Morgunblaðið - 20.02.2002, Side 34
MINNINGAR
34 MIÐVIKUDAGUR 20. FEBRÚAR 2002 MORGUNBLAÐIÐ
!" #
$ ! "#
$% $&& ' ( &)
&*$
$% $&& ( +',' )
*$
$% ) %' & $&&
)&
$% ) +',' # +',' $&&
$! #
$% $&&
$ # - )
% '
$% $&&
. . . . .
)- - -,,'.#
%
/0(1
& !" '
(
)*
(
+,!" &
$% ()
-
$% $&&
/&
$% $&&
$% )
-!' 2
$% $&&
&- . )- . .#
!
(+ /0 -#
!" 3 -'
$% $&&
4 ) )
+5 ) -!' /)6 $&&
$&& , - 7)
(& $&& +',' '
$)#
%
+84
4)% 9:
)
6' & %, ! + ' ; $ ! 4 $
!"("*"
'
(
+,!" ..
/
'
(
*!0!!
1 *$ 4 )
$ ) - ! $&&
<
$ $&& ,'
+! & $
$ )
; % '
$ $&& - ( )
" -=& ''
$% $&&
. . )- . . . #
%
("
+> +0
.$
/ 6%) &
) &',
2
3
(
4!" 5# $ 6-
*# +'7 ' 5 " -7 $&&#
%
"+? /
%$ ', @
5 ;!
2 0'
!"
$% )
# -7
$% $&& ()-*$ ( ')
!
$% $&& " - -' )
$% ' 4#
$% ) )5 5 ,. -
. . )- . . . #
Þorlákur Þórðarson
hefur kvatt þennan
heim. Hann kvaddi
örugglega eins og hann
hefði óskað, hægt og
hljóðlega. Þorlákur var
einstakur öðlingur, mikill húmoristi
og einstaklega stríðinn. Ég kynntist
Þorláki fyrst í gegnum fjölskylduna,
en síðan sem kaffifélaga gamalla og
nýrra Víkinga sem hittast daglega í
Ráðhúskaffi.
Þorlákur var einlægur Víkingur,
sofinn og vakinn yfir félaginu og lifði
fyrir Víking allt sitt líf. Hann hefur
hitt félaga sína gamla sem nýja ára-
tugum saman í morgunkaffi, þar sem
allt milli himins og jarðar er til um-
ræðu, þó einkum og sér í lagi félagið
okkar, Knattspyrnufélagið Víkingur.
Ég persónulega er frekar ungur í
þessum félagsskap, hef aðeins mætt í
ÞORLÁKUR
ÞÓRÐARSON
✝ Þorlákur Þórð-arson fæddist í
Reykjavík 10. júní
1921. Hann lést á
Landspítalanum við
Hringbraut 9. febr-
úar síðastliðinn og
fór útför hans fram
frá Bústaðakirkju
18. febrúar.
20 ár, en Þorlákur og
fleiri hafa hist á fjórða
áratuginn.
Þorlákur hafði ein-
stakt lag á að hleypa
kaffitímunum upp og
gera hreinlega allt vit-
laust. Hann hafði ein-
staklega gaman af því
að koma með einhverja
fullyrðingu sem hleypti
lífi í umræðurnar, sem
hann sagði svo síðar að
einhver hafi sagt sér.
Hann var einstaklega
hláturmildur, hafði
smitandi hlátur, sem
var bland af stríðni og kímni. Það var
ekki gott að mæta í kaffið með tap á
bakinu úr einhverjum leiknum. Mein-
legar athugasemdir Þorláks biðu ekki
boðanna og hann lét mann finna að nú
væri starfið að veði. Hann sagði okk-
ur hin síðari ár, að hann hefði sparn-
aðardaga tvisvar í viku, því hann væri
svo fátækur að hann hefði ekki efni á
að mæta alltaf í kaffið. Þetta var auð-
vitað tilefni mikillar umræðu en Láki
gaf sig aldrei, sama hvaða árásir
dundu á honum, alltaf hafði hann jafn
gaman af að stríða okkur og æsa upp
umræðurnar og hló svo innilega að
öllu saman.
Við félagarnir þökkum honum ein-
læga vináttu. Þorlákur var einstakt
ljúfmenni og skemmtilegur félagi.
Blessuð sé minning hans. Við kaffi-
félagarnir sendum innilegar samúð-
arkveðjur til fjölskyldunnar.
Viggó Sigurðsson.
Föstudaginn 2. febrúar síðastliðinn
komum við íbúarnir í Stóragerði 20
saman til fundar þar sem við ræddum
um hugsanlegar framkvæmdir og
ýmislegt annað sem framundan væri
hjá húsfélagi okkar.
Það var létt yfir öllum og við ósk-
uðum hvert öðru velfarnaðar. Engan
grunaði þá að viku síðar yrði einn úr
hópnum, Þorlákur Þórðarson, allur.
Það sannast nú eins og svo oft áður,
að enginn ræður sínum næturstað.
Með þessum fáu línum langar okk-
ur til að þakka Þorláki störf hans í
okkar þágu.
Hann var í mörg ár umsjónarmað-
ur húsfélagsins, gjaldkeri þess og
fulltrúi okkar í flestum framkvæmd-
um. Þorláki var mjög annt um velferð
íbúanna og hússins. Oftast lét hann
það verða sitt síðasta verk hvert
kvöld, áður en hann gekk til náða að
kanna útidyrnar hvort þær væru nú
ekki örugglega í lás. Það verður tóm-
legra í okkar litla samfélagi við fráfall
Þorláks. Hans verður sárt saknað.
