Vísir - 27.05.1978, Blaðsíða 8

8
Laugardagur 27. mal 197S. VISIR
MILLJÓNAMÆRINGURINN JIM SLATER SEGIR FRÁ SÍl
hefja bresku skákiþróttina upp
tilmeirivegsmeðþviað styrkja
Hastingsmótið, sem fer fram
árlega. Hugmyndin var að
stækka það og gefa okkar ungu
efnilegu skákmönnum fleiri
tækifæri til þess að verða
alþjóðlegir meistarar. Þvi
marki gátu þeir einungis náð
með þvi aö tefla á nægilega
sterkum mótum. Okkar besta
mót var Hastings-mótið, og það
var ekki nógu stórt. Fjöldi
keppinauta þeirra var mjög
takmarkaður. A meðan mundi
þeim ekki boðiö til móta erlend-
is, fyrr en þeir væru orðnir
alþjóðlegir meistarar. Þetta
var sjálfhelda. Sá styrkur, sem
ég veitti Hastingsmótinu, fór
lágt og hafði ekki vakið neitt
umtal. Heimsmeistaraeinvigið
átti eftir að verða annar hand-
leggur.
Fischer von vestursins
Fyrri tvo áratugi höfðu RUss-
arnir algerlega drottnað yfir
skákheiminum, uns Vesturlönd
tefldu fram tveim framúrskar-
andi skákmönnum, Bobby
Fischer frá Bandarikjunum og
Bent Larsen fra Danmörku.
Serlega sýndist Fischer vera
undravert efni, en honum háði
duttlungafull skaphöfn. Hann
var i vissum skilningi skákinni
þaö, sem Rúmeninn Nastase
var tennisnum um tíma. 1
un d a n U rs 1 i t u m heims-
meistarakeppninnar voru átta
skákmenn orðnir eftir og skyldu
tefla tiu skáka einvigi. Fischer
var settur niðurá móti Taiman-
ov frá Rússlandi. BUast mátti
við leikslokum á borð við sex
jafntefli, en annarynni þrjárog
hinn eina, þegar svo sterkir
skákmenn etja kappi saman.
Þegar þarna er komið skáksög-
unni eru umsamin jafntefli al-
gegn fyrirbrigði, en þá kom
Fischer til skjalanna. Honum
var meinilla við friðsamleg
jafntefli og tefldi til sigurs.
Hann tók Taimanov eins og
hnifur sker bráðið smjör, og
Duttlungafull fram-
koma skáksni llingsins
Bobby Fischer fyrir ein-
vigi hans við Spassky í
Reykjavík sumarið 1972
varð þess valdandi að
augu heimsins beindust
að einvíginu og islandi
vikum saman.
Fischer kom sífellt með
nýjar kröfur og þegar
einvígið átti loks að hef j-
ast lét hann þau boð út
ganga að hann kæmi ekki
nema vinningsupphæðin
yrði hækkuð en hún nam
125.000 dollurum.
Þegar hér var komið
sögu var þolinmæði
manna þrotin. Skáksam-
band Islands lýsti því yfir
að ekki yrði um að ræða
neinar breytingar frá
fyrri samningum. Forseti
FIDE dr. Euwe lýsti því
yfir laugardaginn 1. júlí
að ef Fischer yrði ekki
kominn til Islands á há-
degi þriðjudaginn 4. júlí
yrði hann úr leik.
Að morgni mánudags
bárust þær fréttir frá
Bandaríkjunum að Fisch-
er ætlaði ekki að koma
nema gengið yrði að kröf-
um hans. Heims-
meistaraeinvígið virtist
vera farið út um þúfur
áður en hæfist. I Reykja-
vík beið heimsmeistarinn
Spassky eftir áskorand-
anum Fischer ásamt tug-
um erlendra frétta-
manna. Eftirvæntingin
var geysileg en öll sund
virtust lokuð.
Siðdegis á mánudag
bárust þau tíðindi að
breskur auðmaður Slater
að nafni, hefði boðist til
að leggja fram 50 þúsund
sterlingspund til að
hækka vinningsupp-
hæðina. Þetta jafngilti 11
milljónum íslenskra
króna og það var ekki að
sökum að spyrja^morgun-
inn eftir kom Fischer
með Loftleiðavél frá New
York. Fréttin var á for-
síðu heimsblaðanna, en
menn voru litlu nær um
það hver þessi Slater væri
og hvað varð til þess að
hann bjargaði einvíginu
á svo óvæntan hátt á ell-
eftu stundu.
