Vísir - 23.08.1980, Síða 2

Laugardagur 23. ágúst 1980
2
•Oftdskar mdðirin þaöbarn
4 vlí.
fyi'sta

seSir Hólmfrífti
Erfifta nóttin, þegar snn .
g sonurinndett„r„|fturafþakiiiii

„Maftur hefur nú lent i ýmsu. 14
ára gömul byrjafti ég aö sjá fyrir
mér sjálf,” segir hún.
Annars var Hólmfriftur mjög
upptekin þennan dag sem vift
ruddumst til hennar, en hún gaf
sér þó tima til aft lita upp úr
spönsku kennslubókinni, til aft
skemmta
okkur eina eftirmiftdagsstund.
„Ég á aft fara meft hóp af spán-
verjum i fimm daga ferft, og ég er
aft rifja upp spænskuna mina,”
segir hún. Hólmfriftur hefur
undanfarin sumur starfaft sem
leiösögumaftur hjá Ferftaskrif-
stofu Rikisins. „Allar konur sem
eitthvaft er varift i á tslandi eru
leiftsögumenn”, segir hún og
glottir.
„Hrafn var alltaf aö tala
um „gömlu konuna". Mér
fannst ég svo ægilega ung
og hugguleg/ og sagði við
hann að ég væri örugglega
ekki rétta „týpan". Hann
sagði að það væri líklegast
rétt, en siðan „Improviser-
uðum" við dálitið, og það
varð úr að ég fékk hlut-
verkið", segir Hólmfríður
Þórhallsdóttir, sú hin sama
er lék móðurina i kvik-
myndinni óðal feðranna.
Hrafn lét hafa eftir sér aft hún
væri mesta náttúru„talent” sem
hann heffti komist i kynni vift, „en
ég tek nú ekkert mark á þvi” seg-
ir Hólmfriöur.
Eiginlega kemur Hólmfriöur á
óvart, þ.e.a.s. sú mynd sem ég
haffti gert af henni áftur en ég fór i
viðtalift. „Ja.mikifterég fegin aft
þér íinnst þaft,” segir hún „til
þess er leikurinn geröur.”
Hólmfríftur kom mér nefnilega
fyrir sjónir sem „bóhem” týpa.
„Elskan min, ég er heimskona,”
svarar hún þvt til.
Vift hittum Hólmfrifti fyrir á
heimili hennar i Kópavogi, hvar
hún hefur alift og undirbúift sjö
börn fyrir heimsreisuna miklu.
‘akast hér
Átti svo slæma skó
Hólmfriftur er alin upp á bónda-
bæ i Arnarfirfti. „Vift vorum niu
systkinin, og jörftin var litil.
Pabbi veiktist og var erfitt fyrir
hann aft fá vinnu. Ég byrjaöi aö
sjá fyrir mér þegar ég var 14 ára
gömul. Maftur var auftvitaft
spenntur fyrir aft fara til Reykja-
vikur og þaft geröi ég. Ég byrjaöi
sem rukkari hjá Steindóri, og ég
man aft ég átti svo lélega skó, aft
mér var oftast kalt á fótunum.
bett'a var skömmu eftir striftift,
inn SKSaSSS?- dóttur itanar,