Eftirlifandi eiginkonu, Björgu Rand-
versdóttur, börnum þeirra og fjöl-
skyldum, vottum við innilega samúð.
Íbúarnir í Stóragerði 20.
Ég vil með þessum
fáu línum kveðja elsku-
lega móðursystur
mína, sem nú er búin að
fá hvíldina, en fyrir nokkrum dögum
var haldin vegleg afmælisveisla er
hún varð níræð og gladdi það hana
mikið að sjá svo marga ættingja og
vini samankomna. Sigríður var að-
SIGRÍÐUR G.
GUÐJÓNSDÓTTIR
✝ Sigríður Guð-munda Guðjóns-
dóttir fæddist á Ísa-
firði 20. janúar 1912.
Hún lést á Landspít-
alanum – háskóla-
sjúkrahúsi í Fossvogi
mánudaginn 11.
febrúar síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Dómkirkj-
unni 19. febrúar.
eins 2ja ára er hún
missti föður sinn sem
drukknaði ásamt tveim
bræðrum sínum er þil-
skipið Gunnar fórst í
ofsaveðri 6. júní 1914.
Fór hún þá í fóstur til
afa síns og ömmu í Arn-
ardal til 16 ára aldurs.
Ég á margar kærar
minningar af heimili
frænku minnar og
hennar góða manns,
allt frá Ísafirði er hún,
móðir hennar og fóst-
urmóðir bjuggu allar í
sama húsi. Síðar á Sel-
tjarnarnesi og loks í Reykjavík.
Þangað var alltaf gott að koma í
heimsókn, kaffi á könnunni og góðar
voru pönnukökurnar. Heimilið var
stórt, hún eignaðist fjögur börn, og
tvö fósturbörn svo ætíð var nóg að
gera. Dvaldi móðir hennar síðustu ár
ævi sinnar hjá henni. Barnabörnin
voru orðin mörg og voru keyptar
jólagjafir fyrir allan hópinn og eng-
inn gleymdist. Eftir að Sigríður
flutti í Seljahlíð fór hún að föndra og
hafði mikla ánægju af. Eftir hana eru
til margir fallegir hlutir. Hún var
ætíð með eitthvað í höndunum og
eru þeir ófáir vettlingarnir og sokk-
arnir sem hún prjónaði, og hafa mín
börn og barnabörn notið góðs af, var
hún orðin sem amma í þeirra augum.
Síðustu árin voru henni oft erfið
en alltaf barðist hún til heilsu aftur.
Þær eru margar minningarnar
sem ég gæti rifjað upp, en ég mun
varðveita þær í huga mínum.
Sigga mín, nú líður þér vel þar
sem þú ert í faðmi ástvina þinna sem
farnir eru og þakka ég þér fyrir allar
góðu stundirnar. Blessuð sé minning
þín.
Ég sendi börnum Sigríðar og fjöl-
skyldum þeirra mínar innilegustu
samúðarkveðjur.
Ingveldur.
Við kynntumst
Ágústu og Hauki
manninum hennar
þegar Hallur, sonur
okkar og Agla Heiður,
dóttir þeirra, fóru að
ÁGÚSTA
EGILSDÓTTIR
✝ Ágústa Egils-dóttir fæddist á
Eskifirði 3. október
1956. Hún lést í bíl-
slysi föstudaginn 8.
febrúar síðastliðinn
og fór útför hennar
fram frá Eskifjarð-
arkirkju 16. febrúar.
búa saman. Börnin
okkar voru þá í
menntaskóla en tóku
sér hlé frá námi og
unnu í fiski við Hrað-
frystihúsið á Eskifirði.
Viðmót þeirra hjóna
fannst okkur vera sér-
staklega hlýlegt og
vinsamlegt. Ágústa
reyndist Halli sem
góður vinur og hún
taldi það ekki eftir sér
að aðstoða unga fólkið
á allan hátt. Hallur og
Agla eignuðust saman
Ísar Tandra, en bjuggu ekki saman
nema í stuttan tíma. Samskipti okk-
ar við fjölskylduna í Svínaskálahlíð
hafa þó síðan verið afar vinsamleg.
Við höfum hist reglulega þegar litli
drengurinn hefur komið í heimsókn-
ir til okkar. Þá höfum við oftast farið
í Svínaskálahlíð og sótt hann þang-
að, þegið góðgerðir hjá Ágústu og
spjallað við þau hjón og Öglu um
daginn og veginn. Ísari þótti afskap-
lega vænt um Ágústu ömmu sína.
Hann undi sér vel hjá henni og
Hauki afa, og talaði oft um þau þeg-
ar hann var hjá okkur. Það var einn-
ig auðséð hve vænt Ágústu þótti um
Ísar og bar hag hans fyrir brjósti.
Það er svo sárt til þess að vita hann
fái ekki að eiga meiri tíma með
Ágústu ömmu sinni.
Kæri Haukur, Agla, Björn Ívar,
Sara, Birkir, Hlynur, elsku litli Ísar
Tandri og öll fjölskylda Ágústu.
Missir ykkar er mikill. Eftir lifir
minning um ljúfa konu. Við sendum
ykkur innilegustu samúðarkveðjur.
Harpa og Jón Ingi.
Handrit afmælis- og minningargreina skulu
vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett.
Sé handrit tölvusett er æskilegt, að disk-
lingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er
móttaka svokallaðra ASCII-skráa, öðru
nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin
Word og Wordperfect eru einnig auðveld í
úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í
bréfasíma 569 1115, eða á netfang þess
(minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið
greinina inni í bréfinu, ekki sem viðhengi.
Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum.
Það eru vinsamleg tilmæli að lengd greina
fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við með-
allínubil og hæfilega línulengd – eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.