Morgunblaðið - 13.05.2001, Blaðsíða 22

22 B SUNNUDAGUR 13. MAÍ 2001 MORGUNBLAÐIÐ
bíó
rit að í félagi við bróður sinn, D.
(Dan) P. Depp. Hún heitir, kannski
táknrænt, The Brave og fjallar um
drykkjusjúkan indjána sem full-
komnar niðurlægingu sína með því
að selja sig til pyntingafulls dauð-
daga svo fjölskyldan hafi í sig og á.
Depp lék aðalhlutverkið ásamt vini
sínum Marlon Brando, sem hann
kynntist er þeir léku saman í Don
Juan DeMarco (1995) en allt kom
fyrir ekki; myndin hefur lítið sést frá
því hún var frumsýnd 1997.
Í Blow, sem Ted Demme leikstýr-
ir, er sögð sönn saga af þremur ára-
tugum í lífi bandarísks kókaínsmygl-
ara (Depp) og fer Penélope Cruz
með hlutverk eiginkonu hans. Næst
kemur svo From Hell eftir bræð-
urna Albert og Allen Hughes en þar
er önnur sannsöguleg mynd á ferð,
þótt sagnfræðin og goðsögnin togist
á um viðfangsefnið, þ.e. fjöldamorð-
ingjann Jack the Ripper og lög-
reglumanninn Frederick Abberline
(Depp), sem leitar hans. Framtíð-
J OHNNY Depp hefur aldreifengið Óskarsverðlaun, ekkiheldur tilnefningu. Hann velursér sjaldnast stað í þeirri flat-
neskju sem óskarsverk spretta
gjarnan upp úr. Reyndar fer hann
með hlutverk í tveimur myndum,
sem tilnefndar voru nú síðast, Be-
fore Night Falls og Chocolat, en þau
eru ekki aðalhlutverk. Depp er ekki
illa haldinn af stjörnukomplexum,
a.m.k. ekki í verkefnavali, heldur
lætur annaðhvort viðfangsefni ráða
eða aðstandendur. Þannig hefur
hann eflaust viljað gera Lasse
Hallström, leikstjóra Chocolat,
greiða með því að taka að sér hlut-
verk sígaunasjarmörsins sem bræð-
ir súkkulaðihjarta Juliette Binoche
og launa honum í leiðinni eitt helsta
hlutverk ferils síns, titilpersónunnar
í What́s Eating Gilbert Grape?
(1993) þar sem Depp sýndi og sann-
aði næmleika sinn í túlkun á kreppu
ungs manns í amerísku dreifbýli.
Utanveltu og rótlaus
Ýmsir hafa orðið til að gagnrýna
leik Depps í Chocolat, ekki síst írska
hreiminn sem hann lagði í munn síg-
aunans. Ég held að Depp hafi verið
ljós vandræðaleiki hlutverksins og
viljað gera eitthvað hæfilega galið
við það; hann hermdi því eftir átrún-
aðargoði sínu, írska söngvaranum og
sukkaranum Shane MacGowan, eins
og til að skemmta sjálfum sér. Túlk-
unin er sannarlega ekki verri en
annað í leikumhverfi Chocolats.
Í myndinni fékk Depp einnig að
skemmta sjálfum sér með öðrum
hætti, þ.e. með því að taka fram gít-
arinn, sem í upphafi leiddi hann inn í
skemmtanaiðnaðinn. „Þegar ég var
stráklingur,“ hefur hann sagt,
„breytti það lífi mínu að handleika
gítar í fyrsta sinn. Gítarinn hjálpaði
mér að finna sjálfan mig.“
John Christopher Depp III var
reyndar hálftýndur sem unglingur.
Hann fæddist 9. júní 1963 í Ken-
tucky en ólst upp í Flórída. For-
eldrar hans skildu þegar hann var 15
ára og síðan hefur fylgt honum yf-
irbragð hins þunglyndislega, upp-
reisnargjarna en auðsæranlega
unga manns; hann hefur túlkað slík
hlutverk af næmleika og skilningi.
„Ég hef engar myndir í minningunni
af öllum þeim húsum sem við bjugg-
um í,“ sagði hann eitt sinn í blaða-
viðtali um þessi rótlausu ár. „Til
þess voru þau of mörg.“
Depp hefur sagst hafa leitað ákaf-
lega víða eftir fyrirmyndum, sem
strákur; hann vildi verða fyrsti hvíti
liðsmaður körfuboltaliðsins Harlem
Globetrotters, glæframaðurinn og
kappaksturshetjan Evel Knievel,
bardagalistamaðurinn Bruce Lee og
blóðsugan Barnabas Collins í sjón-
varpshrollvekjunni Dark Shadows.
