Vísir - 11.08.1980, Blaðsíða 22

Mánudagur 11. ágúst 1980.
Skýr
svfir
óskast
Þaö er alltaf jafn skemmtilegt
og ánægjulegt aö eiga viöskipti
viö Gjaldheimtuna, eöa hitt þó
heldur. A dögunum þurfti ég að
hafa samband viö afgreiðslufólk
þar i næsta óvenjulegum
erindagerðum, og það liggur við
að ég óski þess að þurfa ekki að
lenda i þvi aftur þótt ótrúlegt sé.
Þannig er mál með vexti að á
álagningarseðli minum sem
mér barst i hendur nýlega er
tekið fram að ég eigi inni hjá
Gjaldheimtunni til endur-
greiðslu rúmlega 300 þúsund
krónur. Þessi upphæð á að
greiðast i fernu lagi, og þar sem
skýrt var tekið fram á álagn-
ingarseðli aö fyrsti greiðsludag-
ur þessarar upphæðar væri 1.
ágúst, leifði ég mér að hringja i
Gjaldheimtuna 5. ágúst til að
spyrja að þvi hvenær ég mætti
eiga von á þessum peningum.
Svörin hjá afgreiðslustúlk-
unni voru skýr og stutt. ,,1 næstu
viku”. — Ekki var ég ánægð
■með það, og spurði hverju það
sætti að Gjaldheimtan mætti
halda þessari upphæð hjá sér i
uppundir hálfan mánuð, og
hvort ekki yrðu greiddir vextir
vegna þessa. Svarið var: ,,Þú
verður að ræða um það við
Gjaldheimtustjóra” og siðan
var skellt á!
Mér finnst lágmarkskrafa að
við gjaldendur sem þurfum að
eiga viðskipti við þessa stofnun
getum átt von á þvi að mæta þar
kurteisi. Þá vildi ég mjög gjarn-
a fá skýringar á þvi frá réttum
aöilum hverju það sæti að
Gjaldheimtan greiðir ekki út
inneignir fólks á réttum tima,
og ef ekki séu greiddir vextir
vegna þess hver sé ástæðan
fyrir þvi. Nógu samviskusamir
eru þeir hjá Gjaldheimtunni
þegar þeir eru að reikna vexti á
fólk sem getur ekki einhverra
hluta vegna staðið i skilum með
sitt á gjalddaga.
Ein bálreið.
„Sýning Els Comediants var ekki svipur hjá sjón f i svart-hvitu, eins og allir, sem sáu litskrúöiö i,
Þjóðleikhúsinu, vita”, segir bréfritari.
Snillingarnlr köfnuðu
í grámyglu
Ég var fyrir sárum vonbrigð-
um meö upptöku sjónvarpsins
frá sýningu Els Comediants i
Þjóðleikhúsinu. Hversvegna
gátu sjónvarpsmenn ekki dratt-
ast til aö taka myndina i lit?
Sýningin var ekki svipur hjá
sjón i svart-hvitu, eins og þeir,
sem sáu litskrúðið I Þjóðleik-
húsinu, vita.
Þessir spænsku listamenn
vöktu gifurlega hrifningu allra,
sem til þeirra sáu á Listahátið.
Þeir, sem misstu af dýrðinni
hafa ábyggilega hugsað gott til
glóöarinnar að fá nú að sjá með
eigin augum, hvað olli umtalinu
um Spánverjana. Siðan er þeim
boðið upp á þessa grámyglu,
snillingarnir alveg i grámygl-
unni.
Ef til vill tóku sjónvarpsmenn
myndina i svart-hvitu af gildri
ástæðu, en þá leikur mér for-
vitni á að vita, hver hún er.
Veriö gæti, að tilgangurinn sé að
koma fólki ekki upp á að sitja
heima á meðan Listahátiö
stendur yfir og fá svo allt i sjón-
varpinu, eins og þaö væri sjálft
á staðnum. Sé ástæðan sú, finnst
mér hún réttmæt að vissu leyti.
Hins vegar er að minum dómi
nauðsynlegt að taka tillit til
fólks, sem býr úti á landi og
kemst ekki auðveldlega frá til
að fara á Listahátið. Sérstak-
lega er óréttlátt að börnin i
dreifbýlinu skuli þurfa að liða
fyrirað búa afskekkt. Þau kom-
ast ekki til að horfa á Els
Comediants, og fá svo ekki einu
sinni að sjá þá i lit i sjónvarpinu.
Enda þótt sjónvarpiö vaði
ekki i peningum, og þurfi ef til
vill að gera ýmsar sparnaðar-
ráðstafanir þess vegna, þyrfti
það að vera rausnarlegra, þeg-
ar um er að ræða svona óum-
deilanlega gott efni, sem ekki
nýtur sin nema i lit.
Vonsvikinn aödáandi.
