Helgarpósturinn - 16.11.1995, Blaðsíða 2

2

FIMMTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1995
HP spyr
Efhún Hrafnhildur
okkar „Ungfrú ís-
land“ hefði fengið að
keppa í „Miss
World", sem nú
stendur yfir, myndi
hún ekki
örugglega vinna?
Jakob Þór
Jakobsson púlkarl:
„Alveg örugglega. Gull-
falleg hreint.“
Börkur Gunnarsson
blaðburðardrengur:
„Jú, það er engin spurn-
ing. Ég hef að vísu ekki
séð hana, en hún er ís-
lendingur þannig að
hún hlyti að vera sigur-
strangleg."
Róbert tsleifsson
nemandi:
„Hún myndi að minnsta
kosti fara í topp þrjú. Ég
þori ekki að fara með
það hvort hún ynni.“
Hunter
ljósmyndari:
„Fær hún ekki að fara?
Það er synd og skömm.
Heimskulegar reglur eru
skapaðar til að brjóta.
Það er heilbrigt að
skulda og það er
heimskulegt að hún
skuli ekki fá að keppa út
af einhverri smáskuld."
Hilmar Ramos nem-
andi:
„Pottþétt. Þetta er
slæmt mál.“
Róbert Baldvinsson
hugsuður:
„Alveg örugglega. Hver
er „Ungfrú ísland“?
Hrafnhildur? Hún
myndi vinna.“
Hrafnhildur Hafsteinsdóttir
fékk ekki að keppa
í yfirstandandi Miss
World-keppni sem haldin
er í Jóhannesarborg
vegna kostnaðar.
Fétur Gautur myndlistar-
maður hyggst kæra kollega sinn
fyrir hönnunarstuld. Ef af verður er
um að ræða prófmál fyrir Myndstef,
hagsmunafélag SÍM, og önnur
skyld félög.
,4 ugljósasti
hönnunar-
stuldur
sem fólk
hefur séðu
Mí
RtyisS'.íí/í
MywMhtft' fíiífifrfi
■Stmxi 'íh/tmhU i KtMtttMsi tt
$ý/t/»yjir; }{<//yýn<itÍf!i$/<> /993
/'<••>'«'.1 iití'tM/jtvit Í99'<
7ÍT
JL
'ér fannst þetta bara fyndið í fyrstu, sérstak-
lega þegar ég sá hversu nákvæm eftirlíking-
.in er af sýningarskrá minni, en svo fóru að
renna á mig tvær grímur, enda er þetta augljósasti
hönnunarstuldur sem fagfólk og fólk almennt hef-
ur séð,“ segir Pétur Gautur myndlistarmaður, sem
brá heldur betur í brún þegar hann kom til lands-
ins á dögunum í þeim tilgangi að opna sýningu.
Það fyrsta sem hann fregnaði við komuna til lands-
ins var að sýningarskrá, sem hann lét hanna fyrir
sig fyrir rúmu ári, hefði verið nákvæmlega endur-
gerð af kollega hans, Ragnari Jónssyni, að sögn
með þeim hætti að annað eins hefur ekki sést á ís-
lenskum hugverkamarkaði.
Pétur segir eðlilega hafa fokið í Björn Jónsson á
auglýsingastofunni Atómstöðinni, sem sá um að
hanna bæklinginn fyrir hann. „Þegar Björn komst í
bæklinginn hans Ragnars hringdi hann upp í Gut-
enberg, þar sem bæklingurinn var prentaður, og
fékk þær upplýsingar að Ragnar hefði skellt bæk-
lingnum mínum á borðið og beðið um alveg eins
bækling.
Ég lít ekki bara á þetta mál sem stuld af hálfu
Ragnars heldur líka af hálfu prentsmiðjunnar og er
reyndar miklu reiðari út í þann í prentsmiðjunni
sem kópíeraði bæklinginn — þetta hugmynda-
snauða strákgrey sem ég verð að kalla svo — því
prentsmiðjan á að passa upp á allt svona."
