Vísir - 12.08.1978, Síða 17

VISIR
Laugardagur 12. ágúst 1978
urskoöa reglur um prófkjör, og
það má setja prófkjörunum ein-
hverjar fastari reglur en nú er
gert. Þaö má ef til vill takmarka
bæði fjármagn sem til þeirra er
varið, og þann tima sem próf-
kjörsbaráttan tekur. Aðalatriðið
er það, að opin prófkjör fari fram,
og aö vilji fólksins komi þannig
fram.”
— í sföasta prófkjöri Sjálf-
stæöisfbkksins í Reykjavlk til Al-
þingiskosninga studdir þii einn
ákveðinn frambjóðanda. Margir
hafa haft horn I siöu þeirra er
þeirri kosningabaráttu stjórnuðu.
Sumir hafa jafnvel gengið svo
langt að segja, að með þaulskipu-
lögðu starfi, áróðri og peningum
sé unnt að koma nánast hvaða
frambjóöanda að, það sé unnt að
selja þá eins og tannkrem eða
þvottaduft. Er þetta rétt?
„Alls ekki. Þetta er mikill mis-
skilningur. 011 prófkjörsbarátta,
og úrslit prófkjörs eru undir
frambjóðendunum sjálfum kom-
in. Það er vitanlega hægt að
styðja vel við bakið á frambjóð-
anda og hjálpa honum.
En það er fyrst og fremst hans
persóna og hans starf sem skiptir
máli, en ekki kosningavinnan þar
að baki. Oft er vitnað til ein-
hverra ameriskra kosningaað-
feröa, en þær eiga ekki við hér á
landi, að minni hyggju.
Þá er einnig oft sagt aö ákveðn-
ir einstaklingar hafi betri aðstöðu
til að kynna sig en aðrir, til dæmis
þeir sem starfa viö fjölmiðla. Þaö
er rétt að mörgu leyti, og þeir
kunna að hafa ákveðið forskot
umfram þá sem vinna minna
áberandi störf. En það hafa allir
aðstöðu til að kynna sjálfa sig i
fjölmiðlum, og þetta er þvi bara
spurning um hvernig menn nota
þann vettvang.”
— Þú hefur sjálfur verið 1
framboði, í prófkjöri til borgar-
stjórnarkosninga. Ertu búinn að
leggja alltslikt á hilluna, eða ertu
ef til vill einn af þessum sáru
mönnum sem ekki komast nógu
vel frá sliku?
,,Nei, alls ekki! — Ég tók þátt i
borgarstjórnarprófkjöri fyrir
fjórum árum, og hafnaði að mig
minnir í átjánda sæti af einum _
fimmtfu frambjóðendum. Vissu-
lega taka allir þátt i prófkjöri til
þess að ná langt, og ef til vill hef
ég orðið fyrir einhverjum von-
brigðum. En þau voru ekki sár,
og ég hef ekki látið þau koma á
nokkurn hátt niður á starfi minu i
Sjálfstæðisflokknum. En ég hef
ekki hugsaö mér að reyna fyrir
mér á þeim vettvangi aftur, aö
minnsta kosti ekki I bráð.”
Atti Val skuld að gjalda.
— Þú ert formaður knatt-
spyrnudeildar Vals. Hver var að-
dragandinnað þvi að þú tókst það
verkefni að þér?
„Þegar til min var leitað fyrir
þremur árum, og ég beðinn að
taka þetta að mér, þá fannst mér
að ég ætti Valsmönnum skuld að
gjalda. Ég er „alinn upp” á Vals-
vellinum, sem gamall Hlfðabúi,
og þar eyddi ég öllum minum frl-
stundum, og kannski vel það!
Þannig var það allt til sextán ára
aldurs, og ég eignaðist þar marga
góða vini.”
— Er ekki rekstur einnar
knattspyrnudeildar, eins og til
dæmis hjá Val, að verða eins og
rdcstur á meðalstóru fyrirtæki?
