Morgunblaðið - 01.04.2001, Síða 36

MINNINGAR
36 SUNNUDAGUR 1. APRÍL 2001 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Bjarnveig GuðnýGuðmundsdóttir
fæddist í Súðavík 25.
mars 1930. Hún lést á
St. Jósefsspítala 27.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Guðmundur
Guðnason og Guðrún
Eiríksdóttir. Bróðir
Bjarnveigar var Ei-
ríkur, fæddur 1920
og látinn 1960. Eftir-
lifandi eiginmaður
Bjarnveigar er Jör-
undur Engilbertsson,
f. 1.7. 1927, frá Súða-
vík. Foreldrar hans voru Einar
Engilbert Þórðarson og Ása Val-
gerður Eiríksdóttir. Börn Bjarn-
veigar og Jörundar eru: 1) Brynja,
f. 29.6. 1949, eiginmaður hennar er
Birgir Úlfsson, f. 25.4. 1947, dætur
þeirra eru a) Guðrún, f. 4.10. 1967,
unnusti hennar er Sverrir Jóhann-
esson, f. 11.6. 1966, börn þeirra eru
Birgir, f. 25.11. 1992, og Bertha
Sóley, f. 26.5. 1999, b) Benedikta, f.
11.12. 1973, unnusti hennar er Hin-
rik Jónsson, f. 10.1. 1973, dóttir
ung að Seljalandi í Álftafirði, þar
sem foreldrar hennar voru með bú-
skap. Hún ólst þar upp fram yfir
fermingu og flutti þá með foreldr-
um sínum til Súðavíkur. Hinn 25.
mars 1951 kvæntist hún eigin-
manni sínum, Jörundi Engilberts-
syni, og hófu þau búskap í Súðavík
og eignuðust þar sín fjögur börn.
Árið 1971 fluttu Bjarnveig og Jör-
undur til Kópavogs, ásamt tveimur
yngstu sonum sínum og föður
Bjarnveigar sem flutti á heimili
þeirra eftir að hann varð ekkju-
maður árið 1968. Eftir skamma
dvöl þar fluttu þau upp á Akranes
árið 1971 og störfuðu þar í frysti-
húsinu Haferninum, en Jörundur
hóf síðan störf við fiskeftirlit hjá
Sjávarafurðadeild Sambandsins.
Árið 1977 fluttu Bjarnveig og Jör-
undur, ásamt yngsta syni sínum,
aftur í Kópavoginn og á nýjan leik
upp á Akranes ári síðar. Þar
dvöldu þau til ársins 1981 en fluttu
þá að Laufvangi 2 í Hafnarfirði,
þar sem Bjarnveig bjó til dauða-
dags. Í gegnum tíðina starfaði
Bjarnveig ýmist í fiskvinnslu eða
við húsmóðurstörf en eftir að hún
flutti til Hafnarfjarðar starfaði hún
í fjölda ára á Hrafnistu í Hafnar-
firði, þar sem hún lauk starfsævi
sinni. Útför Bjarnveigar fer fram
frá Hafnarfjarðarkirkju á morgun
og hefst athöfnin klukkan 15.
þeirra er Arngunnur,
f. 11.12. 2000, c) Birg-
itta, f. 10.7. 1979, unn-
usti hennar er Darri
Gunnarsson, f. 4.1.
1975, og d) Bjarnveig,
f. 28.4. 1983. 2) Guð-
mundur, f. 10.6. 1950,
eiginkona hans er
Guðríður G. Guð-
mundsdóttir, f. 21.9.
1953, börn þeirra eru
a) Berglind Ósk, f.
19.12. 1978, unnusti
hennar er Garðar
Svavarsson, f. 6.10.79,
sonur þeirra er Alex-
ander Blær, f. 8.3. 2000, dóttir
Berglindar er Birta Líf, f. 2.5. 1997,
b) Arnór Smári, f. 4.8. 1994. 3) Atli
Viðar, f. 23.5. 1955, sonur hans er
Steinar Örn, f. 6.4. 1977. 4) Eiríkur
Páll, f. 24.12. 1962, eiginkona hans
er Heiða Helena Viðarsdóttir, f.
11.2. 1963, dætur þeirra eru a)
Guðrún Rakel, f. 9.1. 1983, b) Ása
Hrund, f. 4.9. 1987, og c) Birna
Rún, f. 23.7. 1993.
Bjarnveig fæddist að Fögru-
brekku í Súðavík en fluttist korn-
Móðir mín kom í heiminn að áliðn-
um vetri, þegar sól hækkaði á lofti,
vermdi mannfólki og bræddi snjó af
grund. Hún yfirgaf þetta jarðneska
líf á sama árstíma, í aðdraganda
vorsins sem var svo órjúfanlega
tengt persónuleika hennar. Móðir
mín var barn vorsins, lífsins sem var
að vakna, fuglanna sem sungu og
kveiktu vonir í brjósti góðra manna.
Hún unni náttúrunni og margar hug-
ljúfar æskuminningar hennar frá
Seljalandi yljuðu alla tíð, umvafðar
