Helgarpósturinn - 24.10.1994, Blaðsíða 28

28
MORGUNPÓSTURINN SPORT
MÁNUDAGUR 24. OKTÓBER 1994
ítah'a
Parma
vanná
um-
deildu
vrti
Parma komst í gær á topp
ítölsku í. deildarinnar eftir sigur
á botnliði Reggiana. Roma átti
þó möguleika að komast upp
fyrir Parma með sigri á Cagliari
í gærkvöld, en náði aðeins jafnt-
efli og er því einu stigi á eftir
Parma. íslenskir fótboltafíklar
horfðu á AC Milan og Samp-
doria gera jafntefli í tilþrifalitl-
um leik og Napólí rúllaði upp
slöku liði Bari.
Það var góður seinni hálfleik-
ur sem færði Parma sigur gegn
Reggiana. Heimamenn höfðu
yfir í hálfleik með marki Paulo
Futre, en í seinni hálfleik setti
Parma allt á fullt. Dino Baggio
jafnaði metin á 6i. mínútu og
ellefu mínútum fyrir leikslok
var dæmd umdeild vítaspyrna á
Reggiana er brotið var á Gian-
franco Zola. Úr spyrnunni
skoraði síðan Marco Branco
og tryggði liði sínu sigurinn og
þar með efsta sæti deildarinnar.
Roma fékk síðan Cagliari í
heimsókn í gærkvöld. Lengi vel
leit út fyrir sigur gestanna því
Bisoli kom þeim yfir á 57. mín-
útu, en Abel Balbo náði að
jafna á síðustu mínútu leiksins.
Roberto Baggio skoraði sitt
fyrsta mark á tímabilinu er Ju-
ventus bar sigurorð af Cremo-
nese á útivelli. Massimo Ag-
ostini skoraði tvö mörk fyrir
Napólí í stórsigri liðsins á Bari.
Benito Carbone skoraði þriðja
markið. Loks skoraði Abedi
Pele bæði mörk Torino í sigri
liðsins á Brescia.
Úrslrt
Cremonese - Juventus 1:2
Pedroni - Vialli, R.Baggio
Fiorentina - Padova 4:1
Di Mauro, Rui Costa, A. Carbone,
Batistuta - Balleri
Foggia - Inter 0:0
Genoa - Lazio 1:2
Marcolitt - Negro, Signori
Milan - Sampdoria 0:0
Napoli - Bari 3:0
Agostini 2, B. Carbone
Parma - Reggiana 2:1
D. Baggio, Branca - Futre
Torino - Brescia 2:0
Abedi Pele 2
Roma - Cagliari 1:1
Balbo - Bisoli
Gabriel Batistuta
Markahæstir
8 - Gabriel Batistuta (Fiorentina)
7 - Abel Balbo (Roma)
6 - Guiseppe Signori (Lazio)
4 - Marco Branca (Parma)
Staðan
Parma 7 14:7 16
Roma 7 13:5 15
Lazio 7 15:7 14
Juventus 7 8:4 14
Fiorentina 7 13:9 12
Foggia 7 10:6 12
Sampdoria 7 11:4 11
AC Milan 7 5:5 11
Torino 7 8:9 10
Bari 7 5:7 10
Inter 7 6:4 9
Cagliari 7 7:6 9
Genoa 7 10:12 8
Napoli 7 11:15 8
Cremonese 7 6:11 6
Padova 7 6:19 4
Brescia 7 3:11 2
Reggiana 7 4:14 1
Hver er þessi Sigfús Sigurðsson eiginlega?
Maðurmeð
Valshjarta
Sigfús Sigurðsson vakti fyrst
verulega athygli landsmanna í úr-
slitakeppninni um Islandsbikarinn
í handbolta í vor. Þessi stóri og
stæðilegi línumaður sýndi þá oft
skemmtilega takta og skoraði mik-
ilvæg mörk fyrir Val, og átti stóran
þátt í að Valsmenn lyftu Islandsbik-
arnum í mótslok. Hann er aðeins
nítján ára gamall en er samt afar
mikilvægur hlekkur í Valsliðinu.