,,Jú, þetta hefur veriö að þróast
ákaflega hratt 1 knattspyrnunni,
hraðar en i öðrum iþróttagrein-
um, og það kostar nú 23-25 millj-
ónir að reka knattspyrnudeildina
ef ná á árangri. Og við höfum ver-
ið lánsamir undanfarin ár, bæöi
með leikmenn og þá aðila sem aö
baki þessu starfi hafa staðið.”
— Hefur koma hinna erlendu
þjálfara veriö til góös fyrir is-
lenska knattspyrnu?
„Já, ég er sannfærður um þaö.
Þeir hafa eflt islenska knatt-
spyrnu. Þeir hafa komið með nýj-
ar hugmyndir og aðferðir, og
hleypt nýju blóði inn i islenska
knattspyrnu.
Hins vegar verðum við að horf-
ast i augu við þá staðrey nd, að við
leysum ekki okkar framtiðarmál
eingöngu með erlendum þjálfur-
um. Við verðum að gæta þess að
byggja samtimis upp islenska
þjálfara, og gefa þeim tækifæri.
Þetta hefur veriö nokkurs konar
tiskufyrirbæri, að nauðsynlegt sé
//Kosningavinna og kosningabarátta Sjálfstæðis-
flokksins hefur að minu viti verið í molum."
að þjálfarar tali erlent tungumál,
en vonandi rennur af mönnum i
þessum efnum áður en langt um
liöur.”
— Getur islensk atvinnuknatt-
spyrna einhvern tima orðið stað-
reynd?
„Vonandi verður þaö. En þaö
mun taka langan tima, fá félög
hafa efni á þvi að halda uppi góðu
áhugamannaliði, hvað þá at-
vinnumannaliöi. Erlendis er
þetta þannig, að félögin byggja á
deildarliöi félagsins. Menn fórna
sumarleyfi og fjármunum fyrir
þetta áhugamál, og það getur
augljóslega komiö sér illa fyrir
menn sem standa i byggingum
eða námi. Það þýðir ekki fyrir
þessa menn að hugsa um auka-
vinnu, þeir veröa að hætta vinnu
klukkan fimm á daginn. Þeir færa
þvi talsveröar fórnir, þó þeir upp-
skeri vissulega mikla ánægju.
Við verðum aö koma til móts
við leikmenn, vegna þess beina
ég þekki engin dæmi sliks, og ég
hef ekki tekið mark á þessum
sögum.
Það er ekkert óeölilegt við það
að menn fari milli félaga, er
félagsböndin hafa veriö ákaflegs
sterk hér á landi, og vel er unnt
aöhugsa sér ab menn skipti oftar
um félög en veriö hefur. En flest
ir þessara stráka sem iðka knatt
spyrnueru „aldir upp” innan sins
félags, og þar veröa til ákaflegs
sterk vináttubönd, sem gerir þaC
erfitt að skipta um félag.
Ég tel hins vegar ekkert óeöli-
legt við það, aö félögin veiti sin
um mönnum einhverja aðstoð við
atvinnu eða eitthvaö annaö. ÞaC
skiptir hins vegar ekki sköpum
um afstöbu manna til félaganna
að mínum dómi.”
— Hvernig eiga Islensk knatt-
spyrnuyfirvöld að bregðast við á-
sókn erlendra stórliöa I íslenska
knattspyrnumenn?
„Við veröum að halda i þá reglu
að óheimilt sé aö ræöa við leik-
mann á miðju keppnistlmabili.
Þetta veitir félögunum mikla
vernd, hvort heldur i hlut eiga
erlend stóratvinnumannalið eöa
litil áhugamannafélög hér á
Islandi.
