Vísir - 21.01.1976, Side 2

Eiga islendingar að
semja við breta?
Svavar Haraldssun, vinnur i
Tónabiói:— Alveg skilyrðislaust.
t>aö á að semja um 50 þúsund
tonn bretum til handa á ári, sem
þeir mega veiða utan fimmtiu
milna. Þessi samningur á að
gilda þar til 200 milurnar verða að
alþjóðalögum.
Anna Thuroddsen, afgreiðsiu-
stúlka: — Við eigum að segja
þvert nei við samningum við
breta. Þeir hafa komið þannig
fram að þeir eiga það ekki skiliö.
Þóra Ingimundardóttir, af-
greiðslustúika: — Nei alls ekki.
Bretar eiga ekki skilið að við
semjum við þá eftir framkomu
þeirra i okkar garð.
Aðalheiður Pétursdóttir, af-
greiðslustúlka : — Auðvitað ekki.
Það er ekki nokkur ástæða til að
ganga til samninga við breta.
Þeir hafa hagaö sér þannig.
Sigriður ólafsdóttir, afgreiðslu-
stúlka: — Alls ekki. Þeir hafa
ekki sýnt þannig framkomu að
þeir eigi skiliö að við förum að
semja við þá um landhelgina.
Ingimundur Eymundsson sýning-
armaður: — Já, þaö.eigum við að
gera. Ef báðir aðilar eru þversum
er aldrei hægt að gera neitt af
viti. Og allt hjakkar i sama far-
inu.
LOGLEGT EÐA EKKI?
Agúst llróbjartsson hringdi:
,,1 desember siðastliðnum
birtist i Visi bréf sem ég skrif-
aði um áætlaða hitareikninga.
Þar fór ég fram á svör frá
hitaveitunni og rafmagns-
veitunni um hvort þessi inn-
heimtuaðferð væri lögleg.
Ég hef ekkert svar fengið
frá þessum aðilum og langar '
mig þvi til að itreka spurningu
mina.”
Visirsneri sér fyrst til hita-
veitu Hvk. Þar fengust þær
upplýsingar að lagaleg heim-
ild væri fyrir þvi að áætla
reikninga ef ástæða væri til að
ætla að vatnsmælirinn væri
bilaður. Um nánari upplýsing-
ar visuðu þeir til rafveitunnar,
þar sem hún annast einnig
innheimtu fyrir hitaveituna.
Steinar Berg Björnsson hjá
rafveitunni upplýsti að i
skýrsluvél þeirri sem reikn-
ingarnir eru færðir i væri
geymd notkunarsaga hvers
mælis fyrir eitt og hálft ár aft-
ur i timann.
Ef veruleg frávik frá venju-
legri notkun kæmu fram á
reikningum skilaði vélin upp-
lýsingum um það á sérstökum
strimli.
Þar sem gifurlegt magn
reikninga fer þarna i gegn eða
um 40.000 samtals fyrir hita og
rafmagn, er farin sú leið að
notkunin er áætluð miðað við
fyrri notkun, en jafnframt er
hitaveitu eða rafveitu eftir þvi
hvort um er að ræða, gért við-
vart um að athuga þurfi við-
komandi mæli.
Ef sú athugun leiðir i ljós að
mælirinn er i lagi og frávikin
eiga sér eðlilegar orsakir þá
er áætlaði reikningurinn leið-
réttur i samræmi við það.
Það er rétt að það komi
fram að þessar áætlanir eru
gerðar hvort sem frávikin eru
til lækkunar eða hækkunar og
mælarnir eru athugaðir án
þess að til komi beiðni reikn-
ingsgreiðanda þar um.
Hver vaktar þjóðverja?
II a r a I d u r
hringdi:
Magnússon
„Mig langar til að fá það
upplýst hver sér um og hvern-
ig farið er að þvi að fylgjast
með hvað þjóðverjar veiða
mikið hér við land.
Þeir veiða stundum hér i
þrjá sólarhringa, flytja sig svo
á Færeyjamið og halda áfram
veiði þar. Hver veit hve mikið
af aflanum sem þeir landa i
Þýskalandi hefur veiðst á Is-
landsmiðum og hve mikið við
Færeyjar?
Þá langar mig einnig til að
vita hvað þjóðverjarnir eigi að
gera ef þeir fá meiri fisk en
þeir mega veiða, eiga þeir þá
að íleygja afganginum eða
landa honum á Islandi?