Hann vakti athygli fyrir stærð sína
en maðurinn er tröll að vexti og
mikill á velli. En hversu stór er
hann eiginlega? „Ég er 197 senti-
metrar á hæð og 107 kíló, sem er
einu kílói meira en í fyrra. Það má
eiginlega segja að ég flakki frá 106
sentimetrum til 109 og ég stefni á að
halda því.“
Nú eru Geir Sveinsson og Finn-
ur Jóhannsson báðir í liðinu. Er
ekki milcil samkeppni um sæti í
liðinu?
„Þorbjörn er frábær þjálfari og
mjög sanngjarn hvað þetta varðar.
Hann leyfir öllum að spreyta sig og
veit að maður nær ekki framförum
ef maður fær ekki að reyna sig í lið-
inu. Ég kem svipað inn á og Finnur
og við spilum oft báðir vörnina
með Geir. Þá er Geir búinn að
miðla miklu af sinni reynslu til mín
og hefur kennt mér mikið varðandi
hugsunarhátt og staðsetningar.“
Hvernig er með handboltaferil-
inn, ertu uppalinn Valsari?
„Já, og mun vonandi aldrei spila
með öðru liði, allavega ekki hér-
lendis. Ef atvinnumennska býðst
einhvern tímann í framtíðinni mun
ég þiggja það. Annars veit maður
aldrei. Ég man ekki af hverju ég fór
í Val, en mamma sagði mér að þeg-
ar ég var lítill fór ég einn daginn
niður í Valsheimili á fótboltaæf-
ingu og ég hef verið Valsari síðan.“
Er Valur með besta liðið á ís-
landi?
„Valur er allavega með besta
leikmannahópinn. Það held ég að
sé engin spurning. Annars eigum
við fjóra mjög erfiða Ieiki fyrir
höndum og ég held að úrslitin úr
þeim segi mikið um röð bestu liða á
landinu."
Hver eru þín framtíðarplön?
„Ég er að vinna á Hótel Sögu í
ræstingum en ég fer í Menntaskól-
ann við Hamrahlíð eftir áramót. Ég
tók mér eins árs frí frá skóla og er
semsagt að byrja aftur. Maður lærir
jú líka af að vinna. Annars er ég
voðalega lítið farinn að spá í fram-
tíðina. Ég stefni fyrst og fremst að
því að lifa góðu lífi og klára skólann
áður en ég fer að spá í framtíðina."
Seturðu stefnuna á landsliðs-
sæti?
„Er það ekki takmarkið hjá öll-
um? Það yrði allavega toppurinn á
ferlinum ef það tækist.“
Nú var altalað á sínum tíma að
þú værir á leið til Selfoss. Hvað
varð til þess að þú ákvaðst að vera
áfram í Val?
„Ég var nú aldrei búinn að slá
neinu fast um það. Ég var bara að
skoða aðstæður og átti alveg eftir að
ráðfæra mig við foreldrana og vin-
ina, og svo náttúrlega Þorbjörn.
Það er eiginlega mottó hjá mér að
klára 2. flokkinn áður en ég fer að
hugsa mér til hreyfings, og svo er ég
líka með Valshjarta þannig að það
hefði verið mjög erfitt fyrir mig að
fara. Ég er líka ekki viss um að ég
hefði enst á Selfossi því Hlíðarendi
er mitt annað heimili. Vissulega var
þetta freistandi en að lokum ákvað
ég að vera kyrr í Val. Svo frétti ég að
Geir væri að koma í Val og ég vildi
læra af honum.“
Hver er besti handboltamaður á
íslandi?
„Persónulega finnst mér Ólafur
Stefánsson vera besti handbolta-
maður landsins. Hann er mjög fjöl-
hæfur leikmaður, góður í upp-
stökkum og gegnumbrotum og gef-
ur góðar sendingar í horn og á línu.
