Vísir - 19.01.1974, Blaðsíða 3

Visir. Laugardagur 19. janúar 1974.
3
EÐLILEG BANKASTARF-
SEMI AFTUR í EYJUM
Eyjamenn geta aftur hafift
eftlileg bankaviftskipti á mánu-
daginn, en þá hefur útvegs-
bankinn flutt aðalstöftvar sinar
þangaft. Bankinn flytur alit sitt
hafurtask þangaft sjóleiftis á
sunnudaginn, og opnaft verftur
eins og fyrir gos strax á mánu-
dag.
Bankinn var reyndar opnaður
að nokkru leyti strax i septem-
ber, en aðeins sex manneskjur
hafa verið við störf i bankanum
siðan þá. Nú fjölgar hins vegar
starfsfólkinu, enda er þaðallt að
flytjast til Eyja aftur.
Húsnæðið i Útvegsbankanum
er tilbúið til þess að flytja inn i
það allt sem þar var áður, en
bankastarfsemin var nokkuð
frumleg fyrst i stað, sem
skiljanlegt er.
Þá má geta þess að vixlar, er
greiðast eiga i Útvegsbanka ts-
lands i Eyjum með gjalddaga
29. jan'úar eða fyrr, eiga að
greiðast i afgreiðslu útibúsins i
aðalbankanum i Reykjavik, en
vixlar með gjalddaga 30. janúar
eða siðar eiga að greiðast i
Vestmannaeyjum.
— EA
Meðan allir safna hári og skeggi:
Skegg og sítt hár óœskilegt á lögreglu
• „Auftvitaft er meiri hársídd
fyrir aft fara hjá lögregluþjónum
nú en hér áftur fyrr þegar þcir
voru næstum krúnurakaftir”.
Þetta sagfti Sigurjón Sigurftsson
lögreglustjóri i vifttali viö blaöift.
Við spurðum Sigurjón, hvort
lögregluþjónar væru almennt
farnir að hafa siðara og meira
hár en áður tiðkaðist, og svaraði
hann þessu til. En hann sagði, að
hársidd hefði aldrei orðið neitt
vandamál meðal lögreglumanna.
Meðan aðrar stéttir þjóðfélags-
ins mega láta hár sitt vaxa að
vild, ef svo má segja, þá mun ekki
talið æskilegt, að lögregluþjónar
séu sérstaklega hárprúðir. Hins
vegar er ekkert bannað i þessu
tilfelli.
„Aðalkrafa okkar til lögreglu-
manna er fyrst og fremst i þessu
tilfelli, að þeir séu vel snyrtir,
sagði Sigurjón.
Við spurðum Greip Kristjáns-
son aðalvarðstjóra, hvort hann
hefði tekið eftir breytingum varð-
andi hársidd lögregluþjóna.
„Það er nú helzt, að yngri
mennirnir standi i þvi að láta
hárið aðeins vaxa. En þaö geta
fylgt þvi óþægindi að hafa sitt hár
sem lögregluþjónn, t.d. þegar
verið er að eiga við ólátaseggi.
Sömuleiðis með skegg, það er
hægt að toga i skeggiö og teyma
menn fram og aftur á þvi”, sagði
Greipur.
Menn sem þurfa að nota gler-
augu að staftaldri, eru ekki teknir
I lögregluna, og liggja helzt
öryggisástæður þar að baki.
„En það er ekki bannað að hafa
sitt hár eða skegg. Hinsvegar er
enginn hjá okkur með slikt”,
sagði Greipur.
— óll
Geta
orðið
allt að
7-8
metrar
að
lengd
— en verða farnir
heim áður
Eftir margra ára hlé á framkvœmdum:
Sundlaugin lifnar á ný
Þaö er sjálfsagt erfitt aft sjá um
7-8 metra ianga krókódíla. Enda
ná þeir vist ekki svo mikilli stærft,
krókódiiarnir, sem komu I
Sædýrasafnift i fyrrakvöld. Þeir
eru ekki nema rúmur einn metri á
lengd og verfta ekki á tslandi
nema i skammdeginu. Þá snúa
þeir aftur til fyrri heimkynna,
dýragarösins í Kaupmannahöfn.
Þetta eru Nilarkrókódilar, og
nú er búið að búa um þá i Sædýra-
safninu. Þar eru þeir i stóru búri
við tilheyrandi molluhita að sjálf-
sögðu, ásamt tveimur skjaldbök-
um. Skjaldbökurnar skriða yfir
þá og i kringum, en þeir gera
ekki svo mikið sem að lita við
þeim, hvað þá að gera þeim mein.