Hver er það sem fylgist með
þvi ef vel veiðist að ekki sé
farið fram yfir kvótann?”
Visir fékk þær upplýsingar
hjá Fiskifélagi Islands að
þeim bærust reglulega afla-
skýrslur frá Þýskalandi þar
sem greint væri frá hvar tog-
ararnir hefðu veitt og hve
mikinn afla þeir hefðu fengið.
Ennfremur hefur islenska
landhelgisgæslan fulla heim-
ild til að fara um borð i þýsku
togarana og skoða dagbækur
þeirra, en það mun mjög fátitt
að slikar dagbækur séu falsað-
ar. Þá notar landhelgisgæslan
ennfremur flugvél sina til að
fylgjast með veiðum þjóðverj-
anna hér við land.
Varðandi það atriði að þjóð-
verjar gætu sagt þann afla
sem veiðist við Island fenginn
við Færeyjar fengust þau svör
að á þvi væri tiltölulega litil
hætta, þar sem þeir væru
einnig þar bundnir ákveðnu
aflamagni, þannig að það
borgaði sig hreinlega ekki að
rangfæra slikt.
ALÞINGI VIÐ AXARA
Ó.S. skrifar.
„1 öllum skýrslum og skjöl-
um frá fornu fari er talað um
öxarfjörð. Það munu hafa
verið danskir landmælinga-
menn, sem á nitjándu öld
fundu upp á þvi að breyta
nafninu i Axarfjörð og illu
heilli var það ekki leiðrétt á
herforingjaráðskortinu. 1
þjóðskrá, simaskrá og
búnaðarskýrslum er að sjálf-
sögðu réttilega skráð öxar-
fjarðarhreppur, sem auk þess
að vera eldra og réttara
hljómar mikið betur og meiri
reisn er yfir þvi heldur en orði
þvi sem danir „gáfu” okkur á
þetta undurfagra hérað. Auk
þess má nefna rit skrifuð af
öxfirðingum sjálfum t.d. Ar-
bók Þingeyinga, Jökulsár-
gljúfur, hin nýútkomna bók
Theodórs Gunnlaugssonar og
sagnaþætti Benjamins Sig-
valdasonar. Einnig er að sjálf-
sögðu skráð öxarfjarðar-
hreppur i Fasteignamatsbók-
inni.
Vonandi dettur engum Is-
lending i hug að fara að tala
um Alþingi við Axará eða
syngja Axarvið ána þótt ein-
hverjum útlendingi dytti það i
hug. Það réttlætir ekki

Mmk'
breytingu á nafni hversu oft
sem ranghermið kann að vera
endurtekið. Islendingar! Ver-
um öll samtaka um að útrýma
þessari hvimleiðu villu.
Dæmi um nolkun orösins:
íslendinga sögur.
Landnámabl. 173. Þeir fóru til
Islands ok sigldu fyrir norðan
landit ok vestr um Sléttu i
fjörðinn. Þeir settu öxi i
Reistargnúp ok kölluðu þvi
öxarfjörð.
Kristni saga. bl. 257. Hann
skirði marga menn i Þang-
brandslæk i öxarfirði.
Grettis saga.bl. 28. A þvi fór
Flosi útan ok varð aftrreka i
öxarfjörð.
Ljósvetninga saga.bl. 8. Arn-
steinn hét maðr, er bjó i öxar-
firði at Ærlæk.
Reykdæia saga ok Víga-Skútu.
bl. 191. Hrói hét maðr. Hann
bjó norðr i öxarfirði á þeim
bæ, er heitir i Klifshaga. Bl.
194. Þeir Vémundr kögurr
fara nú i öxarfjörð ok yfir
Jökulsá at ferju hjá Akrhöfða.
Þorsteins saga hvita. bl. 8.
Þorsteinn reið útan eftir öxar-
firði ok i Bolungarhöfn.
Vápnfirðinga saga. bl. 23.
Lýtingr var at fóstri i öxar-
firði með Þorgilsi skinna.
Njáls saga.bl. 335. Þeir vænta
sér ok liðs af Reykdælum ok
Ljósvetningum ok öxfirðing-
um. bl. 378. Guðmundur inn
riki ok Mörðr Valgarðsson ok
Þorgeirrskorargeirr sóttu þar
at, er fyrir váru öxfirðingar
ok Austfirðingar ok Reykdæl-
ir. Var þar allharðr bardagi.”