Vísir - 20.09.1980, Blaðsíða 24

VÍSIR Laugardagur 20. september 1980.
LÁN-
LAUSI
LIÐ-
ÞJÁLF-
INN
Þaö var svo sannarlega ekki ást viö fyrstu sýn
þegar Glenys Carney og Matthew Mulvenna hittust
fyrsta sinn. Fyrir honum var eins komið og brennda
barninu sem forðast eldinn. Hann var tvígiftur en
hjónaböndunum haföi báöum lokið með skilnaði
vegna framhjáhalds eiginkvennanna.
Mulvenna var 19 ára gamall óbreyttur hermaður
þegar hann gekk i fyrsta skipti i hjónaband 1958.
Eiginkonan var sautján ára gömul liðsforingjadóttir
Cecilia Filson. Foreldrum hennar fannst þau vera
allt of ung til þess að ganga í hjónaband en Cecilia
var þegar orðin barnshafandi svo að ekki var um
annað að ræða.
Ungu hjónin hófu búskap sinn i
herbúðunum og fljótlega fékk
Mulvenna að heyra þaö hjá eigin-
konu sinni að hann væri ekki eini
karljnaðurinn i heiminum. Vist
var um það að hann var ekki eini
hermaðurinn i herstööinni en að
hann deildi konu sinni meö hinum
hermönnunum hvarflaði ekki að
honum. Smátt og smátt tóku hon-
um þó að berast til eyrna sögur af
ástarsambandi konunnar við hina
og þessa i herdeildinni.
Hjónabandiö varð stutt og
stormasamt. Cecilia fór ekkert i
launkofa með karlastand sitt og
tilkynnti Mulvenna að ef hann
væri ekki sáttur við sinn hlut þá
væri henni sama þó svo hann
skildi við hana. Mulvenna valdi'
þann kostinn, en hann var varla
fluttur úr húsi þeirra þegar sá á-
kafasti af elskhugum eiginkonu
hans flutti inn. Til að kóróna
niðurlæginguna urðu svo upp-
lýsingar herlæknisins þegar
Mulvenna mætti i skoöun
skömmu siðar og fékk að vita að
hann væri ófrjór og heföi alltaf
verið það vegna sjúkdóms i æsku.
Mulvenna sleikti sár sin fram
til sumarsins 1966 en þá kynntist
hann hinni glæsilegu Evu Adri-
önnu Seymour. Hún var einu ári
yngri en hann og það var ekkert
hik á henni þegar hann bað henn-
ar eftir skömm kynni. Mulvenna
sagði henni að hann væri ófrjór en
það breytti i engu ákvörðun henn-
ar.
Cecilia Filson, fyrsta eiginkona Mulvenna. Hún eignaðist barn sem
útilokað var að Mulvenna væri faðir að.
ófrjór tveggja barna fað-
ir
Arið 1969 færði Eva svo manni
sinum gleðitiðindi. Hún var
barnshafandi. Það væri greinilegt
aö hann væri ekki eins ónýtur og
hann hefði haldið.
Mulvenna var ekki alveg reiðu-
búinn til þess að taka þátt i gleði-
látum konu sinnar vegna væntan-
legrar komu erfingja þeirra.
Hann grunaði að ekki væri allt
með felldu og hóf á nýjan leik
göngu sina i gegnum rannsóknar-
stofur herlæknanna. Niðurstaða
rannsrfknarinnar var sú að full-
vist var að hann gat ekki verið
faðir barns þess sem kona hans
gekk með. Að fenginni fyrri
reynslu hóf Mulvenna nú að fylgj-
ast með feröum konu sinnar og
fljótlega komst hann að hinu
sanna i málinu. Kona hans átti
sér elskhuga sem hún heimsótti
reglulega.
Mulvenna lagði sannanirnar á
boröið fyrir konuna og þá var
henni allri lokiö. Hún viðurkenndi
strax aö hún hefði staðið i ástar-
sambandi við annan mann i mörg
ár og hann væri faðir barnsins.
Mulvenna sótti þegar um
skilnað og fékk hann. Þegar hann
var aftur orðinn einn sór hann
þess dýran eið að gifta sig aldrei
aftur. ,,AÖ láta draga sig á asna-
eyrunum i tvigang er meira en
nóg” sagði hann við félaga sinn.