einstakri fegurð fjalla, hlíða og vatna.
Og angurvær kliður genginna kyn-
slóða ómaði í frásögnum hennar af
ömmu og afa, langömmu og langafa,
sem ætíð tókst að laða fram hlýju og
ljúfmennsku í garð litlu telpunnar,
undan harðgerðu yfirbragðinu sem
harðneskjuleg lífskjör meitluðu í svip
þeirra.
Móðir mín var jarðbundin kona
þótt hugsanir hennar hafi oft flögrað
um, líkt og litlu fuglarnir sem hún
hafi yndi af að fylgjast með. Hún
gerði litlar kröfur til annarra, setti
sjálfa sig aftast í biðröðina og naut
þess framar öllu að láta okkur börn-
unum líða vel og ekki síst að dekra
við barnabörnin og barnabarnabörn-
in. Enda er missir þeirra og sökn-
uður mikill, það tómarúm sem nú
kemur í hennar stað verður aldrei
fyllt. Hinar dýrmætu stundir í Lauf-
vanginum, sem móðir mín gæddi
töfrum hlýju og umhyggju, eru nú að
baki og koma aldrei aftur, en minn-
ingarnar lifa og standa sem vörn
andspænis þeim bitra veruleika sem
ótímabært brotthvarf hennar er. Að
setjast við eldhúsborðið og ræða um
heima og geima og finna návist henn-
ar voru talin sjálfsögð réttindi, sem
nú eru horfin. Eftir situr söknuður-
inn og skilningur á því hversu dýr-
mætar þessar litlu stundir voru, því
ætíð naut hún þess að ýta öllu til hlið-
ar og gefa manni allan sinn tíma og
eftirtekt.
Ungur naut ég þeirrar ómetanlegu
gæfu að móðir mín var mitt trausta
bjarg, skjól sem alltaf var til reiðu og
huggunar þegar snáðinn hnaut um
og hrasaði á hrjúfu yfirborði lífsins.
Minningin um hlýjan móðurfaðm,
sem umvafði skelkað hjarta litla
drengsins, er svo mögnuð, svo gef-
andi og uppbyggileg, að nánast er
vonlaust að ímynda sér lífshamingj-
una án þessara helgistunda. Að fá að
vaxa og dafna í slíku skjóli er dýr-
mæt gjöf sem fylgir litlum snáða lífið
á enda.
Í vöggugjöf hlaut móðir mín
skáldagáfu, sem henni gafst því mið-
ur ekki tækifæri á að þroska. Á henn-
ar yngri árum var ekki við hæfi að
liggja á skólabekk og sinna heim-
spekilegum viðfangsefnum, lífsbar-
áttan var hörð og tók þann tíma sem
gafst. Hún var næm kona og skynjaði
lífið að hætti náttúrubarna, hafði
næmt skyn á góðar bókmenntir og
las mikið alla tíð. Í seinni tíð hóf hún
loks að setja stökur á blað og rita
hugljúf minningarbrot, en þessum
hæfileikum flíkaði hún ekki frekar en
öðrum mannkostum sem hana
prýddu. Enda leiddist henni aldrei
einni með sjálfri sér, þá var hún í eig-
in hugarheimi og þurfti ekki á við-
urkenningu annarra að halda. En
þegar svo bar við var hún hrókur alls
fagnaðar í góðra vina hópi, glaðlynd,
spaugsöm og eftirlæti skyldmenna
og vina. Nú er hún horfin á braut eft-
ir erfiðan baráttuvetur. Þrátt fyrir
óendanlegar kvalir barmaði hún sér
aldrei, hún hlífði okkur við því fram í
lokin. Það var hennar háttur. Hennar
mestu áhyggjuefni voru að komast
ekki í fermingu sinnar „ljúfustu“ og
geta ekki heimsótt yngsta barna-
barnabarnið sem kom í heiminn í vet-
ur. Því miður náðist ekki að ljúka því
ætlunarverki, en nú skundar hún um
fagrar grundir hæstu hæða, til móts
við þá sem hún unni forðum.
Vorþrá
Nú heyrist brátt í lóunum
syngja um dýrð í móunum
berst að gagg í tófunum
í holti og birkihlíð.
Þá blánar yfir sundunum
og grasið grær á grundunum
en ástin vex í lundunum
á ljúfri sumartíð.
(Bjarnveig Guðmundsdóttir.)
Guð geymi þig, móðir mín,
Eiríkur Páll.
Á morgun verður til moldar borin
elskuleg tengdamóðir mín, Bjarn-
veig Guðmundsdóttir, sem lést 27.
mars sl. eftir erfið veikindi. Okkar
kynni hófust fyrir tæpum 20 árum og
