Vísir - 24.03.1980, Blaðsíða 9

riaiit Mánudagur 24. mars 1980
r—■ ------
1
MILLJtRBlHOLL
RlKISFJÖLMMLt
Einhvern tima gerOist þaö viö upphaf starfsferils nýrrar rlkis-
stjórnar, aö útvarpsmenn svokallaöir löbbuöu sig á fund nýs
menntamálaráöherra og gáfu honum skóflu. Þetta þótti merki um
aö útvarpsmenn vildu láta byggja hús. Nokkru siöar kom annar
menntamálaráöherra, eöa var þaö kannski sá sami, labbaöi sig upp
á holt hér f borginni, rak skóflublaöiö i melinn og tilkynnti aö hér
ætti aö rfsa hús fyrir rfkisfjölmiölana. Siöan hefur ekkert gerzt I
málinu annaö en þaö aö áætlun er komin um kostnaö viö fyrsta
áfanga og hljóöar hún upp á nær sex milljaröa. Er þá rei.knaö meö
aö upp úr skóflufari hins bláeyga ráöherra risi steinkassinn hér
fyrir þennan pening.
leg þau húsgögn, sem keypt
voru I þá skrifstofu. Minnir hún
siöan á tilvist sólkonunga. Þetta
mikla rými hjá útvarpsstjóra
hefur ekki sýnt sig 1 merkilegri
dagskrám, betri rekstri eöa
minni afnotagjöldum. Upptöku-
herbergin eru mjög sniöin viö
hæfi og ekki fæst tækjakostur
endurnýjaöur eöa sendistengur,
vegna þess aö stjórnendurnir
eru aö biöa eftir nýju skrifstofu-
húsnæöi i milljaröahöllinni. All-
ir góöir hlutir eiga aö blða þang-
aö til upp er risin fjölmiöla-
stassjón sem ljómar af um öll
Haft er á oröi, aö þegar
franskir bilahönnuöir geri
uppdrætti aö bilum byrji þeir
gjarnan á bilstjórasætinu og
hanni siðan gripinn út frá þvi.
Hefúr stundum þótt þröngt og
erfitt aö athafna sig viö viögerð-
ir á frönskum bilum, kannski af
þessari ástæöu, og mörgum
manninum eflaust dottiö I hug
aö auöveldasta leiöin til aö
komast að kveikjunni væri aö
byrja á þvi aö kippa bilstjóra-
sætinu I burtu. Eins er þessu
variö meö milljaröahöll rikis-
fjölmiöla. Þar er vel séö fyrir
Indriði G. Þorsteinsson,
rithöfundur, skrifar hér
um fyrirhugað útvarps-
hús, en fyrsti áfangi þess
á að kosta um 6 milljarða
króna, og fullyrðir að
útvarpinu sé enginn vandi
á höndum í húsnæðismál-
um.
Grunnurinn aö útvarpshúsinu. „1 milljaröahöll rlkisfjölmiölanna er vel séö fyrir skrifstofu útvarps-
stjóra, fjármálastjóra og annarra stjóra sem hafa eins og kunnugt er valdahlutfall samkvæmt gólf-
stæröinni.”
skrifstofu útvarpsstjóra, fjár-
málastjóra og annarra stjóra,
sem hafa eins og kunnugt er
valdahlutfall samkvæmt gólf-
stærðinni, enda ekki til siðs
nema I skattplndum einka-
rekstri aö forstjórar og fjár-
málastjórar sitji I kytrum. Mér
er ekki kunnugt um hvert pláss
stjóranna er I fermetrum, en
þaö er aö líkindum stærra en
ráöherraskrifstofur landsins
samanlagöar.