Ef erlent félag óskar eftir við-
ræðum viö leikmann, þá á það
fyrst aö hafa samband við félag-
ið, siðan leikmanninn. Við verð-
um aögæta þessað þessireglasé
virt. Þab er' algjörlega óþolandi,
„Húsiö" á Eyrarbakka sem Pétur Sveinbjarnarson hefur nú fest kaup á Innan
skamms veröur aftur búið f þessu gamla húsi/ sem byggt var árið 1765/ þvf Pétur
ætlar að flytjast þangað með fjölskyldu sinni.
mjög miklum leUitekjum, vegna
hins mikla fjölda áhorfenda sem
þar sækir leiki. Þaö er ekki til
staöar og verður ekki til staðar
hér. Við verðum að fara aðrar
leiðir tilaðafla sjóðina og koma á
einhvern hátt til móts við okkar
knattspyrnumenn.
Fyrst i stað á að greiða leik-
mönnum þann beina útlagða
kostnaö, sem þeir hafa af þvi að
stunda sina fþrótt. Það kostar til
dæmis um tuttugu og fimm
vinnustundir á viku fyrir hvern
leikmann Vals að vera I fyrstu-
útlagða kostnaöar sem þeir
leggja af mörkum .vegna iþróttar
sinnar, en það er langt i land með
að við getum beinlinis farið ab
greiða þeim fyrir að taka þátt i
knattspyrnu.”
— Er eitthvað um það, aö
knattspyrnumenn gangi kaupum
og sölum milli félaga hér á landi.
Þannig að þeir fái peninga-
greiðslur, góða vinnu, húsnæði
eða eitthvaö slikt fyrir að skipta
um félag?
„Það hafa einstöku sinnum
komið upp sögusagnir um þaö, en
//Bindaá ráðningartíma forstöðumanna rikisstofn-
ana við ákveðið árabil/ 3 eða 5 ár."
að menn fari héöan út án þess að
nokkur viti af þvi, og geri samn-
ing við erlend félög. Svo fá
islensku félögin ef til vill nokkra
bolta i sárabætur, þégar best læt
ur.”
— En er islenskum knattspyrnu-
yfirvöldum raunverulega stætt i
þvi að hindra unga menn i þvi að
fara utan i atvinnumennsku? —
Þarna geta verið milljónatugir og
jafnvel heimsfrægð i veði.
„Ekki vil ég setja neina
átthagafjötra á islenska leik-
menn. Ég gleðst yfir þvi, ef
islenskir strákar ná frægö og
frama erlendis. Viö verðum bara
að gæta þess, að i þessum sam-
skiptum verða aö gilda ákveðnar
leikreglur eins og á vellinum
sjálfum. Þessar reglur eiga ekk-
ert að eyöileggja þeirra mögu-
leika. Þeir eiga aö geta rætt viö
þessa erlendu aðila, og fengið til-
boð, og siöan farið að loknu
keppnistimabili.
— Þú varst sjálfur mikið i
knattspyrnunni áður fyrr, og
þóttir góður. Þú varst meöal ann
ars fyrsti „gulldrengur” Vals.
Hvers vegna hættir þú alveg
knattspyrnuiðkunum?
,,Ég hætti þegar ég var sextán
eða sautján ára að sparka bolta,
og sumir segja að ég hafi fest
hann framan á mig i staöinn!
Ég hætti vegna þess að ég eign-
aðist önnur áhugamál, og var
einnig tvo vetur erlendis á þess-
um árum. Þá losnaöi nokkuð um
þau sterku félagslegu tengsl sem
ég hef viö félaga mina i Val.
Ég hef svo sennilega ekki I
heldur haft dug i mér til að rifa [
mig upp á ný, og fara i stuttbux-
urnar. Þá átti ég einnig alltaf við
talsverð meiösli að striða i fót-
boltanum, þannig aö það hjálpaö-1
ist margt aö.”
Bjartsýnn á að Valur |
vinni tvöfalt
— Vinnur Valur tvöfalt i ár,
bæbi tslandsmótiö og bikar-
keppnina?
„Ég er bjartsýnn á það, þótt
bestsé að vera hóflega bjartsýnn,
þegar knattspyrna er annars veg-
ar.