einkenndust samskipti okkar alla tíð
af gagnkvæmri virðingu og vináttu,
sem aldrei bar skugga á. Alltaf var
notalegt að koma til þeirra Bubbu og
Jörra í Laufvanginn. Þá skynjaði
maður hversu mikils hún mat heim-
sóknir okkar, hvort sem við stopp-
uðum í lengri eða skemmri tíma, allt-
af gaf hún sér tíma fyrir okkur. Hún
var ætíð reiðubúin að rétta fram
hjálparhönd þegar á þurfti að halda
og taldi það aldrei eftir sér. Dætrum
okkar var hún alla tíð góð og er sökn-
uður þeirra mikill nú þegar engin
amma Bubba tekur á móti þeim í
Laufvanginum með opinn faðminn
og ilmandi sætabrauð. Á fyrstu árum
búskapar okkar Igga leitaði ég oft og
tíðum til tengdamóður minnar til að
fá ráðleggingar, hvort heldur var við
saumaskap, bakstur eða annað sem
finna þurfti lausn á. Ekki stóð á
svari, enda var hún mikil húsmóðir
og hafði gaman af hannyrðum og
matargerð. Ósjaldan var leitað til
hennar með pössun og alltaf brást
hún vel við og hafði gaman af, enda
voru stelpurnar vinir hennar og skip-
uðu stóran sess í hjarta hennar. Með
þessum orðum kveð ég tengda-
mömmu mína og þakka henni fyrir
allt sem hún gerði fyrir mig og dætur
mínar.
Guð geymi þig.
Heiða Helena Viðarsdóttir.
Bjarnveig tengdamóðir mín, eða
Bubba eins og hún var ávallt kölluð í
fjölskyldunni, er dáin eftir erfitt stríð
við illvígan sjúkdóm sem hún barðist
við af miklum dugnaði og æðruleysi.
Hún átti 71 árs afmæli og 50 ára
brúðkaupsafmæli hinn 25. mars sl.,
tveimur dögum fyrir andlát sitt. Í
fyrrasumar var ákveðið að halda upp
á þennan dag á Kanaríeyjum ásamt
eiginmanni og öðrum hjónum sem
einnig giftu sig í Súðavík fyrir 50 ár-
um. Ekki fór Bjarnveig í þá ferð en
lagði ein í allt aðra för.
Bjarnveigu kynntist ég fyrst fyrir
33 árum er ég gekk að eiga einka-
dóttur hennar Brynju. Mikill kær-
leikur þróaðist með okkur Bubbu í
gegnum árin. Umhyggja hennar fyr-
ir fjölskyldu minni var alveg einstök
og þær minningar mun ég geyma um
ókomna tíð. Alltaf var gott að heim-
sækja hana og sá hún ætíð til þess að
tengdasonurinn færi ekki heim með
tóman maga. Mér er minnisstætt hve
stríðinn henni þótti ég vera en smám
saman kom í ljós að hún var ekki síð-
ur stríðin sjálf. Ég hafði sérstaklega
gaman af því að reyna að plata hana
1. apríl og tókst það lengi framan af.
Hin síðari ár var hún þó alltaf á varð-
bergi þennan dag og var fljót að fyr-
irgefa mér sprellið. Við hjónin og
dætur okkar fórum með tengdafor-
eldrum mínum í nokkrar ferðir, bæði
innanlands og utan. Þá var Bubba
jafnan hrókur alls fagnaðar, orti
bæði kvæði og vísur og söng af hjart-
ans lyst. Við eigum ógleymanlegar
minningar úr þessum ferðum. Á
merkum tímamótum í lífi mínu las
tengdamóðir mín jafnan frumsamin
kvæði, sem hún orti til mín og ég
varðveiti sem dýrmætasta djásn. Ég
mun minnast tengdamóður minnar
með miklum söknuði.
Blessuð sé minning hennar.
Birgir Úlfsson.
Elsku amma Bubba okkar, í dag
kveðjum við þig með mikilli sorg. Það
er erfitt að sætta sig við það en því
miður fáum við engu um það ráðið.
Það sem við getum þó gert er að
minnast allra dásamlegu stundanna
sem við áttum með þér, elsku amma.
Það voru ófá skiptin sem við báðum
þig um að fá að gista hjá þér og það
var alltaf hið minnsta mál. Enda leið
okkur aldrei jafn vel og í faðmi þín-
um. Þú varst alltaf svo ung í anda og
létt að þegar við komum saman með
spólu í tækinu og nammi við höndina
var ávallt eins og þrjár bestu vinkon-
BJARNVEIG GUÐNÝ
GUÐMUNDSDÓTTIR

