Vísir - 14.06.1980, Blaðsíða 2

Svanhildur, Þórsteinn, Herdls, Guftný og Elsa.
vísm
Laugardagur 14. Júnl 1980
Eftir sólarstrandaveftrift, sem
var á Noröurlandi um tima i vor,
gerfti þar islenskt veftur, meft
norftan garra og sólin rétt slefafti
hitamælinum upp fyrir frost-
markift á daginn. Þaft var einn
þeirra daga aft sendimaftur Visis
renndi I hlaftift á þvl sögufræga
prestssetri Miklabæ i Skagafirfti.
Hænsn og
hauglækur á
veginum
Flestir hafa heyrt efta lesiö um
Miklabæjar-Sólveigu, margir
kannast vift nafn séra Lárusar á
Miklabæ og hafi menn ekki enn
áttaft sig á staftnum, þá má bæta
þvi vift aft Miklibær er sá bærinn I
Blönduhliftinni, þar sem maftur
hefur fallega kirkju tlr timbri og
rautt ibtiöarhús á aöra hönd og
stór og forljót Utihús á hina, þegar
farinn er þjóftvegur 1. Þaft rifjast
upp fyrir sendimanni, þegar hann
nálgast Miklabæ, aft þaft var ein-
mitt á þessum kafla þjóftvegarins
sem menn urftu aft minnka
hraftann verulega, hér áftur fyrr,
— reyndar áftur en veginum
hlotnaftist sú virfting aft verfta nr.
1 — og þaö af tveim óumflýjan-
legum ástæftum. Hin fyrri var aft
þaft voru ævinlega hænsni á veg-
inum — undirritaftur keyröi einu
sinni yfir hænu þarna, en hún
lenti á milli hjóla og mótmælti
hástöfum á eftir, en gerfti ékki
frekar i málinu — og hin var jafn-
vel enn óumflýjanlegri, þaft rann
lækur frá fjóshauginum vift ljótu
húsin, út á veginn, nokkurn spöl
eftir hjólförunum og siftan útaf
hinummegin. Væri farift of hratt
fékk billinn mykjubaft og varft illa
útlitandi og illa lyktandi þangaft
til hann komst I þvott. Nú eru
hvorki hænsn né hauglækur á
veeinum
Stóð alltaf til að
verða prestur
á Miklabæ
Erindift aft Miklabæ var aft hitta
ungan prest, Þórstein Ragnars-
son, sem þar hefur tekift sér ból-
festu ásamt fjölskyldu sinni. Fjöl-
skyldan flutti aft Miklabæ fyrir
hálfu ööru ári siftan fyrir ein-
dregna áeggjan fulltrúa sóknar-
barnanna, sem vilja hafa gott
blóft og þekkt á Miklabæ, séra
Þórsteinn er sonarsonur séra
Lárusar, sem var prestur á
Miklabæ i 40 ár og á undan honum
var langafi Þórsteins prestur þar,
Fjórdungur
úr bílskúr
Séra Þórsteinn á Miklabæ segir i viðtali
vid Helgarbladið, hvernig rikið
hirðir um kirkjujarðir
Héftan rann hauglækurinn niftur á þjóftveginn
séra Björn Jónsson prófastur.
Þaft var eiginlega frá upphafi
gert ráft fyrir aft Þórsteinn yrfti
prestur á Miklabæ, a.m.k. siftan
hann hóf guftfræftinámift.
Séra Þórsteinn telur aö sveita-
prestur i fámennri sókn eigi mjög
erfitt meft aft teygja embættis-
störfin upp I 40 stundir I viku aft
jafnafti, enda hrökkvi launin
tæpast til aft framfleyta fjöl-
skyldu. Sveitaprestar verfti þvi aft
hafa önnur störf meft og þaft má
vel skilja aft hann vorkenni þaft
engum. Flestir velja einhvers-
konar fræftistörf aft aukastarfi,
t.d. kennslu, aftrir félagsmál, en
þeim fer ört fækkandi sem velja
landbúnaft. Þórsteinn hefur valift
sér búskapinn og hann er ákveft-
inn I aft búa myndarlega á Mikla-
bæ, en þaft er hægar ort en gjört,
þegar þarf aft sækja undir tóman
rikiskassa um allar umbætur á
jörftinni.
Fjórðungur úr
bilskúr
„Sumarift áftur en vift fluttum
hineaft. komum vift hjónin ásamt
vinum og ættingjum og dýttuftum
aft húsinu og máluftum þaö. Þaö
haffti þá staftift autt I ár og haffti
komist raki i þaft og fúkkalykt.
Fjármálahliftin á vifthaldi húsa á
prestssetrinu heyrir undir kirkju-
málaráöuneytiftog löggjafarvald-
ift segir til um fjármagniö sem
til þess fæst. Þaö er ákveftift f jár-
magn á fjárlögum, sem fer til
þessa og annar liftur á fjárlögum
heitir „Til útihúsa á prests-
setrum” og hann er nú aldeilis
hressilegur, sá liftur. Þaft er
svona sem svarar einum f jórfta úr
bflskúr, sem hægt er aft gera fyrir
hann. Þaft voru tvær og hálf
milljón á siftasta ári fyrir allt
landift.”
— Hvernig tekst aft skipta þvi?
— Þaft fer I brýnustu nauftsynj-
ar, eins og t.d. aft gera vift þar
sem hafa komiö göt á hús, efta
þess háttar. Hér var ekkert úti-
hús. Þau sem eru hér fyrir ofan
veginn var búift aft dæma ónýt
fyrir löngu siftan. Ég vissi
reyndar af þvi og hugftist byggja
hérupp — og hyggst — en þaft hef-
ur verift ansi harösótt. Ég er
búinn aft skrifa á milli tiu og tutt-
ugu bréf til ýmissa aftila, fjárveit-
inganefndar Alþingis, kirkju-
málaráftherra — tveggja, ráftu-
neytisstjóra og kirkjuyfirvalda.
Þaft er hrúga af bréfum sem ég
hef skrifaft um þetta, en alltaf
hefur verift skellt skolleyrum vift
erindinu fram aft þvi aft Friftjón