Vísir - 27.05.1978, Blaðsíða 21

vism
Laugardagur 27. maf 1978.
S»"»ur "Æ «á"“m V
r-á?r^mr^ö»áfr^
l\^'0'“im"m *»«" SSSSfl W"""3
i\wrW^i«a»f,'.'3S&>9ar v __
1\ „Þao.'*'SvrW.obónd» 09 -S
„Sennilega
smíðagalli
að eiga
svo sfórf
ftjarfa*«M.,rr
síðari hluti viðtals við
Ingólf Guðbrandsson
Vllt«9lsiddflAndrésdlétfir MyndirtðensarV.iln^réssðR
gæggsg]

/,Tengslin
við móður náttúru
mikilsverð"
Og stuttu siðar vindum við
okkur aftur i timann.
„Ég fæddist i sveit og eyddi
bernskuárum minum á Siðu i
Vestur-Skaftafellssýslu. Þar er
náttúrufegurð mikil og
stórfengleg sýn til fjalla og jökla
á báðar hendur. Vafalaust er
fegurðarskyn mitt að verulegu
leyti mótað af þessu umhverfi
og hrikalegum andstæðum
náttúrunnar.”
„Tengslin við móður náttúru
eru mér mikilsverð, og ég nota
hvert tækifæri sem gefst á
sumrin til dvalar i sumarhúsi
minu á Þingvöllum. Þar er
náttúran töfrum gædd. Og
hvergi finn ég tengslin við
móður jörð betur en þar og i
Skaftafellssýslu. En þaðan á ég
minar fyrstu bernskuminn-
ingar.”
Stalst í kirkjuorgelið
þegar færi gafst
— Eftir hverju manstu fyrst?
„Það er furðulegt að fyrstu
minningar bernskunnar eru
tengdar tónlist. Ég man alltaf
þegar læknirinn á Breiða-
bólstað, góður vinur okkar,
settist viö orgelið og tónarnir
svifu út i loftiö.”
„Siðan ólst ég upp á kirkju-
staðnum Prestbakka i nokkur
ár þar sem faðir minn var
bóndi. Og stalst i kirkjuorgelið
hvenær sem færi gafst. Einu
sipni kom presturinn aö mér
þegar ég þandi orgelið svo undir
tók. En ég hlaut engar snuprur
fyrir, heldur bað hann mig aö
spila við messuna næsta sunnu-
dag. Þá hef ég liklega verið tiu
eða ellefu ára.”
„Þrátt fyrir litilsháttar til-
sögn fór ég á mis við þá
tónlistarkennslu i æsku sem ég
hefði þurft að fá og hefði ef til
vill breytt öllu lifi minu. A
unglingsárum i Reykjavik lærði
ég tónlist mér til gamans, en
mig óraði ekki fyrir þvi þá, að
ég ætti eftir að verða fyrstur
Islendinga til þess að stjórna
flutningi nokkurra stærstu
vandmeöförnustu og veglegustu
tónsmiða allra tima. Sejnna
komst ég til tónlistarnáms i
Bretlandi og Þýskalandi og nam
viö Guildhall School of Music i
London og tónlistarháskólann i
Köln... Þá uppkominn maöur.”
//Hiklaust
hamingjusamur maður"
— Manstu hvers þú óskaðir
að verða sem litill drengur?
„Hugur minn stóð einkenni-
lega nærri tónlistinni frá
21
upphafi og einskis óskaði ég
mér frekar þá, en að fá að fara
til Reykjavikur og læra að spila
á stóra pipuorgelið hans Páls
Isólfssonar. Ég varð aldrei
nemandi Páls i beinni merk-
ingu, en fáir Islendingar hafa
uppörvað mig og hvatt jafn
mikið og hann. Enda hreifst ég
mjög af list hans. Og hann var
alltaf boðinn og búinn til að-
stoðar i upphaíi tónlistarferils
mins.”
„Stórir listamenn eru alltaf
litillátir. En ég átti þvi láni aö
fagna að njóta handleiðslu
frábærra kennara á stuttum
námsferli minum erlendis. En
timinn er afstæður og ærið
misjafnt hvernig mönnum
nýtist hann. Aðeins fáum auðn-
ast að ná langt i listinni. Þótt
allri ævinni sé varið til. Það þarf
stóran anda til að skilja
stórfenglega tónsmið og koma
henni til skila. Viðkvæmni og
ástriðu getur sá einn náð fram i
tónverki, sem sjálfur er gæddur
þessum eiginleikum. Sá sem er
litill i sálinni, sljór i skilningn-
um og slappur i tilfinningum
sinum, nær aldrei árangri i túlk-
un sinni á tónlist. Hversu mikiö
sem hann lærir og kann til verka
i faglegri merkingu.”
— Ert þú hamingjusamur
maður i dag?
„Ég er hiklaust hamingju-
samur maður. Veraldleg gæði
skipta mig ekki höfuðmáli, —
það er gott að njóta þeirra; en
þau eru ekki lifstakmark.”
— í hverju er hamingjan fólg-
in?
„Hún er fólgin i hinu veitandi
lifsviðhorfi. I þvi að gefa — gefa
af sjálfum sér. Að gefa góöar
hugsanir. Þær geisla út frá þér
eins og birta berst frá ljóskeri.
Hinar einu sönnu gjafir eru
gjafir hjartans. Ast, skilningur,
samúö, gleöi, umburðarlyndi og
fyrirgefning. Og gjafir hugans,
hughreysting, hugmyndir, hug-
sjónir og hollráð.”
//Hamingjan birtist lika
i hinu smáa..."
„Endalaus uppfylling ytri
þarfa tryggir ekki hamingju.
Þvi hún er fólgin i þvi sem gerist
innra meö okkur sjálfum.
Hamingjan er hugarástand.
Hún er ekki undir þvi komin aö
gera það sem okkur langar aö
gera. Heldur þvi aö langa til aö
gera það sem viö þurfum að
gera. Hamingjan er fólgin i
fullnægjunni sem fylgir góðu
verki. 1 lausn vandasams við-
fangsefnis sem krafðist alls hins
besta i okkur sjálfum. En ham-
ingjan birtist þeim lika i hinu
smáa, sem hafa augu og eyru
opin fyrir fegurðinni.”
„Gamall indverskur máls-
háttur segir: hjálpaöu báti
bróður þins að landi og sjá þinn
kemst einnig yfir.”
— Hvaö áttu erfiðast með aö
„Hér er náttúran töfrum gædd”. A Þingvöllum á Ingólfur sumar-
hús. Hér er hann þar ásamt Gordon Honeycombe, breskum sjón-
varpsmanni og rithöfuudi.
______