Lesbók Morgunblaðsins - 19.12.1998, Side 29

gefningu og náð þegar Pétur Gautur á í hlut
og þá megi ekki gleyma hinum samfélagslega
þætti verksins. Unnið sé með hugleiðingar
eins og hvenær maðurinn sé sjálfum sér næg-
ur og hvort Pétur, sem ávallt beygir framhjá
þeim vanda sem hann stendur frammi fyrir
og svíkur þannig sjálfan sig og aðra, skilji
sína innri rödd.
„Mér var í mun að í sýningunni birtist skýr
hugsun um hvað ég vildi segja með þessu og
þá reynir maður áður að setja sig í spor
skáldsins og komast að hvað því lá á hjarta.
Þetta verk býr yfir svo mörgu í senn en ég
vona að sú sýn sem ég hef á það skili sér til
áhorfenda," sagði Sveinn.
„Það er ekki nokkur vafi á því að Pétur
Gautur á alltaf erindi við okkur, ekki síður
núna en þegar leiki’itið var skrifað, og ég er
sannfærður að hann mun einnig eiga erindi
við komandi kynslóðir. I verkinu sneiðir Ibsen
að ákveðnum eiginleikum sem hann þykist sjá
í fari þjóðar sinnar, hálívelgju, lífslygi og
hvernig menn koma sér hjá að takast á við
vanda, en um leið gefur hann Pétri Gaut heil-
mikið af sjálfum sér í verkinu, þannig að það
verður um leið að varnarræðu fyrir skáld-
skapinn. Sá sem þorir að ganga honum á vald
getur fyrir kraft skáldskaparins öðlast frels-
un. Þetta er mikill ævintýraleikur og eins og
er með öil góð ævintýri höfða þau sífellt til
nýrra kynslóða. Leikritið um Pétur Gaut er
vitsmunalega flókið en um leið svo alþýðlegt,
að það hefur orðið með vinsælustu sviðsverk-
um, þannig að það mun lifa áfram,“ sagði
Sveinn.
Ánsegður með áhöfnina
Þýðingu Helga Hálfdanarsonar á verkinu
sagði hann einstaka og væru forréttindi að fá
að vinna með þennan texta, á köflum væri líkt
og hann væri frumkveðinn á íslensku. Hann
er jafnframt ánægður með áhöfn sína, þar er
valinn maður í hverju rúmi. Hulda Ki'istín
Magnúsdóttir hannar búninga og taldi Sveinn
einsýnt að þeir myndu vekja athygli. Þá hlaut
Ki-istin Bredal, sem hannar'ieikmynd og lýs-
ingu, Norsku leiklistarverðlaúnin fyrr í vik-
unni og lauk Sveinn lofsorði á framlag hennar
til sýningarinnar. „Við þekktumst ekki áður,
en Trausti Ólafsson leikhússtjói’i leiddi okkur
saman og í samtali komumst við að því að við
höfum svipaðar fagurfræðilegar hugmyndir
þannig að við höfum átt góða samleið. Það er
listrænn tærleiki í hennar verki sem er í sam-
ræmi við þann leikmáta sem við höfum tamið
okkur í þessari sýningu.“ Tónlistin er eftir
Edvard Grieg og Guðna Franzson og sagði
Sveinn að Guðna hefði tekist að semja nýja
tónlist sem hæfði uppsetningu Leikfélags
Akureyrar fyllilega.
Jakob Þór Einarsson fer með titilhlutverk-
ið, Pétur Gaut, í sýningunni og Þórunn
Magnea Magnúsdóttir leikur Ásu móður
hans. Sólveigu leikur Pálína Jónsdóttir, Dofr-
ann Hákon Waage, von Begriffenfeldt Sunna
Borg, Hnappasteypinn Þráinn Karlsson, Stef-
án Sturla Sigurjónsson þann magra og reynd-
ar fleiri hlutverk, enda er það í anda sýning-
arinnar að hver leikari hefur á hendi mörg
hlutverk. Þannig leikur Ai-ndís Hrönn Egils-
dóttir Ingu á Heggstað, þá grænklæddu og
Anitríu svo sem oft er gert við Péturs Gauts-
sýningar og sömuleiðis fara þau Árni Pétur
Reynisson, Halla Margrét Jóhannsdóttir og
Agnar Jón Egilsson með mörg hlutverk, en
auk þein-a koma fram þau Eva Signý Berger,
Guðjón Tryggvason, Erika Mist Arnarsdóttir
og Sólveig Elín Þórhallsdóttir.
