Vísir - 03.06.1978, Page 13

ER EITTHVAÐ AÐ FOTUM YÐAR?
VÖRURNAR HJÁLPA YÐUR
FÁSTÍNÆSTA APÓTEKI
KEMIKALIA HF.
01MUR SISIASOM & CO. SJL
SUNDABORG 12 - SlMI 84800 - 104 REYKJAVlK
KONUR 1
MYNDLIST
Svölu
rleifsdóttur
Gúmmibjörgunarbatar
áhrif frá þessum eöa hinum
málaranum, ég verö aö mála
öðru visi! ” þvi þá mundi ég ein-
faldlega aldrei mála neit.
Stundum er ég spurð að þvi
hvort þaö sé ekki erfitt að vera
frumlegur málari, eigandi for-
eldra sem bæöi mála. Auövitað
sé ég þaö sem gert er i kringum
mig, hrifst af einu og ööru og
verö fyrir áhrifum. En þegar ég
mála horfi ég á myndefnið og
reyni fyrst og fremst að koma
tilfinningu minni fyrir þvi á
léreftið án þess stööugt aö hug-
leiða hvort einhver hafi málaö
svipaöa mynd áður. Ég reyni
ekki að mála eitthvað algerlega
frumlegt sem ekki er tengt
neinu þvi sem aörar manneskj-
ur hafa gert, einfaldlega af þvi
að lifið er ekki þannig.
Saknar þú ekki stórborgar-
innar?
Ég verö aö mála hvar sem ég
bý, hvort heldur er i New York
eða Reykjavik. Þótt mikið sé
um að vera úti, þá er timinn þar
lika ódrýgri til vinnu. Annars
hef ég nú ekki verið eingöngu á
tslandi aö undanförnu, þvi ég er
alltaf nokkra mánuöi á ári i New
York.
Er erfitt að vera kona og mál-
ari samtimis?
Sjáöu til, frá þvi ég man eftir
mér, og meira aö segja áöur en
ég fæddist, hefur mamma mál-
að. Faöir minn er alveg laus viö
fordóma gagnvart myndlistar-
konum og það hefur aldrei kom-
iö annaö til greina en að
mamma málaði. Þvi finnst mér
ekkert eölilegra en ég máli.
Hins vegar hef ég orðið vör viö
það, aö margir karlar viröast
hálf hræddir viö myndlistarkon-
ur, sérstaklega ef þær eru betri
en þeir. Oft lita karlar svo á aö
konur eigi auðveldara með að
mála en þeir. Sumir álita jafn-
vel að konur máli ekki af jan
mikilli alvöru og þeir. Sam-
félagiö ætlast til þess af körlum
að þeir slái í gegn og nái góðum
árangri út á við. Vonandi eru
þessi mál aö smá breytast.
Hvenær og hvar sýnir þú
næst?
Ég stefni að minni fimmtu
einkasýningu i Bowery-galleri á
næsta ári, en sýningartiminn er
ekki endanlega ákveðinn.
//
m
VISIB Laugardagur 3. júni 1978
Esjan í augum Temmu Bell. '
ATHUGIÐ VIRÐ OG GREIÐSLUKJÖR
uppstillingar. Hér á tslandi er
landslagiö svo stór hluti af um-
hverfinu, aö þaö hlýtur að hafa
sterk áhrif á mann. Birtan er
svo breytileg og litirnir sterkir.
Annars finnst mér oft eins og
fólk liti á figurativar myndir al-
mennt sem ljósmyndir. Ég er
alls ekki að reyna að mála ysta
yfirborö myndefnisins, heldur
efnið i heild og það innra lif sem
ég finn i þvi. Þegar ég byrja að
Sjálfsmynd.
mála mynd er oftast eitthvert
ákveðið atriði sem ég hef i huga,
en eftir þvi sem myndin þróast
bætast önnur atriði við og þá er
oft talsverð barátta háð til þess
að ná jafnvægi á milli þessara
atriða. Ég veit ekki hvernig
mynd sem ég er að byrja að
mála, kemur til með að lita út i
lokin. Ég reyni að túlka tilfinn-
ingu mina fyrir myndefninu i
málverkinu.
