Lesbók Morgunblaðsins - 24.05.1970, Side 2

Borghildur á Brady sínum í reiðskólanum. Kennari hennar
lieldur í tauminn.
in, það ætti að byrja að spila
bridge hjá henni kl. 8 um morg-
uninn. En því ekki að morgni?
í>á er svalara í þessu suð-
læga landi og lífið byrjar
snemma dags. Borghildur á að
vera komin í skólann klukkan
hálf átta og Ingvar fer um svip-
að leyti í vinnu. Anna borðar
morgunverð með þeim, ekur
Borghildi í skólann og síðan
getur hún tekið til við sín
áhugamál.
— Á þessum tíma er svalara.
Milli kl. níu og tíu get ég t.d.
farið út að ganga, en ekki
seinna, segir Anna. Meðan ég
lék tennis, gerði ég það kl. 6 á
morgnana. Þá er rétt orðið
bjart og yfirleitt svalt. Aðrir
leika eftir kl. 5 síðdegis. Um
miðjan daginn getur hitinn
farið upp í 37 stig, en hann
getur farið niður í 20 stig á
svalasta tímanum. Nú spila ég
fremur bridge. Við konurnar
komum saman kl. 9—1 á morgn
ana og spilum. Stundum bjóðum
við í hádegisverð og þá er hald
ið áfram til kl. 2—3. Hitinn er
erfiður, en maður verður bara
að læra á hann, gæta þess að
klæða sig rétt, erfiða ekki mik-
ið, fá sér sturtubað oft á dag
og fara í sund. Útlendar kon-
ur eiga bágt með að vinna í
'hitanum. Maður verður heitur,
sveittur og skapstirður. Marg-
ir leggja sig alltaf síðdegis
vegna hitans.
— Maður keraur sér fyrir
eins og bezt er við þessar að-
stæður og mér líkar þetta ágæt
lega, segir Anna. Ég hefi tvær
stúlkur í húsinu. Önnur þvær
og tekur til, hin lagar matinn
og hjálpar til við meiri háttar
hreingerningar. Þó oft gangi
illa að kenna stúlkunum okkar
siði, þá er það léttara en að
vinna sjálfux. Þeirra siðir og
þeirra venjur eru svo ákaflega
ólíkar okkar. Stúlkurnar eiga
því að venjast að búa í léttum
kofum, hirða lítt um hreinlæti
og laga allt annan mat. Þeim
gengur illa að læra að búa til
mat við okkar hæfi, af því þær
vilja ekki bragða á honum með-
an þær eru að elda. En hér
eru miklir þvottar vegna hit-
anna og þarf mikið að þrífa.
Við verðum líka að hafa næt-
urvörð um húsið, annars er
brotizt inn. Og garðyrkjuimað-
ur sér um garða fyrir nokkur
hús.
Skordýr valda nokkrum erfið
leikum í þessu hitabeltislandi.
Moskitoflugurnar eru verstar.
Þær korna á kvöldim og sækja
í Ijósið. Þess vegna verður
stöðugt að sprauta með DDT
eða halda þeim burtu með köld
um herbergjum. Svefnherberg-
in eru loftkæld hjá þeiim Önnu
og Ingvari og þau hafa komið
sér upp litlu sjónvarpsherbergi
með kælingu, til að sitja í á
kvöldin. Þar hefur Ingvar líka
skrifborðið sitt. Og þau hafa
kælingu í bílnum. Þó er til fólk
í Bangkok, sem fellur illa kald-
ur blástur i herbergjunum vill
heldur sprauta eiturefnum á
skordýrin og hafa net í glugg-
um. Nokkrum sinnum hafa kom-
ið slöngur í garðinn. Þá kemur
garðyrkjumaðurinn til hjálpar
og fjarlægir þær.
Þetta er ólíkt daglegu lífi á
íslamdi og þax veldur hitinn
mestu. Ingvar vinnur feikilega
mikið og fer oft í ferðalög út
á land. Viðfangsefni eru ekki
mörg fyrir konumar í þessuim
löndum, en Anna ferðast oft með
manni sínum, ekur þá bílnum á
móti honum. — Maður finnur
sér verkefni, segir hún, heldur
sér uppteknum við klúbba og
alls konar góðgerðarstörf. Svo
er mikið um að fyrirtækin fái
heimsóknir, og þá taka konurn-
ar að sér að sýna gestum Bang-
kok og umhverfi og sjá um
þá. Um helgar förum við gjarn-
an niður á ströndina og upp í
fjöllin. Við leigjum kofa og ég
elda. Við ströndina fer ég
á sjóskíði, Borghildur leigir
kannski hest og Ingvar tekur
myndir, milli þess sem við
syndum og liggjum i sólinni.