Það trúa þvi ef til vill fáir, en
fyrir þremur árum geröum viö
samkomulag, stjórn knatt-
spyrnudeildarinnar og leikmenn
liösins.um að vinna Islandsmótið
og að gera Val að toppliði. Valur
hafði þá um mörg undanfarandi
ár veriö nokkurs konar miðlungs-
liö. Liö sem hvorki náði á toppinn
né var i botnsæti. Okkur fannst aö
svona mætti þetta ekki ganga
lengur, og ákvóöum að vinna
tslandsmótið og þar meö þátt-
tökurétt i Evrópukeppni. Frá þvi
að þetta samkomulag var gert, i
aprilmánuöi fyrir rúmum þrem
árum, unnum við bikarinn árið
eftir og töpuöum þá tslandsmót-
inu á einu stigi. Við töpuðum þar
móti á þvi, að of lengi var búið aö
skrifa um okkur sem sjálfsagða
tslandsmeistara. Nú stöndum við
svo I baráttunnibæöi um Islands-
meistaratitilinn bg bikarinn. Ég
vona og trúi þvi, að minnsta kosti
annar þessara bikara hafni að
Hliðarenda ihaust!”
— Nú hefur þú farið út á nýjar
brautir i starfi þinu hjá Val, m.a.
hafiö þiö keypt fasteignir og tekiö
upp einkennisklæðnaö á leik-
mönnum og ýmislegt fleira.
„Það er rangt að segja að ég
hafi fariö inn á nýjar brautir. 1
stjórn deildarinnar hefur veriö á-
kaflega samheldinn og góður hóp-
ur manna. Það er rétt að viö höf-
um reynt að fara inn á ýmsar nýj-
ar brautir I félagsstarfinu og
hefur þaö kostað talsverö átök
svo ekki verður meira sagt. Viö
höfum keypt tvær ibúöir, fyrst og
fremst til þess aö það væri ein-
hver trygging á bak viö þá miklu
veltu sem viö höfum. Ef við töp-
um á einum leik i Evrópukeppni,
er deildin gjaldþrota og það kem-
ur að sjálfsögðu niður á öllu
iþróttastarfinu. Þegar boginn er
spenntur jafn hátt og raun ber
vitni veröur eitthvað að standa á
bak við og þess vegna fórum við
út I fasteignakaup. Hvað ein-
kennisfötin varðar þá er það i
minum huga fyrsí og fremst sál-
rænt atriöi, sem hefur þýðingu
fyrir áhrif fjölmiðlanna held ég
að aö sjá eitt knattspyrnulið
koma til keppni i slikum ein-
kennisfötum heldur en i dagleg-
um klæðnaði. Það skapar
ákveðna samkennd hjá leikmönn-
unum.
Valsmenn hafa eignast margan
aödáenda siöustu árin og einnig
stóran hóp andstæöinga. Ef ég
ætti að velja á milli þess að félag-
ið ætti fáa aðdáendur og enga
andstæðinga þá vildi ég fremur
eiga það fyrmefnda.”
Blaðamaður á Visi
— Þú varst einu sinni blaða-
maður á Visi. Hefur blaða-
mennska breyst mikið siöan þá?
„Blöð og blaöamennska hefur
tekið miklum breytingum siðan,
til góös að minum dómi. Biaba-
mennskan eins og hún hefur
veriö núna undanfarin fjögur,
fimm ár, hefur lika haft miklu
meiri áhrif á þjóöfélagiö en áður
var. Meiri en flestir gera sér
grein fyrir býst ég við..
Þjóöfelagiö er opnara og gagn-
rýnna á ýmsa hluti og beinlinis
fyrir áhrif fjölmiðíanna hel.d ég
að margir hlutir geti ekki lengur
gerst hér á landi sem áður fyrr
þóttu jafnvel sjálfsagðir.
Ég minnist blaðamennskuferils
mins meö ánægju, og ég tel aö
blaöamennskan sé einhver al-
bestiskóli sem unnt er að ganga i.
Reynslan sem ég aflaði mér þá
hefur oröið mér til góðs i minum
störfum siöan.”
—AH