Frumsýning er sem fyrr segir mánudaginn
28. desember en leikritið verður sýnt milli jóla
og nýárs, 29. og 30. desember, og þráðurinn
svo tekinn upp að nýju eftir áramót.
Tvö leikrit Henriks
Ibsens eru jólaverkefni
Þjódleikhússins og Leik-
fe'lags Akureyrar.
A stóra sviði Þjóðleik-
hússins setur Stefán
Baldursson upp Brúðu-
heimili ípýðingu Sveins
Einarssonar.; sem aftur
leikstýrir Pétri Gaut á
Akureyri í nýrri pýð-
ingu Helga Hálfdanar-
sonar.
Morgunblaðið/Ámi Sæberg
FRAMTÍÐIN brosir við hjónunum ungu, en öryggi og þægindi duga ekki til að skapa hamingju, þegar trúnaðartraustið vantar. Elva Ósk Ólafs-
dóttir og Baltasar Kormákur í hlutverkum sínum.
HARMLEIKUR HINS
VENJULEGA FÓLKS
Jólasýning Þjóðleikhússins
er Brúðuheimili eftir Henrik
Ibsen í þýðingu Sveins Ein-
arssonar. Verkið verður
frumsýnt ó Stóra sviði ann-
an í jólum, en það var
fyrst sýnt órið 1 879 í
Kaupmannahöfn og vakti
hörð viðbrögð. ÖRLYGUR
STEINN SIGURJÓNSSON
fylgdist með æfingu ó
verkinu og ótti samtal við
Stefón Baldursson leik-
stjóra og Elvu Ósk Ólafs-
dóttur leikkonu um verkið.
ALLS taka þrettán leikend-
ur þátt í uppfærslunni, þar
með talin sex börn, sem
fara með hlutverk þriggja
barna hjónanna Þorvaldar
og Nóru, sem leikin eru af
Baltasar Kormáki og Elvu
Ósk Ólafsdóttur. Ónnur
hlutverk eru í höndum Eddu Heiðrúnar Back-
mann, Pálma Gestssonar, Þrastar Leós Gunn-
arssonar, Halldóru Björnsdóttur og Margrét-
ar Guðmundsdóttur.
Efnisþráðurinn í verkinu er spunninn um
ung og efnileg hjón, sem framtíðin brosir við,
enda eru tekjurnar góðar, börnin hraust og
hjónin sjálf alveg ljómandi myndarleg og
kemur yfirleitt vel saman, eða hvorki betur né
SKUGGAR fortíðar knýja dyra hjá Nóru, þeg-
ar málafærslumaðurinn Krogstad, leikinn af
Pálma Gestssyni, kemur til sögunnar og
svífst einskis til að endurheimta fyrri virð-
ingu samfélagsins.
verr en gengur og gerist. Eitthvað verður
samt til þess að Nóra ákveður að kveðja þetta
lífsmynstur og í ljósi þess hversu hörð við-
brögð verkið vakti á sínum tíma má ljóst vera
að áhorfendur hafa tekið Nóru alvarlega og
með þvf, meðvitað eða ómeðvitað, gengist á
vald Ibsens í persónusköpun hans. Með öðr-
um orðum trúði gjörvöll Evrópa seint á 19.
öld því, að til væri manneskja, sem hefði
ástæðu til að fórna öryggi og settlegheitum
fyrir að fá að kynnast sjálfri sér.
Stefán Baldursson segir að túlka megi
þetta höfuðverk norrænna leikbókmennta á
margan hátt, en sú leið sem farin hafi verið í
uppfærslu Þjóðleikhússins hafi lotið að marg-
lyndi persónanna.
Olli strawmhvörfum
i nútímaleikritun
„Það sem er spennandi við Ibsen, er að
hann skrifar persónur sem eru ekki bara
vondar eða góðar,“ segir Stefán. ,A-h- ►
LESBÓK MORGUNBLAÐSINS ~ MENNING/LISTIR 19. DESEMBER 1998 29