Vísir - 01.07.1976, Síða 11
„Ég held að það sé
ekkert nema ævintýra-
mennska sem veldur
þvi að við erum að
hugsa um að fara út til
Þýskalands i haust”,
sagði Drifa Kristjáns-
dóttir er við litum við
hjá henni og manni
hennar ólafi Einars-
syni fyrir stuttu.
Ólafur hefur um tima
búið i Þýskalandi, þar
sem hann hefur leikið
með þýska handknatt-
leiksliðinu Donzdorf,
en áður hafði hann
verið einn af máttar-
Ljósm: Jens.
stólpum FH og islenska
landsliðsins.
Drifa er hinsvegar
mörgum kunn fyrir ieik
sinn i Hárinu auk þess
sem hún hefur sungið
með ýmsum söng-
flokkum s.s. Nútíma-
börnum og Nunnunum.
„Eiginlega var það nú fyrir
hreina tilviljun að ég byrjaði að
syngja”, segir Drifa. „Ég var
eitt ár skiptinemi i Bandarikj-
unum ásamt ómari Vald. og
fleirum, og við komum fram og
sungum á einhverri tslands-
kynningu. Svo var það ekki fyrr
en löngu seinna, eftir að ég var
komin heim, að Ómi hringdi i
migog spurði hvort ég væri ekki
til' i að stofna söngflokk með
honum og fleiru hressu fólki.
Nú ég sló til, svo að þetta er
eiginlega allt Ómari að kenna,
— já eða þakka! ’’
„Ef af þvi verður aö ég fari út
ihausterég svo aðhugsaum að
komast á einhvern leiklistar-
skóla ef mér list á mig þarna. —
Annars veit ég i rauninni sára-
litið um þýska skóla, hvorki um
gæði þeirra né inntökuskilyrði”.
„Það eru ótalmörg áhuganiál
sem við eigum sameiginleg”
seg ja þau Drtfa og Ólafur er við
spurðum þau hvaða áhugamál
þau hefðu önnur en söng,leiklist
og handknattleik. „Fyrst og
fremst mætti nefna þetta hús
okkar hérna, sem við erum að
vinna við lagfæringar á. Það er
miklu skemmtilegra að gera
eitthvað i þessu sjálfur heldur
en að fá það allt saman tilbúið
upp i hendurnar.
Svo höfum við lika mikinn
Litið við hjá Drífu
Kristjánsdóttur og
Ólafi Einarssyni
Siappað af yfir könnu af öli.
áhuga á málefnum barnanna á
Upptökuheimilinu i Kópavogi,
en við vinnum bæöi þar. Það er
eitt af þessum störfum sem hel-
taka mann alveg um leið, og þar
er engin leið að skilja allar
áhyggjur eftir á vinnustað”,
segja þau.
„Þarna kynnist maður besta
fólki sem af einhverjum
ástæðum hefur oröið eitthvað
utanveltu við þjóötélagiö.
Oftast er þaö vegna einhvers
konar vandamála á heimilum
viðkomandi”, segir ólafur.
„Fyrir okkur sem höfum verið
svo heppin að alast upp að öllu
leyti viðhinar bestu aðstæður er
eins og þarna opnist hreinlega
nýr og óþekktur heimur. Það er
bara verst hve bæði al-
menningur og yfirvöld lita á
þessa stofnun með mikilli tor-
tryggni, ákaflega margir hafa
horn i siðu heimilisins alveg án
þessað vita nokkuð um það sem
þarna er verið að gera”.
Þau kváðu þvi margs að
sakna er þau færu utan, en það
væri þó bót i máli að þetta væri
aðeins hugsaö sem fremur
stuttur timi. Eitt var það þó sem
ólafúr kvaðst ekki sakna, en
þaö væri islenska landsliðið,
a.m.k. ekki á meðan þessi eski-
móavinnubrögð sem þar hefðu
viðgengist undanfariö héldu
áfram, eins og hann orðaði það.
Erlendis væri miklu meira fyrir
liðin og einstaklingana gert, án
þess þó að um atvinnumennsku
væri að ræða. Þar væru menn
yfirleitt búnir með sina vinnu og
æfingar klukkan sjö á kvöldin.
„Það ætti þvi að vera nægur
timi til að sinna eitthvað
hugðarefnunum, og einna mest
langar mig til að ferðast eitt-
hvað um, enda stutt að fara til
margra fegurstu staða Evrópu
þarna frá suðurhluta Þýska-
lands”, sagði Ólafur að siðustu.
—AH
„1 Þýskalandi ertu búinn bæði með vinnuna og æfingarnar um
kvöldmat”.
-
„Ekkert nema ævintýralöngun sem ræöur þvi að viö erum að hugsa
um að flytja út”.
VISJLTL Fimmtudagur 1. júli 1976 ^
„SKEMMTILKRA AD VINNA
SJÁLF VIÐ ÍBÚÐINA EN
AÐ FÁ ALLT TILBÚIÐ
UPP í HENDURNAR"