Nú hefur Slater hinn
breski birt endur-
minningar sínar og þar
segir frá því þegar hann
ákvað að leggja fram 50
þúsund pundin og bjarga
einvíginu.
—SG
HRINGDII DA VID FROST,
SEM HRINGDI í KISSINGCR,
„....Éghafði fylgst af athygli
með aðdraganda heims-
meistaraeinvigisins i skák, sem
hefjast átti snemma i jUli. Sjálf-
ur hafðiég hætt að tefla, eftir að
ég lauk skóla. Það tók of mikinn
tima, krafðist of mikillar ein-
beitni, meöan ég var að færa
endurskoðun. Hér fyrrum i
Hertford Street hafði Herbert
Despard glætt að nýju skák-
áhuga minn með þvi að biðja'
mig að hjálpa sér að bæta tafl-
mennsku sina. Ég haföi gaman
af að tefla á nýjan leik, og tók
um tíma til við að sækja skák-
klUbb einn i London. Fljótlega
tók ég þó bréfskákina fram yfir
þvi að hana gat ég iðkað við
meiri hentugleika, þegar ég
kom heim á kvöldin. Eftir
kvöldmat sat ég gjarnan fyrir
framan sjónvarpsskjáinn með
skákborð við hlið mér. Mér
tókst nokkuð vel við bréfskák-
ina og hækkaði i styrktargráð-
um, uns svo var komið, að frek-
ari framför útheimti töluvert
mikla vinnu og fyrirhöfn. Ég
haföi haldið við kynnum minum
frá æsku við Leonard Barden,
sem hafði verið Bretlands-
meistari og er i dag einn af
fremstu skákdálkahöfunum
blaðanna. Að hans ráði fór ég
að leggja hönd á plóginn við aö
SCM AFTUR
verölaunafénu, fimmtiu þúsund
sterlingspundum, sem honum
fannst aö ætti að tvöfalda.
Mánudagsmorgun einn i
jUli var ég i bifreiö á leið inn
I London hálfleiður vegna þess
að Fischer kynniað hætta við að
tefla við Spassky eftir alla eftir-
væntinguna. Kom mér þá
skyndilega i hug, að ég gæti
auðveldlega seö sjálfur af
fimmtiu þUsund sterlingspund-
um til að verðbæta einvigislaun-
in. Auk þess að ég mundi sjálfur
geta haft smágaman af öllu
uppistandinu, sem það ylli, gæti
þaðriðið baggamuninn og veitt
skákunnendum um heim allan
HRINGD
vann sex skákirgegn núll. Næst
var hann settur niður á móti
Larsen, og þótt menn veðjuðu á
Fischer var búist við tvisýnni
hildi. En þegar á hólminn kom
vann Fischer aftur sex skákir
gegn núll. Þvilikt og annað eins
hafði aldrei gerst I skákheimin-
um, og i fyrsta sinn horfði til
þess að Rússunum urði veitt
einhver keppni. I siöasta kandi-
dagtaeinviginu mætti Fischer
Petrosian, shiildar varnarskák-
manni, sem hafði verið heims-
meistari á undan Spassky.
Fischer vann fyrstu skákina, en
tapaði annarri. Næstu þrjár
urðu jafntefli, og leit út sem
Fischer heföi misst skriöinn.
Einhverjir sögðu, að hann hefði
fengið slæmt kvef, og allir i
skákheiminum veltu fyrir sér,
hvorthanngæti náð sér aftur á
fyrri ferö. Þeir urðu ekki von-
sviknir. Eftir þennan stundar-
dvala tók Fischer aftur upp
sigurþráðinn og vann fjórar
skákir i röð á móti Petrosian.
Þar með var Fischer orðinn
áksorandi Spasskys. Menn
væntu þess, að þetta yrði ein-
stakt einvlgi, þvi að Spassky
var snilldar sóknarskákmaður
eins og Fischer og hafði vakið
athygli strax á æskuárum.
Fékk hugmyndina á
leið i vinnuna.
Meðan á undirbúningi ein-
vigisins stóð á Islandi, fór
Fischer að bera sig illa undan
einvigisreglunum og þá sérlega