Helgarpósturinn - 16.11.1995, Blaðsíða 20

20
FIMMTUDAGUR 16. NÓVEMBER 1995
lasii
Island
Plús
Er ísland ekki alveg frábært land, og þjóðin sem byggir það
einstök meðal þjóða? Hér skýra nokkrir íslendingar, og út-
lendingar búsettir hér, Agli Helgasyni frá fáeinum atriðum
sem valda því að þeir búa hér og vildu helst hvergi annars
staðar eiga heima.
Á íslandi ratar maður alltaf heim
einhvern veginn.
Togart að nálgast bryggju með
hundrað tonn af óunnum fiski um
borð.
Hlemmur-Lækjartorg í strætó eftir
klukkan eitt þegar strætisvagnarnir
keyra Sæbrautina.
Sigurður Sveinsson
handknattleiksmaður
Júní.
Hvað hér eru mörg veiðivötn og
laxveiðiár.
Júlí.
Náttúran.
Ágúst.
Ingunn V. Snædal
skald og nemi
Tjaldútilegur á björtum sumarnótt-
um í lopapeysu og strigaskóm með
brennivín í pela.
Fjallasýnin og sólsetrið í Möðrudal
á Fjöllum.
Fornsögurnar.
Afgreiðslufólk sem brosir, fágætt
en frábært.
Hvað hér er mikið af fallegum
konum.
Guðný Halldórsdóttir
kvikmyndagerðarmaður
Fegurð náttúrunnar.
Þegar sólin skín.
Lóan.
Lindubuffið.
Sumarnætur.
Gísli Snær Erlingsson kvikmyndagerðarmaður
Smæð þjóðfélagsins. Allir
þekkja alla. Hörmungar
dynja yfir og þjóðinni
finnst að sér vegið. Sam-
hugur kemur upp og
menn styðja hver annan,
einmitt þar sem mann-
eskjan er viðkvæmust, í
sorginni.
Náttúrufegurð landsins. Á
erfiðum stundum þarf
ekki að fara langt til að
hlaða sig orku. Krafturinn
sem streymir frá náttúr-
unni er slíkur að örstutt
ferð nægir til að fleyta
manni í gegnum ótrúleg-
ustu erfiðleika.
Sagnahefðin. Hér þurfa menn
ekki að vera rithöfundar til að
búa yfir frásagnartækni og
vitneskju um atburði. Ótrúleg-
ustu menn geta haldið miklum
fjölda uppi á skemmtun. Og
hér virða menn þá sem kunna
að segja sögu.
Veðrið. Stilltir og kaldir haust-
dagar. Sólin skín, lágt á lofti og
faðmar endurnar á Tjörninni.
Ákaflega Zen. Slíkir dagar gera
að verkum að hér vill maður
ætíð búa.
Sú staðreynd að jólasveinninn
er íslenskur. í alvöru!
Húbert Nói myndlistarmaður
Hnattstaðan.
Tungumálið.
Malarvegir.
Að ekki skuli vera her.
Fjallahringurinn í það og það
skiptið.
Kolbrún Bergþórsdóttir
gagnrýnandi
Skáldsögur Halldórs Laxness.
Ljóð Jónasar Hallgrímssonar.
Fornsögurnar.
Sjálfstæðir einstaklingar sem fara
sínar eigin leiðir, óháð tískustraum-
um — og finnast sem betur fer þó
nokkrir.
íslensk jól.
Amal Rún Quase
Lítið þjóðfélag, mikill samhugur.
Fallegt og hreint land.
Stöðugt stjórnarfar.
Góð lífskjör.
Góðar bókmenntir.
Sigmar B. Hauksson
Islensk náttúra í sinni víðustu
mynd. Hún er engu lík og kemur
mér alltaf jafn mikið á óvart.
íslenska vatnið, heita vatnið og
laugarnar sem ég sakna alltaf jafn
mikið þegar ég fer út í hinn stóra
heim, og líka kalda vatnið sem
passar einstaklega vel í gott malt-
viskí.
Fólkið, þá á ég við íslendinga sem
þjóð, einkum þá sem búa hvað af-
skekktast og helst vestur á fjörð-
um.
Veiðarnar, hvergi er betra að veiða
fugl eða fisk en hér.
Mokkakaffi sem er griðastaður,
einkum þegar veðrið er vont og
maður vill fá gott kaffi.
Páll Rósinkrans söngvari
Fallegt kvenfólk.
Jet Black Joe.
Góður matur.
Fámennt en góðmennt.
Bingólottó.
Gary Gunning blaðamaður
Slátur.
Sólarlag á sumri.
Fáir íbúar.
Lögregla sem er ekki glæpsamlega
geðveik.
Fullar unglingsstelpur.
Hulda Hákon
myndlistarmaður
Kindurnar.
Dimmar vetrarnætur.
Kristinn Sigmundsson.
Rás 1.
Sverrir Ólafsson myndlistarmaður
og reykkofinn hans.
Dr. Gunni
Nóg pláss.
Hvaða vitleysingur sem er
getur orðið alþingismaður,
poppstjarna eða vakið á
sér gríðarlega eftirtekt og
fengið pláss í fjölmiðlum.
Skammdegi.
Landið er í alla staði svo
dúkkulegt að þjóðremba er
dæmd til að verða hlægileg.
Yfirþyrmandi skandínavískt
sósíalöryggi svífur yfir þjóðfé-
laginu eins og feit fóstra í
lopasokkum.
Dóra Takefusa
dagskrárgerðarmaður
Matur og sælgæti.
Uppeldisaðstæður.
Fjölskyldan.
Vinirnir.
Húmorinn.
Ari Matthíasson leikari
Konurnar.
KR.
Drykkjumenningin, það er ljóst að
engir aðrir en íslendingar kunna að
fara með brennivín.
Þórðargleðin.
Sundlaugarnar.
Gérard Lemarquis kennari og
fréttaritari
Agaleysi, ímyndað eða raunveru-
legt, sem á að vernda með kjafti og
klóm.
Norðanátt og bjartviðri.