Þú málar þá ekki út frá skiss-
um?
Nei, mér hentar best að hafa
viðfangsefnið fyrir framan mig
meðan ég mála það. Með þvi að
horfa á það sér maður smám
saman ýmis konar tengsl milli
skyldra og óskyldra atriða.
Þvi málar þú svona breiðar
landslagsmyndir?
Ja, það er nú svo erfitt að
ákveða hvenær á að segja stopp
þegar verið er aö mála lands-
lag, og freistandi að sýna öll
fjöll sem sjást. Annars málaði
ég fyrstu breiðu landslags-
myndina fyrir frænku mina.
Hún var að flytja úr ibúð sem
var með stórkostlegu útsýni og
langaöi til að eiga mynd af
þvi. A meðan fjölskyldan pakk-
aði saman búslóöinni og flutti
út, málaöi ég útsýnið úr glugg-
unum hennar og til að ná þvi
öllu varð myndin að vera mjög
löng. Siðan hef ég málað fleiri
myndir með svipuðum hlutföll-
um. Það er spennandi að reyna
að túlka þessa ótrúlegu birtu
sem er hér. Ég hef einnig málað
talsvert I Flórida og eins og þú
sérð er birtan i þeim gerólik
myndunum héðan frá íslandi.
Horfir þú á tsland með augum
útlendings?
Einhvern tima sagði mamma
að fólkið hér þekkti landslagið
svo vel, — hvert fjall með nafni,
— að það hefði áhrif á hvernig
það horfði á landslag. Ég er ekki
bundin af þess háttar þekkingu
og ef til vill finnst Islendingum
einkennilegt að sjá oliutanka og
byggingar sem samrunnar viö
landslagið i myndum minum.
Annars hef ég svo oft komiö til
íslands og dvalið hér i lengri og
skemmri tima að ég lit á það
sem mitt annað heimili. Þaö var
ekki fyrr en ég fór einn vetur til
að læra meira i islensku i Há-
skólanum, sem ég sá tslendinga
i fyrsta sinn sem útlendinga.
Það var einkennileg tilfinning
fyrir mig. Auðvitað voru allir
hinir islensku-nemarnir er-
lendir.
Hefur þú sýnt myndirnar
þinar hér?
Nei. Ég þekki svo fátt fólk hér
sem er i myndlist. Ég umgengst
aðallega ættingja mina hér. Ég
er þvi ókunnug hér hvar á að
panta sali o.þ.h. I atvinnulegu
tilliti er ég tengdari New York
en Reykjavik, þótt ég sé nú að
mestu sest hér að. Það mynd-
listarfólk sem ég þekki á heima
i New York. Hópurinn sem
stendur aö Bowery-galleriinu
hefur svipaða grundvallaraf-
stöðu til listar. Að sjálfsögðu
málar enginn þeirra eins, en
þau hafa svipaða tilfinningu
fyrir myndlist. 1 mörgu tilliti er
öðru visi að sýna þar en hér.
Hvað finnst þér um Islenska
myndlist i dag?
Ég er nú hreinskilnislega
ekki svo kunnug þvi sem er
verið að gera hér núna. Ég hef
aðeins oröið vör við það að
myndlistarfólk hér virðist óttast
að myndir þeirra séu ekki nógu
nútimalegar. Það viröist ekki
leggja nógu mikla áherslu á
sjálft sig, eins og mér fyndist
eðlilegt.
En hvernig list þér á þær
stefnur sem hafa verið á döfinni
nú seinustu ár I erlendri mynd-
list?
Mér finnst óeðlilega sterk
áhersla vera iögð á frumleg-
heitin. Þegar ég byrja að mála
mynd set ég ekki strik og hugsa
svo: „Almáttugur, þetta eru
Kyrralífsmynd.