Viðáttur utan um orð
Sjónvarp, og þó útvarp sér-
staklega, byggja á oröinu einu
saman aö mestum hluta, eöa
plötusnúningi, þar sem umbún-
aðurinn er aöeins nokkrir tugir
sentlmetra á hvora hönd. Þessi
grundvallarbúnaður ríkisfjöl-
miöla hefur alltaf verið hálfgerö
hornreka þegar annaö gólfpláss
er haft I huga. Minnisstæöur er
hávaðinn, sem varö út af skrif-
stofuplássi útvarpsstjóra, þegar
útvarpiö flutti I Skúlagötuhúsiö
á slnum tlma, eöa I kringum
1960. Og ekki þóttu slöur merki-
Noröurlönd og víöar. Þaö er
annars einkennilegt hvaö mönn-
um er óljóst þaö grundvallar-
atriöi aö stofnun eins og útvarp
skiptir engu máli fyrir allan
þorra fólks, nema þaö sem
heyrist I tækjunum á heimilun-
um. Ætti aö byggja veglega
utan um hiö áþreifanlega
útvarp mætti hugsa sér aö þaö
yröi gert á heimilunum.
Útvarpsstjórar og fjármála-
stjórar og annaö polergeist I
ríkisfjölmiðli kemur bara mál-
inu ekki við. Skrifstofuviöáttur
þess liös eru ekki reistar utan
um orö eöa hljómlist, heldur
utan um barnalegan metnaö,
sem stendur ekki I neinu hlut-
falli viö þörfina.
Skrifstofa á gangi
Manni skilst aö sérfræöingar
hafi orðiö sér úti um dýrar reis-
ur til aö skoöa útvarpshús I út-
löndum. Þeir hafa vafalaust
haldiö aö skrifstofuliö rlkisfjöl-
miöla hjá milljónaþjóðum hafi
verið hæfilegur mælikvaröi á
umfangið hér húsnæöislega séð.
Oöru vlsi veröur varla skiliö
hvaöan hönnuöum kemur sú
vitneskia aö milljaröahöllin
veröi fyrst og fremst aö hýsa
skrifstofufólk. Þaö er alveg rétt,
aö vlöa er þröngt I húsakynnum
útvarps viö Skúlagötu. Jafnvel
simi úti á gangi á fimmtu hæö
var notaöur eins og hver annar
skrifstofusími og hiö veggja-
lausa aðsetur kennt viö þekktan
leikstjóra af landsbyggöinni. Nú
er búiö aö setja veggi utan um
simann og þaöan fer fram
stjórnun á frægasta þætti
útvarpsins, morgunspjalli Páls
Heiöars og Sigmars. Þáttur
þeirra Páls Heiöars og Sigmars
yröi auövitað ekkert betri þótt
þeir heföu aösetur I milljaröa-
höll, sem væri einskonar út-
varpslegur sómi á Noröurlönd-
um og vlöar. Þaö eru auövitað
starfsmennirnir sjálfir sem
skipta mestu fyrir útvarpiö og
tæki þau, sem þeir vinna meö,
en ekki menningarlegt mónú-
ment á skökkum staö og reist af
misskilningi. Sex milljaröar i
steinkassann einan segja slna
sögu um þaö bákn sem fyrir-
hugaö er aö reisa. Þýöingar-
laust er aö reyna aö framreikna
dæmiö vegna veröbólgu.
Viðishús — útvarpshús
Og um hvaö eru menn svo að
tala, þegar þeir eru aö taka
skóflustungur og gera áætlanir
upp á milljaröa I byggingar-
kostnaö. Þeir eru aö tala um
sameiginlegt húsnæöi fyrir út-
varp og sjónvarp undir einum
forstjóra ásamt fylgdarliöi, sem
hefur hlutfallslega mestan hluta
byggingarinnar fyrir sig.
Forstjórinn og lið hans kemur
varla nálægt dagskrárgerð.
Forstjórinn situr fundi meö
útvarpsráöi, sem er samsafn
fólks frá flokkunum, og getur
svo sem haldiö fundi slna I kjall-
aranum undir styttu Ingólfs
Arnarsonar, væri hún upphituö,
án þess aö nokkur munur sæist á
dagskránni. Dagskrárgerð I
útvarpi hefur lengi veriö
pólitlskur bitlingur aö mestum
hluta, og má merkilegt heita
hvaö vel hefur tekizt til þrátt
fyrir slikan annmarka. Auövelt
er aö rýma herbergi útvarps-
ráös og skrifstofu útvarpsstjóra
og bæta þar viö litlum skrifstof-
um eða upptökuherbergjum.