,,Ég ætla ekki að láta hafa mig aö
fifli i þriðja sinn.”
011 hin góðu áform fuku samt út
i veður og vind þegar hina glæsi-
legu Glenys Carney bar fyrir
augu Mulvenna tveimur árum
eftir að siðara hjónabandi hans
lauk. Hann lét eigin viðvaranir
eins og vind um eyru þjóta og
hálfu ári siöar gekk hann sæll og
glaður upp að altarinu i þriðja
sinn.
Mulvenna hafði verið hækkaður
i tign og var nú oröinn liðþjðlfi.
Hann hafði fengið sig fullsaddan
af þvi aö búa með eiginkonum
sinum i herbúðum. Hjónin settust
að i smáþorpijlurringtonxétt hjá
Salisbury. I þetta skipti ætlaði
Mulvenna að sjá til þess að ekkert
færi úrskeiðis. Hann fór akandi
daglega til herbúðanna og heim
aftur á hverju kvöldi. A daginn
vann Glenys á skrifstofu i um átta
kilómetra fjarlægð þaðan sem
þau bjuggu.
Sagan endurtekur sig
1 átta ár leit út fyrir að
Mulvenna hefði loksins dottið i
lukkupottinn og allt ætlaði nú að
blessast. Á ytra borðinu rikti frið-
ur og ró. En Mulvenna vissi
heldur ekkert um það að kona
hans var byrjuð að halda við
annan mann. Enn einu sinni var
um hermann að ræöa. Elskhugi
Glenys hét Derek Basset. Skötu-
hjúin fóru mjög dult með sam-
band sitt vegna þess að Derek átti
von á stööuhækkun og vildi allt til
þess vinna að komast hjá þvi að
valda hneyksli. Hann var giftur
og þriggja barna faðir og Glenys
fór i engar grafgötur um það aö
Derek myndi aldrei yfirgefa fjöl-
skyldu sina hennar vegna.
Glenys var sannast að segja
alveg sátt viö þessa tilhögun og
hún og Derek áttu leynilega
ástarfundi tvisvar i viku.
Ariö 1979 var Mulvenna leystur
frá störfum fyrir herinn. Þessu
hafði hann beöið eftir. Hann var
orðinn ágætlega stæður og nú gat
hann snúið sér að þvi að sinna
konu sinni eins og hún átti skilið.
Hannákvaðað búa áfram á sama
staö. Glenys hafði alltaf verið svo
hrifin af aö búa i litla þorpinu. En
dagarnir sem fóru i hönd uröu
ekki þeir dýrðardagar sem Mul-
venna haföi vænst. Heimkoma
hermannsins raskaði nefnilega
heldur betur daglegum önnum
húsmóðurinnar. Glenys var allt
annað en hlý i viðmóti viö eigin-
mann sinn. Hún gerðist honum
fráhverf og sifellt kuldalegri.
Ekki vöknuöu neinar grun-
semdir hjá Mulvenna um að ekki
væri allt með felldu. Honum datt
það helst i hug aö breytingaraldur
konu hans væri snemma á ferð-
inni og væri orsök þessarar
breyttu framkomu hennar.
Loks var þó þolinmæði Mul-
vennas á þrotum. Hjónin rifust
heiftarlega og endaði rifrildið
meö handalögmálum. Frúin
pakkaði þá niður sinu hafurtaski,
gekk út og flutti heim til foreldra
sinna sem bjuggu i Bristol.
Gömlu hjónin urðu ekkert yfir-
máta hrifin af tiltektum dóttur-
innar og sögöu henni að snúa
aftur heim tii manns sins. Faðir
hennar ök henni heim og þegar
þangað var komið lofaði hún
manni sínum bót og betrun. Hún
ætlaði aldrei oftar að vera honum
til angurs og ama. Þó svo honum
væri það þvert um geð samþykkti
Mulvenna að hún flytti aftur til
hans.
Þriöja barnið
Sambúðin hafði ekki staðið
nema i nokkrar vikur þegar Glen-
ys sagði manni sinum að hún ætti