Morgunblaðið - 11.02.2001, Blaðsíða 49

BRÉF TIL BLAÐSINS
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 11. FEBRÚAR 2001 49
ÞAÐ er með réttu hvatt til þess að
efla almenningssamgöngur í borg-
inni, og að fólk noti strætisvagna í
stað einkabíla, enda nær ógerlegt
að gera gatnakerfi þannig og auka
svo bílastæði að allir geti alltaf not-
að einkabíl í miðborginni. Í borgum
nágrannalanda, t.d. á Norðurlönd-
um, nota menn almenningsvagna
miklu meira en hér, fara flestir með
þeim í vinnu, skóla og annað, enda
ekki bílastæði að finna fyrir þús-
undir bíla í miðborginni, svo er
einnig hér.
Borgaryfirvöld hafa reynt að
bæta almenningssamgöngur hér, en
á þeim er þó einn stór galli. Ferðir
eru allt of strjálar, eða 20 mín.
minnst milli vagna. Strætisvagnar
verða því óaðgengilegur kostur,
þegar bíða þarf allt að 20 mín. eftir
næsta vagni, e.t.v. bæði þegar farið
er að heiman og heim, einnig ef
skipta þarf um vagn á leiðinni.
Tíðni ferða þarf því að vera
minnst 10 mín. á aðalannatíma
dagsins, svo sem var fyrir nokkrum
árum. Mættu vera færri ferðir, t.d.
á 20 mín. fresti, um kvöld og helg-
ar. Það var mikið óheillaspor að
fækka ferðum svo sem gert var.
Það veldur því að flestum finnst
strætisvagn óaðgengilegur kostur.
Sjálfur nota ég oft strætó, finnst
það mjög þægilegur ferðamáti, en
hinar strjálu ferðir eru stundum
hindrun og þá freistandi að taka
bílinn og aka frekar en bíða 20 mín.
eftir næsta vagni.
Ég veit að það kostar mikið að
auka tíðni ferða um helming, en
þessu fé gæti verið vel varið til að
draga úr ofnotkun einkabíla, sem
nú er svo áberandi.
Ég hvet því borgaryfirvöld til að
reyna þetta, verja í það fé, en spara
annað í staðinn.
Mætti þá einkum draga úr kostn-
aði við bílastæði og aðstöðu sem
kemur einkabílum til góða, en
leggja áherslu á að leiðir stræt-
isvagna séu greiðar og þeir njóti
forgangs í umferðinni, stöðumæla-
gjöld má hækka. Minni notkun
einkabíla leiðir óbeint til sparnaðar,
m.a. í viðhaldi gatna, og gerir borg-
ina geðfelldari með því að draga úr
mengun, hávaða og fleiru sem bíla-
þröngin veldur.
Það skiptir því öllu máli að ferðir
strætisvagna verði það tíðar og
greiðar að fólki finnist aðgengilegur
kostur að nota þá.
KRISTINN BJÖRNSSON,
sálfræðingur.
Ábending
til forráða-
manna SVR
og borgar-
stjórnar
Frá Kristni Björnssyni:
Svo mörg voru þau orð Þóris, en
hann mun áður hafa verið fisk-
sölumaður hjá fyrirtæki SÍS í
Bandaríkjunum og síðar fyrir eigin
reikning í Flórída.
Nú vakna spurningar, sem gott
væri að fá svar við. Ekki af því að
málið sé mér undirrituðum skylt á
nokkurn hátt, heldur sem einum
þegni þessa lands, sem annt er um
ímynd og orðstír íslenskra flaka
hefir goldið afhroð á Bandaríkja-
markaði. Íslandsmenn hafa að
nokkru leyti misst markaðsmálin
úr hendi sér og nú hagnast fjöldi
amerískra innflytjenda á íslensk-
um fiski í stað íslensku fiskifyr-
irtækjanna í Ameríku, sem eru
veikari fyrir vikið. Viðskiptafrelsið
lengi lifi.“
ÞÓRIR S. Gröndal, fisksölumaður,
búsetur í Flórída, hefur annað
slagið sent frá sér pistla sem birst
hafa í sunnudagsblaði Morgun-
blaðsins.
Sunnudaginn 22. október sl.
birtist pistill frá Þóri, þar sem
hann gerir að umtalsefni sölu á ís-
lenskum fiski til Bandaríkjanna
eftir að útflutningurinn var gefinn
frjáls fyrr á árum. Allt frá því að
pistill þessi birtist hef ég beðið eft-
ir viðbrögðum frá einhverjum
þeirra manna eða fyrirtækja, sem
málið varðar, en enginn hefur látið
í sér heyra og finnst mér það væg-
ast sagt furðulegt. Fullyrðingar
Þóris eru eftirfarandi: „Eins og
þið hafið líklega heyrt, hefir vegur
og vandi íslenska þorsksins, hérna
í henni Ameríku, dalað verulega á
síðasta áratug eða síðan útflutn-
ingurinn var gefinn frjáls á Ís-
landi.“ Síðar segir í greininni:
„Læt ég nægja að segja að gæða-
þjóðarhag. Eru sárindi Þóris
sprottin af því að hann hafi sjálfur
misst spón úr aski sínum þegar
fiskútflutningurinn var gefinn
frjáls eða er hann þeirrar skoð-
unar að einokun sú, sem íslensku
fisksölufyrirtækin í Bandaríkjun-
um höfðu á fiskkaupum frá Ís-
landi, hafi átt að standa til eilífð-
arnóns, þ.e.a.s. að lífsskoðun Þóris
sé: Einokunin lengi lifi.
Fullyrðingar Þóris eru það al-
varlegar að í fyrsta lagi fiskútflytj-
endur og öðru lagi útflutningsyfir-
völd hljóta að taka málið til
gaumgæfilegrar skoðunar og rann-
saka ofan í kjölinn, þannig að upp-
lýst verði, hvort staðhæfingar Þór-
is séu fleipur eitt eða hvort
einhver fótur sé fyrir þeim.
ÞÓRHALLUR ARASON,
fv. framkvæmdastjóri.
Einokun eða viðskiptafrelsiFrá Þórhalli Arasyni: