Vísir - 21.01.1976, Side 8

8
Miftvikudagur 21. janúar 197«. VISIR
VÍSIR
Útgefandi: Revkjaprent hf.
Franikvæmdastjóri: Davið Guðmundsson
Ritstjóri og ábm : Þorsteinn Pálsson
Ritstjóri frétta: Árni Gunnarsson
Ritstjórnarfulltrúi: Rragi Guðmundsson
Fréttastjóri erl. frétta: Guömundur Pétursson
Augjýsingastjóri: Skúli G. Jóhannesson
Auglýsingar: Ilverfisgötu 44. Símar 11660 86611
Afgreiðsla: IIverfisgötu 44. Simi 86611
Ritstjórn: Siðumúla 14. simi 86611. 7 linur
Áskriftargjaid 800 kr. á mánuði innanlands.
1 lausasögu 40 kr. eintakið. Blaðaprent hf.
Erum ekki
lengur í blindgötu
Ákvörðun bresku verkamannaflokksstjórnarinn-
ar að kalla herskip sin heim af íslandsmiðum er ó-
tviræður sigur fyrir islendinga. Við höfum betur
eftir þessa fyrstu lotu. En við höfum ekki unnið
neinn fullnaðarsigur. Deilan við breta heldur á-
fram. Þetta eru þáttaskil eins og forsætisráðherra
hefur réttilega vakið athygli á.
Þau snöggu umskipti, 'sem nú hafa orðið, sýna svo
að ekki verður um villst, að styrkur okkar hefur
verið verulegur innan Atlantshafsbandalagsins.
Enginn vafi leikur á þvi, að aðgerðir Islensku rikis-
stjórnarinnar á þeim vettvangi hafa ráðið úrslitum
um þetta undanhald breta.
Þó að flotaihlutun breta hafi verið stöðvuð a.m.k.
um sinn vegna þrýstings okkar innan Atlantshafs-
bandalagsins, erokkur enn vandi á höndum. Bretar
munu halda áfram tilraunum til ólöglegra veiða
innan fiskveiðilögsögunnar. Það sem i raun og veru
hefur gerst með þessu undanhaldi breta er það, að
opnast hafa möguleikar á viðræðum á jafnræðis-
grundvelli um friðsamlega lausn.
Hér er þvi komin upp svipuð staða og haustið 1973,
þegar bretar kölluðu flotann út og Ólafur Jóhannes-
son ákvað að fara á fund Heaths i London. Þá liðu
nærri tvær vikur frá þvi að forsætisráðherrarnir
skiptust á orðsendingum um stöðvun flotaihlutun-
arinnar og þar til fundur þeirra var haldinn.
Þá eins og nú lýsti islenska rikisstjórnin yfir þvi,
að islensk lög giltu innan fiskveiðilögsögunnar og
ekki væri unnt að gefa loforð um, að breskir togarar
yrðu ekki áreittir. Eigi að siður var unnt að koma i
veg fyrir, að spennan magnaðist upp á nýjan leik.
Breyttar aðstæður var þvi unnt að nota til þess að
finna friðsamlega lausn, sem viðtæk samstaða náð-
ist um hér heima, þó að nokkurrar óánægju hafi
gætt i Bretlandi.
Flestir eru ugglaust á einu máli um, að æskilegt
væri að mál skipuðust á svipaðan veg og haustið
1973. En framhjá hinu er ekki unnt að lita, að okkur
er meiri vandi á höndum nú en þá.
Matthias Bjarnason sjávarútvegsráðherra benti
réttilega á I samtali við Visi i gær, að engra góðra
kosta er völ eins og sakir standa. í raun réttri er
ekki mikið svigrúm til þess að semja. En á hinn
bóginn er ekki heldur svigrúm til þess að láta hirða
fiskinn upp i óleyfi.
Þetta eru i hnotskurn þær erfiðu aðstæður, sem
við stöndum frammi fyrir. Á þessu stigi er eng-
anveginn vist, hvort kostur er á friðsamlegri lausn.
Það ætti að koma i ljós, eftir viðræður forsætisráð-
herranna. En við megum ekki að svo stöddu útiloka
þann möguleika, enda hefði þá verið til litils að
knýja breta út með herskipin.
Meginmarkmið okkar hlýtur að vera það eitt að
draga úr raunverulegri sókn útlendinga á miðin og
ná virkri stjórn á veiðunum. Við hefðum ekki aö
ráði komist nær settu marki i þessum efnum, ef það
hættuástand, sem rikt hefur á miðunum, hefði
haldið áfram. Það var þvi rétt að gera allt sem unnt
var til þess að stöðva flotaihlutunina. Rökrétt fram-
hald af þeim áfangasigri er að kanna, hvort við
komumst nær þvi að ná virkri stjórn á veiðunum
með friðsamlegri lausn. Ef svo reynist ekki vera, þá
er að taka þvi. Mestu máli skiptir, að við erum ekki
lengur i blindgötu.
KENNEDY
FRAKKLANDS
Enginn liaföi búist viö þvi aö
•lean Lecanuet dómsmálaráö-
herra gæti orðið þriðji valda-
mesti maður Frakklands.
Borgarstjórinn fyrrverandi
frá Rúðuborg, nú jafnháttsettur
og Michcl Poniatowski innan-
ríkisráðherra, en hann stendur
hins vegar skör iægra Giscard
D’Estaing forseta og Jacques
Chirac forsætisráðherra.
1 rikisráðsfundi i sl. viku, var
stöðuveitingin tilkynnt, og kom
það mörgum Evrópumönnum
vel á óvart.
Hinn 55 ára gamli Lecaneuet
er ekki einungis virki frjáls-
lyndra flokka i Frakklandi,
heldur einnig tryggasti Evrópu-
maðurinn i rikisstjórn Giscard
D’Estaings.
Evrópumaðurinn
í stjórn D,Estaings
Þött eitthvað hafi fölnað af
ljómanum, sem rikti kringum
Lecanuet um miðbik siðasta
áratugs, hefur það ekki orðið
honum neinn fjötur um fót.
Lecanuet hlaut viðurnefnið
..Kennedy Frakklands” vegna
þeirra baráttuaöferða, sem
hann notaði við forsetakosning-
arnar árið 1965.
Þótt Lecanuet hafi ekki tekist
að sigra De Gaulle, vann hann
sér þó mikla viðurkenningu um
land allt.
Persónulegar vinsældir hans
hafa beðið nokkurn hnekki á
undanförnum árum, þegar eng-
ar forsetakosningar voru fyrir
hendi til að baða hann ljóma.
Þvi þótt Lecanuet sé fágaður i
framkomu, þykir hann ol
smeðjulegur úr hófi lram.
Eftir 1965, þegar Gaullistar
urðu allsráðandi á pólitiska
sviðinu i Frakklandi, hvarf
Lecanuet brátt úr sviðsljósinu.
Hallar undan
fœti Gaullista
Loks þegar Valerie Giscard
D’Estaing varðforseti árið 1974,
breyttist ástandið. Gaullistar
misstu einokunaraðstöðu sina,
og ýmsir minni flokkar meðal
frjálslyndra fengu aðild að
stjórninni, til að forsetinn væri
styrkari i stöðu sinni.
Miðað við hinn risastóra
Gaullistaflokk, er flokk-
ur Leeanuets, frjálslyndir
demókratar, eins og mús. Ilann
hefur aðeins tylft eða svo sæta á
þingi. Jafnvel borinn saman við
næst stærsta stjórnarflokkinn,
óháða lýðveldissinna, er hann
litilf jörlegur.
Miðflokkarnir eru sundraðir
innbyrðis, og er þvi staða þeirra
veik i svipinn, þótt gert hafi ver-
ið sýndar kosningabandalag.
En það er vilji Giscard
D’Eastaing forseta, að
Lecanuet verði sameiningar-
tákn þessara miðflokka, og þvi
hefur hann gert hann að ráð-
herra.
Miðflokkarnir
við stjórn
„Þessi útnefning er réttlætan-
leg vegna fortiðar hans” sagði
forsetinn á rikisráðsfundinum,
,,og um leið er ég glaður yfir, að
maður úr miðflokkunum hefur
nú öðlast þetta embætti.”
,,Ég vil að þið gerið ykkur það
ljóst, að miðflokkarnir stjórna
og munu áfram stjórna Frakk-
landi.”
Fyrir tveimur mánuðum sið-
an, hefði þessi fullyrðing hljóm-
að kinduglega i munni forset-
ans, þvi að þá átti hann i hat-
rammri deilu við vin sinn og
ráðgjafa, Poniatowski.
Poniatowski hélt þvi fram, að
franskir dómarar sem heyra
undir ráðuneyti" Lecanuets,
væru of linir gagnvart afbrota-
mönnum, og spilltu þar með
fyrir baráttu lögreglunnar gegn
glæpum.
Lecanuet er venjulega talinn
rólyndur maður, en i þetta
skiptið brást hann harkalega
við. 1 ræðu á þingi, dró hann i
efa, hvort Poniatowski stæði i
stöðu sinni sem yfirmaður lög-
reglunnar.