Fékk hlutverk í fyrstu tilraun
Hann hætti í gagnfræðaskóla
„vegna leiðinda“ ári eftir skilnaðinn
og hugðist leggja út á tónlistar-
brautina. Hann fór fyrir mörgum
bílskúrshljómsveitum á þessum tíma
en ein þeirra komst út úr skúrnum.
The Kids hét hún og náði svo langt
að hita eitt sinn upp fyrir Iggy Pop.
Þegar illa gekk í tónlistinni vann
hann m.a. fyrir sér með því að selja
kúlupenna gegnum síma!
Þegar hann var ásamt eiginkonu
sinni fyrrverandi, Lori Anne Allison,
á ferð í Los Angeles kynnti hún
hann fyrir leikaranum Nicolas Cage,
sem hvatti hann til að reyna fyrir sér
í leiklist. Depp mætti í leikprufu og
fékk strax sitt fyrsta hlutverk, í
hrollvekju Wes Cravens A Night-
mare On Elm Street (1984) og þakk-
aði fyrir sig 1991 í
lokakafla syrpunn-
ar með því að taka
þar að sér auka-
hlutverk. Árið
1985 voru þau All-
ison skilin.
Nokkur smá-
hlutverk fylgdu í
kjölfarið, þ.á m. í
Platoon Olivers
Stone, en frægur
varð hann ekki
fyrr en hann hafði
fengið eitt aðal-
hlutverkanna í
lögguþáttaröðinni
21 Jump Street ár-
ið 1987. Þremur
árum síðar fékk
Depp stóra tæki-
færið þegar einn
sérstæðasti og
hæfileikaríkasti
leikstjóri Banda-
ríkjanna, Tim Bur-
ton, bauð honum
titilhlutverki í Edda klippikrumlu –
Edward Scissorhands, einmana
furðupersónu sem umhverfið veit
ekki hvernig á að bregðast við.
Í myrku skjóli hrollvekjunnar
Depp hefur lýst fyrsta fundi
þeirra Burtons með eftirfarandi
hætti: „Á þessari fyrstu óþægilegu
sekúndu þegar við Tim tókumst í
hendur á kaffihúsi kviknaði eitthvert
sérstakt samband á milli okkar, ein-
hver gagnkvæmur skilningur eða
vanskilningur á lífinu og mannlegri
hegðan, á því sem talið er eðlilegt og
óeðlilegt. Enn dýpra lá tenging
vegna sameiginlegrar reynslu af að
eiga uppvaxtarár utangarðs, að
þykja skrýtnir eða kyndugir ung-
lingar. Tim, rétt eins og ég, var sem
unglingur gagntekinn af hryllings-
myndum og fann, rétt eins og ég,
frið og athvarf í þeirra myrka skjóli.
Ég hafði fyrirfram enga trú á að ég
fengi hlutverkið og var ákaflega
taugaóstyrkur. Við drukkum trúlega
þrjár–fjórar kaffikönnur hvor og ég
fór af fundinum bryðjandi teskeið-
ina.“
En hann fékk hlutverkið og sann-
aði getu sína eftirminnilega. Síðan
hafa þeir Burton unnið saman að
tveimur myndum til viðbótar sem
báðar tengjast með sínum hætti
hrollvekjuáhuga þeirra, Ed Wood
(1994) þar sem Depp fer á kostum í
hlutverki „versta leikstjóra allra
tíma“ og Sleepy Hollow (1999) sem
byggð er á frægri bandarískri hryll-
ingssögu.
Eitthvað örlítið öðruvísi
Tim Burton er í hópi frumlegri
leikstjóra og ef ferill Depps er skoð-
aður kemur í ljós að hann velur
gjarnan hlutverk sem eru ögrandi,
bjóða upp á eitthvað nýtt, hjá leik-
stjórum sem starfa utan alfaraleið-
ar: Cry Baby (1990) eftir labbakút-
inn John Waters, Arizona Dream
(1993) eftir Serbann og Íslandsvin-
inn Emir Kusturica, Dead Man
(1995) eftir óháða New Yorkleik-
stjórann Jim Jarmusch, Fear and
Loathing in Las Vegas (1998), þar
sem Depp lék kolklikkaðan dóp-
hund, blaðamanninn Hunter S.
Thompson, hjá súrrealistanum
Terry Gilliam, The Ninth Gate hjá
meistara Roman Polanski. Johnny
Depp virðist því ekki veðja á hæstu
launin heldur spennandi sköpun,
gjarnan stílfærða túlkun. „Mér
finnst skemmtilegast að fást við eitt-
hvað sem ekki hefur verið gert
hundrað sinnum áður, reyna að gera
eitthvað örlítið öðruvísi. Því hver er
hættan í raun og veru? Hættan er sú
að maður detti á hausinn, geri sig að
fífli eða verði rekinn. Hvað með það?
Það kemur alltaf eitthvað í staðinn.
