árni og þetta hefur nánast hver sá
sagt sem er staðinn af einhverjum
óskunda. Nema Arnór Benónýsson.
Hann hefur ekki dregið sitt fólk niður í
svaðið til sín. Hann hefur lýst því yfir að
hann hafi ekki dottið i það og punktur.
Hann var ekkert að segja til um hvort
börnin hans væru edrú. Hann er ekki
þannig maður.
En brátt fyrir tregðuna er Arnór líklega
sá Islendingur sem hefur komist næst
Karli prins í því að blanda almenningi
inn í einkalíf sitt. Arnór er gúmmíöndin
sem Súsanna Svavarsdóttir skrifaði
um. Og það vita allir. Allir sem horfa á
Arnór sjá gúmmíönd. Það er alveg
sama hvað hann segir og hversu fim-
lega honum tekst að verja hendur sín-
ar, fólk heyrir bara kvak gúmmíandar-
innar. Alveg eins og enginn sér Karl
prins heldur bara Karl kokkálaða.
Og eins og fólk gat smjattað á gúmmí-
öndinni um árið hefur Anrór nú boðið
upp á framhald máltiðarinnar. í þess-
um nýja kafla leggur gúmmíöndin í orr-
ustur fyrir listahátíðina í Hafnarfirði, má
ekki vera að því að halda bókhald,
gleymir hluta þess í sumarbústað í
Hvalfirðinum og á í vandræðum með
að muna í hvað hin og þessi greiðslan
fór. Segir að hann sjái heldur ekki al-
veg ástæðuna til þess. Aðalatriðið sé
hvað listahátíðin var góð. Og svo segir
Arnór að hann hafi ekki dottið i það.
Hann vill að það komi skýrt fram.
Sú staðreynd gerir það að verkum að
fólk á enn erfiðara með að skilja allt
ruglið í kringum listahátiðina. Það væri
skiljanlegt að fullur maður gæti klúðrað
hátíðinni svona eftirminnilega. En edrú
maður? Það er óskiljanlegt. ■
Listaverkakaup á vegum borgarinnar
Davíð og Eggert sáu um
listaverkakaup borgarínnar
Árlega kaupir Reykjavíkurborg listaverk fyrir um 17 milljónir króna. Menningarmálanefnd kaupir aðeins fyrir 5 millj-
ónir á ári. Borgartiagfræðingur sér um önnur kaup í samráði við borgarstjóra þótt þau heyri ekki undir embættið.
Á árunum 1990-1993 keypti
Reykjavíkurborg listaverk fyrir um 17
milljónir króna að jafnaði á ári.
Menningarmálanefnd, sem á að
kaupa listaverk fyrir hönd borgarinn-
ar, sá þó aðeins um listaverkakaup
fyrir um 5 miiljónir að jafnaði. Af-
gangurinn, eða um 12 milljónir króna
árlega, voru hins vegar í höndum
borgarliagfræðings í samráði við
borgarstjóra.
„Þessi kaup fóru í gegnum mig,
ýmist að höfðu samráði við borgar-
stjóra eða ég einn,“ segir Eggert
Jónsson borgarhagfræðingur. Hann
segir að þetta hafi tíðkast mörg und-
anfarin ár, þótt kaupin heyri ekki
undir borgarhagfræðing, en nú
standi til að breyta þessu fyrirkomu-
iagi.
Menningarmálanefnd starfar eftir
samþykkt borgarráðs ffá 22. júlí 1986.
Þar segir: „Menningarmálanefiid skal
fara með stjórn lista- og byggðasafna
sem rekin eru á vegum borgarsjóðs.
Hún skal fjalla um starfslaun lista-
manna og kaup á listaverkum.“
Gunnar Kvaran listfræðingur er
menningarmálanefhd til ráðgjafar í
öllum listaverkakaupum en Eggert
segir að hann hafi stundum ráðfært
sig við Gunnar við sín kaup.
Tölurnar sem hér birtast eru
fengnar frá hópi listakvenna vegna
sýningarjnnar Guerilla girls sem
haldinn var 9.-24. maí 1994. Þær not-
uðu þessar tölur til að sýna fram á
misræmi í listaverkakaupum, annars
vegar af listakonum og hins vegar af
karlkyns listamönnum. Árið 1992
keypti menningarmálanefnd, til
dæmis, verk fyrir 5.025.000 krónur.
