Helgarpósturinn - 16.11.1995, Blaðsíða 12

12
RMMTUDAGUR16. NÓVEMBER1995
X
„Sá yðar sem syndlaus er...“
Vaka, félag lýðræðissinnaðra stúdenta í Háskólanum, hélt í gær fjölmennan fund með Snorra
Óskarssyni, safnaðarhirði í Betel, og Davíð Þór Jónssyni, guðfræðinema og skemmti-
krafti. Umræðuefnið var bóka- og geisladiskabrennur unglinganna í Vestmannaeyjum. Hér fer á eftir
samantekt Egils Helgasonar frá fundinum, en rétt er að taka fram að þótt frásögnin sé orð-
rétt er mörgu sleppt og eitt og annað fært til.
Snorri: Mér skilst á öllu að
þetta eigi að vera svolítill
æsingafundur, því fjöl-
miðlar hafa að minnsta kosti
dregið upp þá mynd af mér að
ég sé æsingamaður. Engu að
síður er mitt lífsmót að flytja
öllum sem í mér heyra þetta
heilaga orð, ritninguna, Biblí-
una, guðs orð. Það er mál mál-
anna. Ég verð að segja það mér
til stuðnings að fleiri háskóla-
menn hafa reynt að gagnrýna
þessa bók en eru samankomn-
ir hér inni og þeir hafa allir tap-
að. Svo mér finnst ég hafa ákaf-
lega góðan hjarl að baki.
Davíð: Stærsti gallinn við
sértrúarsöfnuði er sá að þeir
hafa getað rekið áróður haturs
og mannfyrirlitningar í Jesú
nafni á einhvern undarlegan
hátt. Þeir eru hneykslunar-
gjarnir, sem lýsir sér í því að ef
þeim líkar ekki eitthvað
brenna þeir það á báli. Á
hvaða forsendum setja menn
sig á svo háan hest að þeir geti
fordæmt, sakfellt og kastað
grjóti í allar áttir? Ég vitna í
frelsarann: „Sá yðar sem synd-
laus er kasti fyrstur steini." Til
að vera siðferðilega stætt á að
kasta grjóti þarf maður sjálfur
að búa í ansi rammgerðu virki.
Þeir hins vegar kalla sig ekki
syndlausa — sagan um það
þegar Jesús bjargaði Maríu
Magdalenu er of þekkt til að
þeir geti notað það orð —
þannig að þeir fundu sér ann-
að orð sömu merkingar til að
réttlæta ofstopann. Þeir eru
frelsaðir.
Snorri: Ég vil segja við ykkur
háskólamenntaða fólk: Takið
orð Jesú Krists ykkur til fyrir-
myndar, þá fáið þið mjög góð-
an lífsfarveg. Það er Jesús
Kristur sem er aðalmálið í
þessu öllu saman og þeir ung-
lingar sem hafa verið með mér
suður í Vestmannaeyjum og
brennt sína geisladiska og tek-
ið til í sínu lífi, þetta er fólk
sem vill fagnaðarerindi Jesú
Krists fyrst og fremst. Og ég
segi amen við því.
Davíð: Við skulum velta fyrir
okkur undan hverju og til
hvers þeir eru frelsaðir. Þeir
eru greinilega ekki frelsaðir
undan þröngsýni og fáfræði. í
stað þess að fylgjast með fram-
þróun tækni og vísinda og til-
einka sér vísindaleg vinnu-
brögð við biblíurannsóknir
brenna þeir þróunarkenningu
Darwins á báli. Og það árið
1995. Þessi bók hefur meira
eða minna verið brennd á báli
síðastliðin 150 ár og sýnir best
hve vel þeir fylgjast með fram-
þróun vísinda. Þeir eru ekki
frelsaðir frá óttanum. Heims-
mynd þeirra er svo óstöðug að
stafir á bók sem storka henni
verða fyrir barðinu á móður-
sýkislegu ofbeldi. Þeir eru ekki
frelsaðir til umburðarlyndis og
náungakærleika. Hommar og
eiturlyfjasjúklingar, svar nú-
tímans við tollheimtumönnum
og bersyndugum, eiga ekki
upp á pallborðið hjá þeim. Þeir
eru frelsaðir. Punktur.
Ku Klux Klan?
Snorri: Ég hef dæmi um það
í Eyjum að hægt sé að rekja
sjálfsmorð til svona efnis.
Drengurinn sem framdi sjálfs-
morð gerði ekki annað en að
hlusta á svona neikvætt efni og
því miður tók hann mark á því.
Og ég vil bara segja við ykkur
og íslensku þjóðina að það er
óþarfi að láta þetta gerast. Ég
veit líka að það eru ungir
drengir heima í Eyjum sem eru
núna farnir að sækja samkom-
ur hjá mér. Þeir eru þekktir fyr-
ir það í minni heimabyggð að
hafa gengið um rænandi og
ruplandi og eyðileggjandi eign-
ir manna án tilgangs. Bara
vegna þess að þeir fóru að
klæða sig alveg eins og þunga-
rokkarar, þeir fóru að haga sér
nákvæmlega eins og þeir, þeir
tóku þá sér að fyrirmynd, og
sjá — þeir urðu mjög svipaðir.