Mér finnst gaman að leika persónur
sem eru ekki alveg jarðbundnar,
bera með sér eins konar æðri veru-
leika sem kemur innan frá.“
Depp hefur stöku sinnum reynt
fyrir sér í hefðbundnari Hollywoo-
dafþreyingu, t.d. í hlutverki hvers-
dagsmanns sem lendir í barnsráni í
trylli Johns Badhams Nick Of Time
(1995), FBI-löggu í hættuspili í
mynd Mike Newells Donnie Brasco
(1997) og í vísindahrollinum The
Astronaut́s Wife (1999). Þessar
myndir hafa verið þokkalega heppn-
aðar, einkum þó Donnie Brasco, en
engin merki eru um að Depp hyggi á
frekari sókn inn á miðlungsmiðjuna.
Hinn hugrakki?
Til marks um metnað hans, eða
áhættufíkn, er eina kvikmyndin sem
hann hefur leikstýrt og samdi hand-
arverkefni er Marlowe, sem ekki
fjallar um einkaspæjarann með
sama nafni heldur skáldið Christ-
opher Marlowe (Depp) og samtíð-
armann hans, William Shakespeare
(Jude Law), en leikstjóri er John
Maybury.
Depp er enn að fást við tónlist og
leikur nú í hljómsveit sem nefnist
„P“. Hann lék m.a. á slide-gítar í
laginu Fade In-Out í hljóðritun
bresku sveitrarinnar Oasis þegar
Gallagher gítarleikari var sjálfur of
drukkinn. Poppstjörnuímyndin hef-
ur aldrei alveg horfið, þrátt fyrir
leikafrekin. Empire-tímaritið valdi
hann eina af 100 kynþokkafyllstu
stjörnum sögunnar, lesendur þess
kusu hann kynþokkafyllsta karlleik-
ara allra tíma og People valdi hann
eina af 50 fallegustu manneskjum
heims!
Draugar Johnny Depps
Þessu fylgir kannski svolítið álag
og í einkalífinu hefur Johnny Depp
verið jafnleitandi og í listinni en ekki
alveg jafnfarsæll. Meðal kærastna
hans hafa verið ekki ómerkari konur
en Winona Ryder (hann lét húðflúra
nafn hennar á handlegginn en þegar
upp úr slitnaði fékk hann það fjar-
lægt að mestu svo eftir stóð
„Wyno“), Sherilyn Fenn, Jennifer
Grey og Kate Moss. Síðast þegar
fréttist var hann enn með barnsmóð-
ur sinni, frönsku söngkonunni Van-
essa Paradis, en hann segir að dóttir
þeirra hafi gerbreytt lífi sínu til hins
betra og hann geti ekki verið lengi
frá henni í einu. Hann hafi róast
mikið frá því hann var handtekinn
1989 fyrir að ráðast á öryggisvörð og
1990 fyrir að rústa rándýru hótel-
herbergi í New York en þó ekki
nógu mikið til að stilla sig um að
lemja ljósmyndara fyrir utan veit-
ingastað í London 1999 en þá var
hann líka handtekinn. Depp þótti
nokkuð djarftækur til fíkniefna, en
það hafði mikil áhrif á hann þegar
vinur hans, leikarinn River Phoenix,
lést af ofneyslu slíkra efna fyrir utan
skemmtistaðinn Viper Room í Los
Angeles, sem Depp er meðal eig-
enda að. „Ég veit að í mér búa djöfl-
ar,“ hefur hann sagt. Hann er sagð-
ur skera sig í handleggina til að
merkja þar mikilvæga atburði í lífi
sínu.
„Ég hlakka til að finna hugarró,“
segir hann í einu viðtali, og í öðru:
„Ég hef alltaf haft á tilfinningunni
að einhver, einhvers staðar, stýri
bátnum sem ég er í, því mér finnst
ég hafa verið svo ótrúlega heppinn,
notið svo ótrúlegrar blessunar.“
Hann byrjaði sem unglingastjarna í leiklist og poppi en skjótur frami Johnny Depps í kvikmyndum helg-
ast ekki af kyntöfrum, sem hann hefur þó ómælda, heldur ótvíræðum hæfileikum og dirfsku í hlutverka-
vali. Fáir, ef nokkrir, leikarar af hans kynslóð eru eftirtektarverðari, skrifar Árni Þórarinsson. Ný mynd
Depps, Blow, var frumsýnd hérlendis á föstudag.
Benny og Joon: Sem ungur maður sem tjáir sig í líki Chaplins og Keatons,
ásamt Aidan Quinn og Mary Stuart Masterson.
Ed Wood: Sem misheppnaður hryll-
ingsleikstjóri.
What’s Eating Gilbert Grape? Depp
og Leonardo DiCaprio unnu báðir
leiksigra í hlutverkum bræðra.
Johnny og draugarnir
Með kærustu og barnsmóður:
Depp og Vanessa Paradis.
Blow: Í slagtogi við kólumbíska
eiturlyfjasmyglara.
Reuters