Þar af var hlutur kvenkyns lista-
manna 920 þúsund en hlutur karla
4.025.000 króna. Á sama tíma voru
listaverkakaup borgarinnar, utan
menningarmálanefhdar, 11,29 millj-
ónir. Þar var hlutur kvenna 99 þús-
und krónur en 11,191 milljónir fóru til
kaupa á verkum karlkyns listamanna.
-pj
Listaverkakaup á vegum Reykjavíkurborgar
1990 Menningarmálanefnd: Borgarhagfræðingur og borgarstjóri: 4.815.000 13.812.000
1991 Menningarmálanefnd: Borgarhagfræðingur og borgarstjóri: 4.956.121 11.734.000
1992 Menningarmálanefnd: Borgarhagfræðingur og borgarstjóri: 5.025.000 11.290.000
1993 Menningarmálanefnd: Borgarhagfræðingur og borgarstjóri: 6.742,710 10.470.200
Unglist leggur undir sig Kringluna
Hátíð ungatólksins, Unglist ‘94^sem stóð yfir í níu daga og nætur er lokiö. Auk þess að hamst við í Hinu hús-
inu, Ráðhúsinu og fleiri húsum, lögðu nokkur ungmennanna leið sína til fólksins. Á fimmtudag var á ferð
fríður hópur ungmenna í Kringlunni. Eins konar trúðar, sem röskuðu heldur betur daglegu lífi þeirra, sem
þutu endanna á milli í Kringlunni í venjulegu fimmtudagsstressi.
Eggert Jónsson borgarhagfræðingur
„Búið að veva
svona í mörg ár“
Kaupin heyra ekki undir borgarhagfræðing
en Eggert segist þekkja til markaðarins.
Eggert Jónsson borgarhag-
fræðingur var fyrst spurður hvort
hægt væri að fá lista yfir listaverka-
kaup Reykjavíkurborgar tíu ár aftur
í tímann, annars vegar það sem fór
í gegnum menningarmálanefnd og
hins vegar það sem ekki kom til
kasta nefndarinnar.
„Það getur nú tekið einhvern
tíma. Við erum mikið í önnum.“
Á árunum 1990-1993 fóru um 5
milljónir í gegnum menningarmála-
nefnd en um 12 milljónir utan nefnd-
arinnar?
„Ég þekki það ekki, ég get ekki tjáð
mig um það án þess að skoða það.“
Hver sér um þau kaup sem ekki
fara í gegnum menningarmála-
nefnd?
„Þau kaup fóru í gegnum mig.
Það stendur nú til að breyta því fyr-
irkomulagi núna. Það var nánast
einvörðungu bundið kaupum á
verkum eftir látna listamenn. Það
var fyrst og fremst Kjarval, svo
slæddist með einstaka Ásgrímur,
Jón Stefánsson og Þórarinn B.
Þorláksson."
Fóru öll listaverkakaup sem ekki
eru undir menningarmálanefnd um
þínar hendur?
„Já, þau hafa flest sennilega kom-
ið til minna kasta, ekki án undan-
tekninga, en langoftast.“
Og tókst þú einn þessar ákvarðan-
ir?
„Þetta var ýmist gert að höfðu
samráði við borgarstjóra eða ég
einn. Þetta er búið að vera svona
mörg undanfarin ár.“
Hvers vegna sér borgarhagfrœð-
ingur um þessi kaup en ekki tnenn-
ingarmálanefnd?
„Það heyrir náttúrlega ekki undir
borgarhagfræðing. Ég þekki nokk-
uð til markaðarins og verk eftir
látna listamenn lúta markaðslög-
málum að vissu ieyti. Svo bera
menn sig saman um hvort þetta er
eftirsóknarvert fyrir Kjarvalsstaði
eða ekki. Ég hafði oft samráð við
listráðunaut Kjarvalsstaða, Gunnar
Kvaran, og svo borgarstjóra eftir
atvikum. Þegar um er að ræða látna
listamenn er ekki verið að karpa við
listamennina sjálfa um verð eða
annað. Markaðurinn er nokkurn
veginn búinn að komast að því
hvers virði verkin eru eða talin
vera. Aftur á móti gegnir öðru máli
um lifandi listamenn, einkum og
sér í lagi í kringum sýningar, og oft
er litið á kaup menningarmála-
nefndar sem stuðning við lista-
mennina.“
Hvers vegna var ákveðið að þú sœ-
ir um þessi kaup?
„Það kom nú upp fyrir tilviljun.