Hláturskliður í sal.
Davíð: Það má ekki vera lát-
ið óátalið af neinum sem er
annt um þann heilaga anda
sem Jesús starfar í eða neinum
sem er annt um lýðræði og
skoðanafrelsi að bækur og
geisladiskar með efni sem er
einhverjum ekki að skapi sé
brennt í stórum stíl, þó ekki sé
nema vegna þess hvert fyrir-
myndin er sótt. Annars förum
við sem aðhyllumst frjálslynd-
ar og umburðarlyndar skoðan-
ir í trúmálum að eiga það á
hættu að ofsatrúarfólk sæki
okkur heim í skjóli nætur,
dragi okkur út á náttfötunum
og brenni okkur á báli fyrir
skoðanir okkar. Fyrst þetta
fólk veigrar sér ekki við að
sækja fyrirmyndir til nasista,
er þá ekki ósköp eðlileg þróun
að næsta fyrirmynd verði Ku
Klux Klan?
Stúlka í sal: Mig langar að
spyrja Snorra. Af hverju að
brenna, af hverju ekki að snið-
ganga hlutina og treysta á
mannlega skynsemi?
Snorri: Því er að svara að
þetta var ákvörðun sem fólkið
tók sjálft, það vildi bara losa
sig við þetta. Við teljum ekki
óeðlilegt að sorpinu okkar sé
brennt, við teljum það alveg
sjálfsagt hreinlætismál. Þegar
fólkið tók sínar eigin eigur og
brenndi var í raun ekki annað
að gerast.
Hommar þurfa að
frelsast
Snorri: Hjá þér, Davíð Þór,
er meiri mannfyrirlitning en í
því sem við leyfum okkur að
segja. Við mundum aldrei leyfa
okkur að tala eins og þú talar
til þjóðkirkjunnar og okkar.
Við erum aldrei með neina
mannfyrirlitningu, hvorki á
homma né annað. En hommar
þurfa líka að frelsast, það er
málið. Allir þeir sem eru undir
synd þurfa að frelsast. Við er-
um með mörg dæmi, aðallega
erlendis frá þó, um að menn
sem hafa verið í þessari kyn-
villu hafa frelsast og tekið við
Kristi og orðið bara réttir og
hreinir.
Almennur hlátur.
Davíð: Ertu að segja mér að
þeir hafi fundið Jesúm og af-
hommast?
Snorri: Og miklu meira en
það. Nei, Davíð, þeir afhomm-
uðust vegna þess að þetta var
mjög rangur lífsmáti. Svo vil ég
líka benda ykkur á að þegar
Biblían talar til okkar er hún á
móti framhjáhaldi, hún er á
móti lauslæti. Okkur finnst al-
veg sjálfsagt að fólk sem er í
hjónabandi sé ekki að halda
framhjá. Það er ákveðin krafa á
kynferðislega hegðun. En hvað
þá þegar Biblían er á móti kyn-
villu — er það eitthvað verra?
Davíð: Snorri sakaði mig um
að tala með mannfyrirlitningu
til sértrúarsafnaða. Nú þekki
ég ekki vel áróður þeirra
Betelinga í Eyjum gegn sam-
kynhneigð, en ég vil hins vegar
meina að það sem Gunnar
Þorsteinsson hefur sagt um
homma, og að því hef ég vitni,
sé ekkert annað en mannfyrir-
litning, nefnilega að á efsta
degi verði þeir hengdir upp á
punghárunum. Er réttlætan-
legt að segja slíkt í Jesú nafni?
Roskinn maður í sal: Má ég
spyrja Davíð Þór. Jesús sagði:
„Sá yðar sem syndlaus er kasti
fyrsta steininum..." Hvernig
hélt hann áfram?
Davíð: Bíddu, ég er ekki
mættur í Biblíusögupróf
hérna. Hvernig hélt hann
áfram?
Roskinn maður: Ég hélt þú
værir í guðfræðideild. Var það
ekki rétt að hann sagði: „Far þú
og syndga ekki framar."
Davíð: Jújú.
Roskinn maður: Þetta vant-
ar alltaf þegar menn eru að
tala, framhaldið sem skiptir
máli gleymist. Það var til dæm-
is svo með prestinn á Seltjarn-
arnesi, það var bara talað um
að kasta ekki steininum, en
það var ekki talað um að hún
skyldi ekki syndga framar.
Biblían út í hafsauga
Davíð: Við verðum að at-
huga að Biblían er full af mót-
sögnum, hún er skrifuð á mjög
löngum tíma. Það er engin
ástæða til að taka allt sem þar
stendur bókstaflega, enda eru
þar fjórar eða fimm mismun-
andi afstöður til einföldustu
hluta. Annars vegar stendur:
„Auga fyrir auga, tönn fyrir
tönn.“ Og hins vegar: „Launa
skaltu illt með góðu“ — svo ég
nefni augljóst dæmi.