Tækjabúnað skortir
Björn Baldursson, yfirmaður
dagskrárdeildar, tjáöi okkur, að
ákvörðunin um að taka sýningu
Els Comediants ekki i lit, hefði
ekki verið sparnaðarráðstöfun.
Þannig væri mál með vexti, að
sjónvarpið ætti ekki tækjakost
til að taka efni i lit utan sjón-
varpshússins. Sagði Björn, að
almenn óánægja rikti meðal
starfsfólks sjónvarpsins vegna
þess að efni af þessu tagi þyrfti
að taka i svart-hvitu, en við þvi
væri ekkert að gera sem stæði.
ÍSLENDINGAR
KUNNA EKKI
Hafnfirðingur skrifar:
,,Ég er ekki vanur að hlaupa i
blöð með kvartanir en ég get
ekki orða bundist að þessu sinni.
Máliö er sem sé það, að ég er
orðinn langþreyttur á vankunn-
áttu tslendinga hvaö varöar
umferð og akstur og leyfi mér
aö fullyrða að tslendingar
kunna ekki að keyra.
Ég bý i Hafnarfiröi og þarf að
sækja vinnu til Reykjavikur.
Eins og menn vita eru tvær akr-
einar á löngum kafla á veginum
á milli þessara tveggja bæja.
Þeir sem eitthvað þekkja til
umferöar vita að vinstri akrein
á að nota til frammúraksturs og
þar eiga menn ekki að lulla á 30
en það er einmitt það sem gerist
á hverjum einum og einasta
degi sem ég á leið þarna á milli.
Getið þið ekki reynt að koma þvi
inn i hausinn á ykkur að það á
ekki að lulla á vinstri akrein...
Bréfritari segir að þaö eigi ekki
að lulla á vinstri akrein heldur
sé hún hugsuö til að greiöa fyrir
umferö.
sandkorn
óskar
Magnússon
skrifar
Hús sátla
Embætti rikissáttasemjara
hefur fengiö húsnæði undir
starfsemi sina viö horn
Borgartúns og Nóatúns. Þetta
mun vera hiö ágætasta hús-
pláss og ekkert viö það aö
athuga. Þau stríðandi öfl aöila
vinnumarkaðarins sem þar
sitja löngum hafa valiö húsinu
nafniö Karphúsiö.
Ekki við
Ýmsar setningar, sem
Bandarikjaforsetar hafa sagt
hafa orðið fleygar, fest viö
þá og orðið einhvers konar
eftirskrift þeirra. John F.
Kennedy sagði t.d. eitthvað á
þessa leiö: —Spurðu ekki hvaö
landið geti gert fyrir þig, held-
ur hvað þú getir gert fyrir
landið—
Fréttaritari Sandkorns i
Washington símaöi i gær og
sagöi einsýnt hver yröi setning
Jimmy Carters, nefnilega:
—Ef Billy bróðir hringir,
segiði þá að ég sé ekki við—
Ráðherrar skipta
hagræðingarténu
Eins og Visir greindi frá i
vikunni hefur Steingrimur
Hermannsson sjá varútvegs-
ráðherra farið þess á leit viö
stjdrn Fiskveiöisjóös aö svo-
nefnt hagræðingafé sjóösins,
sem nemur um 700 milljónum
króna, renni aö mestu til
þriggja fiskvinnslufyrirtækja.
Ekki vildi Steingrimur greina
frá þvi hvaöa fyrirtæki þetta
væru.
Samkvæmt þeim upplýsing-
um hefur aflaö sér hafa ráð-
herrarnir ákveðið að skipta
þessu fé milli Búlandstindar á
Djúpavogi, fyrir Tómas og
Hjörleif, hraðfrystihúss kaup-
félagsins á Patreksfirði, fyrir
Steingrim og Þormóöc ramma
á Siglufiröi fyrir Ragnar og
ólaf. Mun það fyrirtæki raun-
ar hafa notið óvenjumikillar
fyrirgreiðslu árum saman.
Stjórn Fiskveiðisjóðs mun
hins vegar vera litt hrifin af
þessum tillögum, svo ekki sé
meira sagt.
Þolgæði
Stangveiöi i ölfusá hefur
ekki gengiö björgulega þetta
sumarið. Ain vellur fram mó-
rauö að sögn sjónarvotta og
fiskurinn vill ekki færið
þekkjast. Er svo komið að
veiðimenn eru steinhættir að
reyna að renna fyrir fisk i
ánni, nema einn, sem þrauk-
aði heilan dag af þolgæöi og
eljusemi án þess aö á biti eöa i
væri húkkaö. Og hver skyldi
þaö hafa veriö? Einmitt afla-
klóin af Sigurði Re, Haraldur
Agústsson skipstjóri. Sand-
korn selur þessa ekki
dýrari.en...