Hann hefur bætt sig mikið sem
varnarmaður og er í dag orðinn
mjög góður sem slíkur.“
En í heiminum?
„Ja, ég hef mjög gaman af Mark
Baumgardner, sem er rétthent
skytta frá Sviss.“
Áttu þér einhverjar fyrirmyndir
í boltanum?
„Geir Sveinsson og Þorbjörn
Jensson. Þegar ég var yngri voru
þeir saman í landsliðinu og mér
fannst þeir alltaf bestir. Rosalegir
keppnismenn, báðir tveir.“ ■
Hann er efnilegur
þessi. Sigfús
Sigurðsson fyrir
utan vinnustað
sinn, Hótel Sögu.
Siónarmið
Um hávaða og
miðaverð á leikjum
Ég er ein af þeim fáu sem enn
nenna að fara á handboltaleiki hér-
lendis. Vinsældir þessarar íþróttar
hafa hrapað undanfarið og áhorf-
endafjöldi nú kemst vart í hálfkvisti
við þá aðsókn sem mínir menn í
Víkingi fengu í den. Þá var bekkur-
inn þéttsetinn áhorfendum og al-
deilis kátt í Höllinni, enda lét ár-
angurinn ekki á sér standa því Vík-
ingar voru áskrifendur að þeim titl-
um sem hægt var að vinna á þess-
um tíma. Þá glumdu við hróp og
köll og áhorfendur hvöttu sína
menn til dáða. 1 dag einkennist
þetta öðru fremur af hávaða, engu
öðru en hávaða í alls kyns lúðrum
og trommum og ég veit ekki hvað.
Börnum og unglingum er boðið á
leiki í því skyni að mæta með heilu
trommustæðurnar og búa til eins
mikinn hávaða og mögulega er
hægt að pína úr þessum dollum.
Vissulega var hávaði á leikjunum í
den, þegar Víkingur var upp á sitt
besta, en það voru hvatningarhróp.
Ekki langt lúðrasóló innan í enn
stærra trommusólói. En þetta er
ekki allt. Verðlagning á þessa leiki
er fýrir neðan allar hellur og ekki
beint til að auka aðsóknina. Að
borga heilar sex hundruð krónur
fýrir klukkutíma leik, takandi þá
áhættu að þurfa hugsanlega að fara
niðurbrotin heim eftir tapleik, er
einfaldlega of mikið. Ég geri mér
grein fyrir að leiga íþróttahúsanna
er dýr en samt þyrfti ekki að vera
svona dýrt að fá að stíga fæti inn í
þau. Miðaverð fýrir börn er tvö
hundruð krónur, sem er aðeins
þriðjungur þess sem fullorðnir
greiða. Spurning hvort ekki mætti
minnka það bil sem þarna er á
milli, því börn taka jú ekki einungis
þriðjung af plássi á við fullorðna.
Jóhanna Sigurjónsdóttir
Hiátrúin
„Hjátrúin er eiginlega horfin eftir
að maður hætti að spila sjálfur, en
áður fýrr var ég mjög gjarn á að hafa
alltaf sömu rútínu á hlutunum. Ég
notaði til dæmis alitaf snaga sem
voru við hurð eða horn í búnings-
klefúnum, og átti til að mynda minn
eigin snaga í Laugardalshöll. Hvort
sem ég var að spila með félagsliði
eða landsliðinu notaði ég alltaf
þennan sama snaga, og hinir leik-
mennirnir vissu af því og tóku tillit
til þess. Reyndar held ég að þeir
flestir hafi verið með sína eigin
snaga líka. Þetta gekk svo langt að ég
var farinn að spila í sömu sokkun-
um leik eftir leik. Annars tengdist
þetta alltaf gengi liðsins og ef vel
gekk var ég ófáanlegur til að breyta
út af venjum. Hjátrúin er mjög sterk
innan handboltahreyfingarinnar og
mikið til hafa flestir einhverja hjátrú
í tengslum við leiki.“ ■
Einar Þorvarðarson,
landsliðsþjálfari.