A HESTBAKI VIÐ
KWAIFLJÓT
Borghildur, sem er 15 ára
gömul og há og myndarleg
stúlka, hefur sín viðfangsefni.
Hún fer á fætur kl. 6, og er
í skólanum kl. 7.30 til 1.45. Þá
getur hún farið að sinna sínu
aðaláhugamáli, hestamennsku
Kl. 3 er hún fjóra daga vik-
unnar komin í reiðskólann og
þar unir hún sér til kl. 6.30.
Reiðskólann rekur þýzk
kona, frú Lee Rhodes, sem
leggur áherzlu á hinn hefð-
bundina, evrópska reiðstíl í
kennslu, enda hefur hún próf í
hestamennsku frá reiðskólanum
í Berlín. Hún hefur margs kon-
ar tegundir af hestum, 120 tals-
ins, mest tailhesta blandaða
áströkíkiu hastakyni. Tvætr teg-
undir af þeim og svo stærri
hesta. Og hún þjálfar hesta og
nemendur í almennri reið-
mennsku, meðferð hests og reið
tygja, ásetu, stökkum og hand-
leiðslu manns á hesti með
ströngum aga. Hún kom til
Bangkok árið 1939 og setti upp
þennan reiðskóla í tengslum við
póloklúbb, sem þarna hafði
verið frá 1916, Á hverju ári
eru haldnar sýningar og
keppnir í reiðmennsku og milli-
landakeppnir.
Borghildur er einn af beztu
nemendunum í reiðskólanum,
og hefur hlotið mörg verðlaun
fyrir reiðmennsku á sýningum
og keppnum. Hesturinn hennar,
Brady, stór og glæsilegur jarp-
ur fákur, var haltur, er ég var
þarna og Borghildur mjög leið
yfir því.
Ein þaið var bót í tnáli, að
um næstu helgi áttu nemendur
úr reiðs'kólatruim að fá að faxa
í 10 daga í sumarbúðir við
Kwaifljót, sem allir kannast
við úr kvikmyndinni um brúna
yfir Kwai. Og þar átti að
stunda útilíf og reiðmennsku
og hlakkaði Borghildur mikið
til.
Borghildur gengur í amerísk-
an slkóla. í honum erru mörg út-
lend börn, og hún sækir æsku-
lýðsskóla. Hún hrærist því í all
alþjóðlegu umhverfi, auk þess
sem hún hefur búið í fleiri
löndum með foreldrum sínum.
Það hlýtur að vera góð byrj-
un í lífinu að kynnast og læna
að skilja annað fólk og aðra
siði. f Tailandi kynnist hún
fólki sem er mjög ólíkt henn-
ar eigiin fðllki. Hún dansar tad-
dans og hefur komið fram í
sjónvarpi þar. Hún talar tai
og getur því haft eðlileg sam-
skipti við fólkið í landinu. Það
gerir Ingvar líka og Anna tal-
ar nægilega mikið, til að geta
farið allra sinna ferða úti á
landi, þar sem enginn talar
annað mál.
ÁHYGGJULAUST FÓLK
— Jú, ég hef að sjálfsögðu
kynnzt Tailendingum eftir svo
langa dvöl í landi þeirra, svar-
ar Anna spurningu minni. —
Þetta er hlédrægt fólk. Mennt-
aðir Tailendingar eru skemmti-
legir, hlýlegir og gestrisnir.
Almenningur býr við fátækt.
En hér er engin neyð. Allir
hafa mat og þak yfir höfuðið.
Þetta er gjöfult land. Hér er
alltaf hlýtt, svo að engum verð-
Framhald á bls. 8.

Borghildur með tailenzkan stráhatt og Anna í tailenzkum búningi.
2 LESBÓK MORGUNBLAÐSINS
24. miaí 1970