Vatnið, sem þeir eru i, verður
að vera 22-24 gráða heitt, enda sá
ljósmyndarinn vart út úr augun-
um fyrir gufu, þegar hann og Jón
Gunnarsson i Sædýrasafninu
gerðust svo djarfir að ganga inn i
búrið til þeirra.
Þó að krókódilarnir eigi það til
að glefsa allharkalega, gerðu þeir
það ekki nú, enda héldu þeir sig i
hæfilegri fjarlægö. Búrinu er lika
mjög vel lokað, hvergi er einu
sinni hægt að stinga inn fingri.
Krókódilarnir éta aðallega kjöt,
og þá hakkað. önnur nýjung er
komin i Sædýrasafnið, en það eru
hestar, sem börnum er leyft að
fara á bak á. Einn hestur, góður
og þægur, er þegar kominn, en
einnig verða tamdir tveir hestar
sérstaklega i þetta.
Börnum verður gefinn kostur á
„Vift gerum okkur vonir um
að geta bráftlega haidift áfram
meft sundlaugarbygginguna,”
sagfti Páll Pálsson fréttaritari
Vísís á Þingeyri, þegar vift
ræddum vift hann i gær.
Byggingin hefur lengi staftift
hálfköruft og hefur vakift athygli
þeirra, sem lagt hafa leift sina
til Þingeyrar.
„Það var byrjað á þessari
framkvæmd fyrir tæpum 20 ár-
um, og þá var ætlunin að nota
kælivatnið af disilvélunum sem
framleiddu rafmagn fyrir
hreppinn,” sagði Páll ennfrem-
ur.
„Þá var rafveitan i eigu
hreppsfélagsins, en siðar, þegar
Mjólkárvirkjun komst i gagnið,
voru dísilvélarnar fjarlægðar og
Rafmagnsveitur rikisins sjá um
rekstur rafveitunnar.”
Þá fóru Þingeyringar að huga
að öðrum hitagjafa fyrir sund-
laugarvatnið. Þeim leizt ekki á
að leggja i þann kostnað að hita
þetta með oliu, enda hefur það
oröið mörgum sveitarfélögun-
um dýrt.
Sú hugmynd skaut upp kollin-
um að fá næturrafmagn á vægu
verði til upphitunarinnar, en
það telja þeir heimamenn að sé
fyrir hendi i nægilegu magni.
Leitaö var til Rafmagnsveitna
rikisins um það, en hingað til
að láta teyma sig strax nú um
helgina, og hafa þau sjálfsagt
mjög gaman af þvi. — EA
Litlir og saklausir aft sjá, en geta orftift hættulegir, þegar þeim „vex
fiskur um hrygg”. (Ljósmynd VIsis BG).
Hálfköruö sundlaugarbyggingin á Þingeyri er Iitift augnayndi. Eftir langt hlé á framkvæmdum er uú ætlunin aft sameina I byggingunni
sundlaug og iþróttasal.
hefur það ekki fengið hljóm-
grunn á þeim vigstöðvum, þó
margitrekað hafi verið.
Páll Pálsson sagði, að fram-
kvæmdir við sundlaugina hefðu
einnig dregizt vegna þess, að
tiltækt fjármagn hefði farið i
aðrar framkvæmdir, svo sem
hafnargerð.
— og Þingeyringar fá líka fimleikasal
Þarna sést ofan i laugina á Þingeyri. Ætlunin er aft setja færanlegt gólf ofan á laugina og nota húsift
sem iþróttasal. Þingeyringar hafa ieitaft til Kafmagnsveitna rlkisins og óskaft eftir þvi aft fá aft hita
vatn laugarinnar meft næturrafmagni. Þau tilmæli hafa ekki hlotift hljómgrunn enn.
„Sérfræðingar á vegum
Iþróttai'ulltrúa rikisins hafa
kannað ástand byggingarinnar
og telja hana óskemmda að
mestu,” sagði Páll. „Við von-
umst til, að fljótlega geti fram-
kvæmdir hafizt, og þá er ætlunin
að byggja yfir laugina og jafn-
framt gera færanlegt gólf yfir
laugina. Þá mundi húsið verða
notað sem iþróttahús auk sund-
laugar.”
Yrði salurinn um það bil
16,5x10 metrar og kæmi aft góft-
um notum. Nýlega er lokift gerð
malarvallar á Þingeyri, en i
sambandi við þessar fram-
kvæmdir við iþróttamannvirki
benti Páll á, að litill stuðningur
hefði orðið af Iþróttasjóöi rikis-
ins, sem fjármagna á slikar
framkvæmdir að hluta. — ÖG