Vísir - 05.12.1977, Side 9

VÍSIR
Mánudagur 5. desember 1977.
lauslega til að mynstrin passi við
miðju eða áætla á annan hátt
hvernig þau koma i kökuna. Þeg-
ar skorið er með járni er alltaf
skorið einfalt og hægt er að sjá
jafnharðan hvernig skurðirnir
liggja.
Þá má skera með hnif ýmiss
konar skurði sem mynda sólir,
glugga eða annað skraut, þegar
búið er að bretta upp á réttan
hátt. Best er að lýsa útskurði með
myndum. Algengast er að skera
ýmiss konar stjörnur, einhvers
konar reitamynstur, jólatré,
burstabæ o.fl. Einnig eru oft skor-
in nöfn eða fangamörk heimilis-
fólksins.
Þá eru stundum skorin stök
smálauf á ýmsum mynstrum um
kökuna og brett upp á hvert
þeirra. Þetta er kallað „músa-
slóð” eða „músastigur”'. Einnig
er hægt að skera langar ræmur,
fastar i annan endann, snúið upp
á þær og festar aftur. Kallast það
„snúður” og „kleina” þegar
skornar eru breiðar stuttar ræm-
ur, fastar i annan endann, skorin
rifa i miðju eftir endilöngu og
snúið við eins og kleinu. Allt þykir
þetta þó fremur óvandaður flýtis-
skurður.
Þegar langt er komið að skera,
er farið að hita feitina. Aður fyrr
var ætið steikt i tólg en einnig má
steikja i jurtafeiti, eða blöndu af
hvoru tveggja.
Potturinn þarf að vera viður
svo að kökurnar geti þanist nokk-
uð út. Feitin er höfð vel heit.
Venjuleg steikarfeiti er um 170-
180C heit og ber þvi að gæta
fyllstu varúðar.
Kökurnar eru settar niður i
heita feitina, þannig að laufin
snúi niður, svo að þau flettist sið-
ur við, siðan en kökunni snúið við
með prjóni eða fingerðum gaffli
og steikt augnablik á hinni hlið-
inni.
Færið siðan kökuna upp með
prjóninum, leggið hana á slétt
bréf, sem dregur i sig dálitið af
feitinni og sléttið litillega með
potthlemmi eða gaffli, meðan hún
er heit, ef með þarf.
Agætt er að kökurnar liggi
kyrrar, meðan þær eru að kólna.
Þá aflagast þær siður.
Steikið þannig allar kökurnar
og staflið þeim i hlaða, þegar þær
eru orðnar kaldar.
Best er að geyma laufabrauðið
upp á rönd i hreinum og þurrum
kassa á þurrum stað.
9
(^ndersen Lauth hf.
Vesturgötu 17 Laugavegi 39

BJARG VÆTTUR
HENNAR
Flower varð að viðurkenna, að
það var eitthvað dularfullt við
Jónatan, enda þótt þau hefðu
dregrét svo sterklega hvort að
öðru frá upphafi. Flower elskaði
hann og var ákveðin f að treysta
honum. hvað svo sem hann hafði
áður verið eða gert. Hún neitaði
að hlusta á hin hörðu varnaðarorð
Klöru frænku og var þess albúin
að leggja sig f þessa miklu
„hættu“. En hún var næstum bú-
in að týna Iffinu áður en gátan
leystist og hún gat sýnt fram á, að
Jónatan var trausts hennar og ást-
ar verður.
— Dularfull og æsispennandi
ástarsaga, ein sú bezta, sem við
höfum gefið út eftir Theresu
Charles.
Gártland
í hafróti
dstríöna
Þau unnust hugástum, það var
augljóst! En hversvegna reisti þá
Sir Robert þessa ósýnilegu en
óyfirstíganlegu hindrun á milli
þeirra? Hvaða skuggalegu og ógn-
þrungnu leyndamál voru það, sem
fþyngdu svo mjög hinni rúmliggj-
andi en andlega sterku lafði
Clementfnu og einkasyni hennar?
Og yfir hvaða leyndardómsfullu
vitneskju bjó barnfóstran gamla
frá bernskudögum master
Bobby? — Það hvfldu sannarlega
dimmir skuggar yfir herragarðin-
um glæsta og erfið og óhugnanleg
mál urðu að dragast fram í dags-
Ijósið áður en hamingjudraumar
elskendanna gátu orðið að veru-
leika.
Rauðu ástarsögumar
SIGGE STARK
KONA
AN FORTIÐAR
Hrffandi fög-
ur sveitalffs-
saga, þar sem
spunninn er
þráður
ástríðu-
þrunginna,
eldheitra
ásta og þjak-.
andi afbrýði,
en tryggð og
trúfesti
verða til
bjargar. Hjá-
trú, fornar
siðvenjur og
töfrar hinna
dimmu skóga
verða örlagavaldur, og engum gleymist
mikilfenglegar veizlur stórbændanna,
snarkandi eldur bjálkahúsanna eða
bjartsýni og dugur ungu bændanna,
sem leita á vit óbyggðanna og brjóta
nýtt land. Að baki öllu ólgar ástríðu-
full ástin, ljúfsár og heit. — Þessi saga
heillar, skapar óvenjuleg og hlý hug-
hrif, hún er saga sigurs hins fagra og
góða.
Maiyit Sf.idcTtiolm
LAUN
DYGGÐARINNAR
Hugo Berg
stóð undr-
andi og
áhyggjufull-
ur og horfði á
ungu stúlk-
una, sem öld-
ur hafsins
höfðu skolað
á land til
hans. Hann
var staddur á
eyðiey og
hans yrði
ekki vitjað
fyrr en eftir
tvo mánuði,
— og hann
varhértilað gleyma, tilað græða
hjarta sár. En hver var hún þessi
unga, fallega stúlka, sem mundi ekki
einu sinni nafn sitt, hvaða leyndarmál
lá hér að baki? Hafði stúlkan í raun og
veru misst minnið eða hafði hún eitt-
hvað að fela varðandi fortfð sfna?
— Þetta er saga sjúfsárrar ástar,
hveljandi afbrýði og ótta, en einnig
vonar, sem ástin ein eiur og enginn
túlkar betur en Sigge Stark.
ELSE-MARIE IUOHR
HIIÐARÖARÐIR
.

Varla var hún
fyrr flutt að
Heiðargarði
en undarleg-
ir atburðir
fóru að ger-
ast. Gat hugs-
azt, að hún
ætti hér ein-
hverja óvini,
sem vildu
valda henni
sorg eða
ógæfu, jafn-
vel sæktust
eftir iffi
hennar? Var
eitthvað
dularfullt við dauðdaga ömmu henn-
ar, sem arfleitt hafði hana að Heiðar- i
garði? Og hvað um undarlega fram-
komu tatarakonunnar og hins kattlið-
uga, slóttuga sonar hennar? Og hver
var konan, sem gekk léttum draugaleg- I
um skrefum f hvftum flögrandi flfkum
um garðinn? — 1 turninum byrjuðu
klukkurnar að drynja og gáfu til kynna 1
að komið væri miðnætti...
____________ - ■