Eftir að hafa íhugað málið vandlega segist Pétur
nú hafa í hyggju að kæra stuldinn til Myndstefs,
sem er tiltölulega nýtt hagsmunafélag SÍM og ann-
arra skyldra félaga. „Ég veit ekki hversu langt ég
fer með þetta prófmál; hvort ég fer í skaðabótamál
eða hvað. Það er bara prinsippmál að menn séu
ekki að stela svona hver frá öðrum. Það má líka
benda á að á meðan ég borga háar upphæðir fyrir
hönnun borgar hann ekkert nema prentkostnað-
inn.“
Bæklingar Péturs Gauts og Ragnars Jónssonar
eru nánast eins og fullyrt að annar eins hönnunarstuldur
hafi vart sést. Ragnar benti á það í samtali við HP að
hann væri að auglýsa myndir sínar, ekki bæklinginn.
í samtali við HP kvaðst framkvæmdastjóri Gut-
enberg-prentsmiðjunnar, Steinþór Hálfdánarson,
ekki kannast við málið. „Það kemur flest til okkar á
diskum og er yfirleitt prentað beint, sérstaklega
eru sýningarskrár afar sjaldan hannaðar hér.“
En nú er bœklingurinn augljósiega merktur Atóm-
stöðinni?
„Eins og ég segi þá þekki ég ekki þetta mál, en
mikii ósköp; hér er alltaf mjög vel passað upp á
höfundarrétt á myndum og öðru hugverki."
HP náði einnig tali af Ragnari Jónssyni myndlist-
armanni, sem játti því að hann hefði sýnt skrá Pét-
urs Gauts í Gutenberg þegar hann lét prenta sína
skrá þar í fyrra. „En það var með brotið í huga.
Hann hefur ekki einkarétt á litum.“
Nú er þetta svo augljóst; litirnir, stafagerðin og allt
í bœklingnum.
„Stafirnir eru kannski keimlíkir og litirnir líka, en
eins og ég segi sýndi ég þeim, sem hannaði bækl-
inginn fyrir mig hjá Gutenberg, þennan bækling
með stærðina í huga. Annars vil ég benda á að ég
er að auglýsa myndirnar mínar í bæklingnum —
ekki hann sjálfan. Mér þykir leitt ef þetta er of líkt.
Er þessi viðskiptaheimur ekki annars hver stæling-
in ofan í aðra?“
GK
Síðasta vígi íslenskra sósíalista?
Nú hefur Helgarpósturinn loks-
ins fundið það sem við telj-
um næsta víst að sé síðasta vígi
íslenskra sósíalista eftir að Óli
kommi flutti frá Hornbjargsvita.
Og viti menn: Athvarfið fannst á
Akranesi þar sem félagsheimilið
Rein dafnar sem aldrei fyrr. í
símaskránni er það skráð sem
Rein, félagsheimili sósíalista og
er til húsa á Suðurgötu 67, sími
431-1630. Gott er að vita, fyrir til-
vistarkreppta sósíalista á land-
inu, að þarna á Akranesi geta
þeir fundið skjól fyrir skoðanir
sínar, enda bærinn löngum þótt
umburðarlyndur og sérstæður í
meira lagi (steinsteypta gatna-
kerfið og allt það). Óli hlýtur að
vera vikulegur gestur...
O’Brien djammar
með þotuliðinu
Höfundur söngleiksins Rocky
Horror Picture Show, sem nú
er sýndur í Loftkastalanum,
kemur til landsins á föstudag.
Er tilefnið að tuttugu ár eru lið-
in frá því samnefnd kvikmynd,
sem tilheyrir orðið cult-kvik-
myndaflokknum, var frumsýnd.
Samkvæmt heimildum HP mun
höfundurinn, Richard O’Brien,
hafa I nógu að snúast þá tvo
sólarhringa sem hann dvelur
hér á landi. Fyrir utan að fara á
sýningar í Loftkastalanum bæði
á föstudags- og laugardags-
kvöld verður til dæmis gert vel
við hann í mat; fyrir sýningu á
föstudag eldar Sigurður Hall
ofan í hann og áhangendur
hans á Kaffibarnum; á hádegi á
laugardag verður sest að snæð-
ingi á veitingastaðnum Við
Tjörnina og um kvöldið liggur
svo leiðin á Astró. Til marks um
virðinguna sem O’Brien nýtur í
heimalandi sínu má geta þess
að nýlega birtist myndasyrpa af
fimmtíu þekktustu leikurum og
leikritahöfundum Breta í tíma-
ritinu Vanity Fair og var Ri-
chard O’Brien, alías Riff Raff,
þeirra á meðal...