Ung kona í sal: Eigum við þá
bara að taka Biblíuna og lesa
það sem okkur hentar? Ég sem
femínisti get til dæmis ekki lit-
ið á mig sem kristna mann-
eskju vegna þess sem Páll
postuli segir um konur.
Davíð: Nei, þú átt að kynna
þér það samfélag sem hún er
sprottin úr og markmiðið með
ritun hennar. Páll postuli lifði
náttúrlega í patríarkasamfélagi
og það var ekki tilgangur hans
með ritstöfum að boða kosn-
ingarétt kvenna eða jafnrétti
kynjanna. Páll postuli hélt að
jörðin væri flöt. Þú ert að lesa
Snorri Óskarsson:
„Við erum með mörg dæmi, aðallega
erlendis frá þó, um að menn sem hafa
verið í þessari kynvillu hafa frelsast og
tekið við Kristi og orðið bara réttir og
hreinir."
bækur eftir mann sem hélt að
jörðin væri flöt!
Snorri: Þetta er komið á svo-
lítið húmanískt stig, að við ætl-
um að taka Biblíuna og velja og
hafna eins og okkur hentar. Þá
erum við að tala um að taka
blaðsíðurnar hreinlega og
segja: Þetta hentar mér ekki í
dag, hitt hentar mér ekki á
morgun, og hvar endum við
þá? Rífur nokkur blöð úr Biblí-
unni til áhersluauka. Þá erum
við komin með Biblíuna út í
hafsauga. Og því miður verð ég
að hryggja þig með því, Davíð,
að Biblían er ekki full af þver-
sögnum.
Pílatusarlykt
Maður í sal: Þegar ég heyrði
um krakkana sem héldu brenn-
una komu upp í huga mér
myndir af helförinni og öðru
slíku miðaldamyrkri. Þú segir
að þetta sé sjálfstæð ákvörðun
krakkanna. Ég fékk nú á tilfinn-
inguna að það væri svona píl-
atusarlykt hérna inni, því hver
var það sem sýndi þeim þenn-
an ritningarstað og hvatti þau
til að tileinka sér þetta vald?
Snorri: Ég tek hiklaust þá
ábyrgð á mig að ég hafi bent
þeim á ritninguna. Ég man
samt ekki hvort ég var sá fyrsti
sem benti þeim á þennan ritn-
ingarstað.
Maður í sal: Ákvarðanir
þeirra voru semsagt ekki jafn
sjálfstæðar og þú vilt láta í
veðri vaka...
Snorri: Jú, þær voru það,
þær voru sjálfstæðar, þær
voru sjálfstæðari en þú vilt
láta í veðri vaka.
Maður í sal: Höfðu krakkarn-
ir vitneskju um þessar mið-
aldaaðferðir áður en þeir hittu
Þig?
Snorri: Þetta eru ekki mið-
aldaaðferðir. Það eru ekki mið-
aldaaðferðir að brenna. Þetta
er miklu eldra...
Hlátur.
Sumt þarf að banna
Davíð: Einhver einn ræður
við að horfa á klámmynd
heima hjá sér í vídeóinu án
þess að nauðga konu um
kvöldið, einhver annar er svo
viðkvæmur að hann meikar
það ekki. Einhver einn getur
hlustað á heví rokk allt sitt líf
og komist í trans við að hrista
hárið, annar hleypur í sjóinn af
því hann meikar það ekki. Það
eina sem við getum gert er að
treysta á að fólk hafi skynsemi
til að fara sér ekki að voða á
þessu öllu saman. Við getum
ekki bannað allt sem hefur
slæm áhrif á okkur.
Snorri: Ég vil benda ykkur á
að sumt þarf að banna, hrein-
lega. Vegna þess að maðurinn
fer þannig í málin að hann of-
gerir öllu og ofkeyrir allt. Og
hvað viljið þið gera? Viljið þið
fá yfir ykkur svo mikið af vond-
um verkum og glæpahneigð að
þið ráðið ekkert við þjóðfélag-
ið? Foreldrar verða að banna,
þeir eru eins og æðsti dóm-
stóll barnanna, við köllum
þetta uppeldi og erum alveg
inni á því. Síðan ætlumst við til
þess að löggjafinn setji okkur
ákveðnar reglur. Þetta er gert
til að við lifum heilbrigðu lífi
og uppbyggjandi kristilegu lífi.
Það þarf nefnilega að banna
sumt, enda eru boðorðin tíu.
Þetta fer eftir því hvað við er-
um af hjarta hlýðin, hvað við
erum tilbúin að gera Drottins
vegna. Og þegar við erum að
tala um þessar bókabrennur,
þá var það einfaldlega þetta
fólk sem tók þessa sjálfstæðu
ákvörðun vegna Drottins. Og
þess vegna sagði ég amen.
Davíð Þór Jónsson:
„Ertu að segja mér að þeir hafi fundið Jesúm og afhommast?"