Efri hæöir Vlöishússins eru
lausar. Þangaö mætti hæglega
flytja þaö fólk, sem er ónauö-
synlegt fyrir daglegan rekstur
útvarpsins, en tekur nú upp
mikið pláss I húsinu við Skúla-
götu. Þaö mætti jafnvel taka
upp I Víöishúsi allt svokallaö
niðursoöiö efni og koma þar
fyrir geymslum undir efni, sem
ekki þarf aö nota I bráö. Þaö
mætti jafnvel flytja allt útvarp-
iö I Viöishúsiö. Um sjónvarpiö
er ekki aö tala. Þeir sjónvarps-
menn eru þegar farnir að lýsa
yfir aö þeir muni ekki flytja i
milljaröahöllina vegna þess aö
þar veröi of þröngt um þá. Og
svo eru menn aö tala um aö
stórveldin séu liöin undir lok.
Bólgna út I einangrun
Mitt I þessu tali um milljaröa-
höll undir útvarp, og þó fyrst og
fremst undir útvarpsstjóra og
fylgilið hans, hefur ekki einu
oröiö veriö vikiö aö útvarpstækn
inni, og þeim öru breytingum,
sem hún er undirorpin. Útvarp-
iö hefur staöiö I staö hvaö tækni
snertir I óralangan tlma. Þvi
hefur veriö boriö viö, aö endur-
nýja ætti tækjakostinn, þegar
flutt væri I milljaröahöllina.
Þetta er auövitaö ekki annaö en
ósvifni viö útvarpshlustendur.
Meö þessu móti er veriö að telja
landsmönnum trú um, aö ekki
veröi hægt aö bæta úr útsend-
ingum eöa reisa ný sendimöstur
nema áöur sé búiö aö byggja
fyrir milljaröa. Milljaröahöllin
sjálf gerir ekki ráö fyrir nema
einu upptökuherbergi fleira en
nú er viö Skúlagötu. Þar eru þau
sex, en eiga aö vera sjö I nýja
húsinu. Til hvers bendir þetta
þegar hiö riflega skrifstofurými
er haft I huga? Þannig á ekki
einu sinni aö standa skynsam-
lega aö upptökunni þrátt fyrir
milljaröa byggingu. Þaö er
engu llkara en þeir sem þarna
ráöa málum, og halda á skófl-
unni góöu, séu fyrst og fremst
að reisa stássbyggingu yfir
sjálfa sig en ekki starfshús, þar
sem mestu máli skiptir aö efnið,
misgott aö vlsu, komist
hindranalaust og óbrenglaö til
hlustertda.
Útvarpinu er enginn vandi á
höndum I húsnæöismálum.
Skúlagötuna er hægt aö nota
áfram, án þess að byggja nýjar
skritstotur a göngum, sé
óþarfasti starfsþáttur stofn-
unarinnar fluttur eitthvaö ann-
aö. Og vilji menn endilega flytja
I eitthvert annað húsnæöi, þá
hentar Viöihúsiö ágætlega.
Milljaröabygging yfir stofnun
eins og útvarp er fásinna, sem
aöeins þeim er ætlandi er hafa
bólgnaö svo út i einangrun sinni
I húsakynnum viö Skúlagötu, aö
þeir vita ekki hvaö þeir starfa i
fábrotnu fyrirtæki.
IGÞ
mmm
sfe'iía’iaii
Páll Heibar Jónsson og Sigmar B. Hauksson 1 Morgunpóstinum.
„Það eru auðvitaö starfsmennirnir sjálfir sem skipta mestu fyrir
útvarpið og tæki þau, sem þeir vinna með, en ekki menningarlegt
mónúment á skökkum stað og reist af misskilnlngi”.