Umrœðuefni vikunnar
Heimir Steinsson fékk áfram kröfugerðir
frá Onundi Asgeirssyni um skýringar og afsök-
unarbeiðni vegna kláms og siðleysis í
Sjónvarpinu. Presturinn haggast ekki í helli
sínum.
Gunnlaugur Sigmundsson upplýsti að
Byggðastofnun hefði bruðlað stórkostlega
þegar hún innréttaði nýtt hús sitt við Engja-
teig. Þjóðinni þótti þetta álíka stórtíðindi og að
sólin kæmi upp í austri.
Steingrímur Hermannsson og Seðlabankinn
gáfu út 2000 krónu seðil og 100 krónu mynt og
sáu sérstaklega til þess að blindir gætu illa not-
að seðilinn. Þeir sem ætluðu einmitt að gera sér
glaðan dag fyrir fátæklegar tryggingabæturnar.
Kristín Ástgeirs og hinar í Kvennalistanum
hnakkrifust við sjálfar sig á landsfundi um allt
milli himins og jarðar. Þó náðist samkomulag í
hópastarfi um að efla hópastarfið — einkum
með auknu hópastarfi.
Var myndin
afHeiðarí
sett á Inter-
netið í
Svíþjóð?
Enn eru svonefnd „Akur-
eyrarmál” Heiðars Jóns-
sonar snyrtis — þar með
talið hið meinta blygðunar-
semisbrot hans — og spurn-
ingin „hver setti myndina af
Heiðari á Internetið?” í brenni-
depli. Nú hefur Helgarpðstur-
inn fregnað að getgátur séu
uppi um að sé íslenskur nem-
andi í sænskum skóla eigi
þann vafasama heiður að hafa
sett myndina á Netið. Ekki er
ljóst nákvæmlega hvernig
þessi hugsunarlitli landi okkar
hefði getað fengið myndina, en
tveir möguleikar eru fyrir
hendi. Annaðhvort fékk hann
myndina eða filmuna með
hefðbundnum pósti eða þá að
einhver svipað þenkjandi hér á
landi sendi myndina einfald-
lega með tölvupósti. Þess má
geta að þótt myndir séu send-
ar með tölvupósti eru þær ekki
endilega þar með komnar á
Netið. Til jaess þarf að koma
þeim fyrir á heimasíðum fyrir
allra augum (en það var nú
væntanlega ekki gert í þessu
tilfelli þar sem sú aðferð er
auðrekjanleg) eða raðpósta
þær á svokallaða tölvupóst-
sendilista. Og það getur hvaða
barn sem er gert. Ætlunarverk-
ið var væntanlega að íslend-
ingurinn í Svíþjóð setti mynd-
ina atarna á Netið þarna úti
svo erfiðara væri að rekja upp-
runann. Og það virðist hafa
tekist. Starfsfólk virðulegs
tryggingafyrirtækis í Reykjavík
hafði að minnsta kosti ekki
hugmynd um hvaðan eða
hvernig myndin barst inn á
tölvunetið þeirra fyrir
skemmstu — en það dró að
vísu ekki úr áhuganum á að
skoða hana...
2?
...að þessu sinni enginn
annar en Hörður Sigur-
gestsson, forstjóri Eim-
skipafélagsins. Hann er að
auka þjónustu við þéttbýl-
isstaði á landsbyggðinni og
auka skipastól sjáifs óska-
barns þjóðarinnar úr fjór-
um í sex. Með nýju siglinga-
kerfi skipafélags hans kem-
ur ram hagkvæmari flutn-
ingstími og rúsínan í pylsu-
endanum: Breytingarnar
auka samkeppnishæfni
íslands á tímum vaxandi
alþjóðasamkeppni.