 

 
  

 
 

    
 !


 
   
 






 !   
  "


 #
$ #
 %
   &'%'
" ! #$$ 
!%&   '  ()'
*  +$  ")!,) +$ 
* +''! ! -.** +$ 
/ &*  !%&  "$''! $  $$ 
 ((01

  

 

  

 
  
  
 
 
    

 ! "
#
$% $ $ $    & 

 '
$$&  (

 
 
 % ) )

       !""
# !$   !""
& & " ! !   ' (

 
  
 

   

 


   

  
    !!  #$%
          
    
!  " 
&
#'( )( 
*+
#'( )( 
 
#'( + ,+  %)( 
-+.$/
#'( )( 
0
#'( + 1  2 
3(+
#'( + 4  3(+   +) )( 
.+./+  .+.+./+5

 


 
 

 





 







   
 

  

 



  !""

 
  
 
!   

 
!    " #$ " %
&
!    '
  %
(& % )  ' * 
+&
!   ,

 
 

  
 






  
   
   

 !"# 
   
 
 
     

   
  
  !   
 

    "#$$
%    

 &
  
   '
  
  

 
 ( '' 
 

!) &*



 $ %"
 &'' 
#&(!)& * &+&
"& ,  -#&

"&&# .&&"
" ' 
/ &&"
%&"+& ""
"0&' 

 &'  1& 2#"+& 30"  0&' 
/ ! & 2#"+& .  
"&&' 

0  4 ' 2#"' 
+ ("&"("&"()&5