Páll Líndal hafði sinnt þessu á sín-
um tíma þegar hann var borgarlög-
maður. Síðan þegar hann fór þá
æxlaðist það þannig að ég tók við
þessu fyrir rúmum áratug.“ -pj
Bætifláki
Tilbúinn að gefa rœðuna út
í DV á laugardag má sjá þessar setn
ingar í degi í lííi llluga Jökuls-
sonar um ræðu Hjálmars
iónssonar: „Hins vegar sló
þögn á bceði þingmenn og
áheyrendur á þingpöllum
þegar Hjálmar Jónsson
hélt sína rœðu. Ég held að
enginn viti almennikga
hvað stí rxða átti að þýða
én annað eihs hef ég sjaidan
heyrt. Mér finnst að einhver
cetti að fjölrita þessa rœðu og
dreifa henni í kjördœnú þingmannsins,
einkum niðurlagi hennar sem því mið-
ur var ekki sýnt í sjónvarpinu utn kvöld-
ið."
Hjálmar Jónsson: „Ég er alveg tilbú-
inn í að gefa þessa ræðu út. I lok ræð-
unnar spurði ég, án þess að fá svör hjá
málsheíjanda (sem var Svavar Gests-
son), þegar hann flutti sína seinni
ræðu: (Ég átti hins vegar engan kost á
að svara þeim skætingi sem þeir
fluttu á eftir minni ræðu).
Hvort menn ætluðu eftir-
leiðis að taka það upp á
Alþingi í hvert skipti sém
stjórnendum á Iftkisút-
varpinu dytti í hug að
skipta um pistlahöf-
unda. Það er von að
mönnum bregði sem eru
svona kurteisir í ræðu og riti
og segja aldrei misjafiit orð eins
og lllugi Jökulsson, Svavar Gestsson
og Ólafur Ragnar Grímsson. Annars
man ég ekki til að ég hafi sagt einhver
stóryrði í minni tölu, fjarri því. Ég
gagnrýndi aðeins að verið væri að
blása þetta mál upp á Alþingi sem er
einfaldlega starfsmannamál á Ríkisút-
varpi þó að ég og fleiri geti haft sína
skoðun á því máli.“
Ríkisstjórnin samþykkir breyttar reglur um greiðslur fyrir nefndastörf
Hætt að greiða tvöfalt kaup
Ríkisstjórnin hefur samþykkt að
breyta reglum um greiðslu þóknana
fyrir setu í nefndum á vegum ríkis-
ins. Gert er ráð fyrir að breytingun-
um verði hrint i framkvæmd innan
fárra vikna, að sögn Steingríms
Ara Arasonar aðstoðarmanns fjár-
málaráðherra.
„Markmiðið með þessum breyt-
ingum er sparnaður, bæði í bráð og
lengd,“ segir Steingrímur Ari. Hann
leggur áherslu á að breytingarnar
eigi að verða til þess að reglurnar
verði skýrar og samræmdar þannig
að ekki eigi að vera neitt álitamál
hvað greiða á fyrir nefndasetu. „Þeg-
ar horft er til lengri tíma á það að
stuðla að sparnaði að reglurnar
verði gagnsæjar og framkvæmdin
samræmd.“ Að öðru leyti vildi
Steingrímur Ari ekki útlista í hverju
breytingarnar eru fólgnar.
Samkvæmt heimildum MORGUN-
PÓSTSINS munu ríkisstarfsmenn,
sem skipaðir eru í nefndir, ekki fá
greidda þóknun beint frá ríkisfé-
hirði, eins og verið hefur fram að
þessu. Þess í stað munu þær stofn-
anir, sem þeir vinna hjá, fá greiðslur
fýrir nefndasetu þeirra. Þannig að ef
nefndafundirnir eru haldnir á hefð-
bundnum vinnutíma fær viðkom-
andi stofnun greitt fyrir fjarvist
starfsmannsins en greiðir honum
yfirvinnu ef nefndasetan krefst
vinnu á öðrum tíma.
Fram að þessu hefur reglan nán-
ast undantekningarlaust verið sú að
ríkisstarfsmenn hafa haldið óskert-
um launum þrátt fyrir fjarvistir
vegna nefndasetu og auk þess fengið
greidda þóknun. Með öðrum orð-
um, verið á tvöföldu kaupi þegar
þeir hafa sótt nefndafundi í vinnu-
tíma sínum. Þessu á breyta. SG
Steingrímur Ari Arason,
aðstoðarmaður fjármálaráðherra.
„Markmiðið með þessum breyt-
ingum er sparnaður, bæði í bráð
og lengd.“