Vísir - 12.08.1978, Side 11

11
Helgarblaðið á sveitaballi
Heldurðu að maður fari í skónum upp á borð?
„Eins oo
//Skrifaðu um skuggann
maður"
„Skrifaðu um skuggann mað-
ur. hann er flippaður.” Blaða-
maðurinn fékk ýmis góð ráð frá
gestunum en þessi hafði mikið
að gera við að skemmta sér.
Hann hélt áfram hringsóli
sinu i tilverunni, skugginn elti
hann og frekar en ekkert
söng hann við raust „Lifi Kópa-
vogur” við lag „We shall over
come”. Hann gaf sér þó tima til
að geta þess i framhjáhlaupi, að
hann væri skipstjóri, hvort
mig vantaði pláss? Eitthvað
virðist þeir vera farnir að yngja
upp i skipstjórastéttinni, en það
er kannski i lagi meðan þeir eru
ekki ókynþroska eins og þorsk-
urinn.
Lögreglan hélt jafnaðargeði
sinu og tók öllu með stóiskri ró.
„Þetta er eins og i kirkju’’ sagði
einn lögregluþjónninn og brosti
út i annað. Þeir eru ýmsu vanir
þarna fyrir austan og ekki upp-
næmir yfir kmámunum.
væri að vinna. A bakvið húsið
var einkasamkvæmi i eldhús-
tröppunum og blaðamönnum
stranglega meinaður aðgangur.
Það var vist skylda að vera i
jakka og með bindi. Menningin
breiöist út.
Undir vegg
Einhver heyrðist tuldra við
sjálfan sig og flöskuna sina und-
ir húsvegg: „Þetta endar lik-
lega með fyllerii’’ og með það
saup hann drjúgan. Það er
nefnilega þannig að snar þáttur
sveitaballsins gerist jafnan
undir vegg. Þar losa menn þvag
sem kallað er, þar súpa menn á
sem litiðeiga,ogþaropna menn
hjörtu sin. Þau lágu tvö i gras-
inu við vegginn. Hann i hennar
faðmi og hún i hans og auðvitað
Hvaö er að þér maður,N
ertu að leita að ein-
hverju?
Sko, maður fer hér inn um gluggann, fær svo miða
þegar maður fer út aftur, selur hann og fer aftur inn
um gluggann....
í kirkju
Ég get sagt þér að ef
þessi staur væri ekki
þarna þá lægi ég á bak-
inu.
1 eldhúsinu voru samlokur
smurðar af miklu kappi. Annaö
veifið drap einhver létt á glugg-
Satt og logið sitt er hvað.
Satt og logið sitt er
hvað / sönnu er best að trúa/ en
hvernig á að þekkja það/ þegar
flestir Ijúga?
Það eru ekki allar stelpur á
sveitaböllum, sem hafa visur á
reiðum höndum, þegar i harð-
bakkann slær. Þessi átti bágt
meö að trúa að nokkur maður
væri svo vitlaus að koma ófullur
á sveitaball og neitaði staðfast-
lega að taka það giit að bim. pessar voru kátar og þurfti ekki vin til.
Ef þröngt er á dansgólf-
inu þá má nýta rýmið
fyrir ofan.
Ballið sjálft er bara hlutí af öllu klabbinu.
á maður ekki að vera að hlusta:
„Hann var ekkert búinn aö
borga með i þrjá mánuði svo ég
hætti alveg að tala við hann”
sagði stelpan. Og kannski var sá
nýi betri, að minnsta kosti kunni
hann listina að hlusta. Eða bjó
eitthvað annað að baki?
ann og þá var ekkert sjálfsagð-
ara en að selja honum eina þá
leiðina. Á sveitaböllum er nefni-
lega ekkert vesen. Það er ekki
lifsspursmál að hafa borð til að
geta fengið brauðmola.
Vist ,ná vera að sveitaböllin á
tslandi þyki fullhressileg, en
tja, hvað getur maöur sagt?
—ÖM.
Og út um glugga
,/Hver er búinn að vera með þetta á milli fótanna
i allt kvöld"? Helgarblaðið var komið á sveitaball i
Aratungu og einhverjum þótti sopinn of volgur.
Það var um það bil helmingi of margt á ballinu
eins og vera ber á sveitaballi en rýmið var nýtt til
hins ýtrasta og dansað á borðum þegar of þröngt
gerðist á dansgólfinu.
Aðrir röltu um úti í góða veðrinu eða sátu á gras-
inu. Það var erfitt að finna flöskulausan mann og
einn dró sína á eftir sér í bandi. Mönnum þykir
vænt um fleira en hundinn sinn.