Morgunblaðið - 20.11.2002, Síða 42

MINNINGAR
42 MIÐVIKUDAGUR 20. NÓVEMBER 2002 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Fanney Einars-dóttir Long,
kjólameistari, Mið-
leiti 5, áður Brekku-
gerði 10, fæddist á
Búðareyri í Seyðis-
firði 4. júlí 1922. Hún
lést á hjúkrunar-
heimilinu Skjóli í
Reykjavík 13. nóv-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Sólrún Guð-
mundsdóttir, f. 11.
apríl 1887 á Jökulsá í
Borgarfirði eystra, d.
25. júlí 1951, og Ein-
ar Páll Jóhannsson Long, f. 21. febr
1879 í Miðhúsum í Eiðaþinghá, d.
19. maí 1964, verkamaður á Seyð-
isfirði og einn stofnenda Verka-
mannafélags Seyðisfjarðar 1897.
Fyrri kona hans var Jónína Guð-
laug Jónsdóttir, f. 21. júní 1873 á
Setbergi í Fellum, d. 24. ágúst
1913. Alsystur Fanneyjar eru Jón-
ína Sólveig, f. 16. nóv. 1919, og
Hulda Soffía kennari, f. 21. febrúar
Þorvaldsdóttir deildarhjúkrunar-
fræðingur og eiga þau þrjár dætur;
Einar Long aðstoðarskólastjóri, f.
2. nóv. 1944, maki Sólveig Helga
Jónasdóttir, myndlistarkennari og
eiga þau tvær dætur; Pétur Rúnar
húsasmiður, f. 23. okt. 1947, maki
Guðný Margrét Magnúsdóttir
skrifstofum. og eiga þau tvö börn;
Sólrún Ólína, fótaaðgerðafræðing-
ur, f. 6. sept. 1953, maki Halldór
Jónasson húsasmiður og á hún þrjá
syni; Bogi Þór, rekstrarhagfræð-
ingur, f. 19. nóv. 1959, maki Linda
Björk Ólafsdóttir lyfjafræðingur
og eiga þau fjóra syni.
Fanney fór ung úr foreldrahús-
um á Seyðisfirði og nam kjólasaum
í Reykjavík, lauk sveinsprófi í
greininni og hlaut síðar meistara-
réttindi. Hún vann að iðn sinni á
heimili sínu. Seinustu starfsár sín
vann hún nokkur ár hjá Halldóri
Jónssyni – Lystadún. Fanney gekk
ung í Félag ungra jafnaðarmanna
og var alla tíð í Alþýðuflokknum.
Þá var hún virkur félagi í Kven-
félagi Fríkirkjusafnaðarins í
Reykjavík og félagi og stjórnar-
maður í Kvenréttindafélagi Ís-
lands.
Útför Fanneyjar verður gerð frá
Fríkirkjunni í Reykjavík í dag og
hefst athöfnin klukkan 15.
1928. Systir þeirra
sammæðra var Þórný
Þorsteinsdóttir, f. 27.
ágúst 1913 , d. 21. apríl
1987. Systkini hennar
samfeðra eru: Jó-
hanna Matthea hús-
móðir á Fljótsbakka í
Eiðaþinghá, f. 8. apríl
1899, d. 24. júlí 1982,
Anna Sveinbjörg hús-
móðir og verkakona í
Kópavogi, f. 26. nóv
1900, d. 4. des 1981,
Georg Richard, f. 7.
nóv 1902, d. 18. maí
1943, Guðjón prentari
og stofnandi Litlaprents í Kópa-
vogi, f. 21. febrúar 1905, Þórir
húsasmíðameistari í Kópavogi, f. 2.
júní 1907, d. 19. júní 1983.
Hinn 13. september 1941 giftist
Fanney eftirlifandi eiginmanni sín-
um, Siguroddi Magnússyni raf-
verktaka, f. 27. ágúst 1918 í
Reykjavík. Börn þeirra eru: Magn-
ús Georg rafmagnstæknifræðing-
ur, f. 1. des. 1941, maki Guðrún R.
Með þessum orðum langar mig að
minnast tengdamóður minnar, Fann-
eyjar Long. Hún hafði lengi átt við
þann sjúkdóm að stríða sem tekur
fólk úr amstri lífsins fyrir aldur fram.
Það hættir að fylgjast með tímans
straumi og lifir meir í fortíðinni og
man þá tíð mun betur. Þrátt fyrir það
fagnaði hún fjölskyldu sinni og virtist
gleðjast með henni. 80 ára afmælis-
dagurinn hennar síðastliðið sumar
var okkur, eiginmanni, börnum,
tengdabörnum og systrum ógleyman-
leg stund. Á þeim degi var hún glöð og
í essinu sínu, tók lagið með okkur því
hún hafði yndi af söng.
Fanney varð þeirrar gæfu aðnjót-
andi að eignast fimm mannvænleg
börn og var mikið í mun að þau hlytu
góða menntun. Hún var mikil kven-
réttindakona og gerði sér far um að
gera börnin sín sjálfstæð í störfum
heimilisins. Þegar ég var ung og fá-
kunnandi í barnauppeldi átti hún góð
ráð mér til handa. Hún lagði áherslu á
ákveðna festu, reglusemi og kærleika
sem lítil börn yrðu að alast upp við og
hversu nauðsynlegt það er að gera sér
grein fyrir þessum grunnatriðum.
Sjálf þurfti hún að fara að vinna fyrir
sér aðeins fjórtán ára gömul og hef ég
oft hugleitt hversu erfitt það hefur
verið fyrir óharðnaðan ungling að
þurfa svo snemma að yfirgefa for-
eldra og æskustöðvarnar. Þetta var
henni erfið reynsla og fylgdi henni
langt fram eftir ævi.
Fanney var hæfileikarík sauma-
kona og handbragð hennar annálað.
Saumaði hún marga eftirminnilega
glæsikjóla sem voru á tískusýningum
kjólameistara.
Ég minnist hennar sem mikillar
jafnaðarmanneskju og verkalýðs-
sinna sem starfaði af hugsjón með það
að leiðarljósi að allir menn gætu lifað
mannsæmandi lífi.
Kæra Fanney, farðu í friði og hjart-
ans þökk fyrir samfylgdina.
Sólveig Helga Jónasdóttir.
Amma okkar kvaddi þennan heim í
sátt og á friðsælan hátt, það er okkur
huggun og falleg minning um þessa
konu sem var föður okkar góð móðir
og við sækjum báðar mikið til.
Hún hafði verið okkur fjarræn í
mörg ár sökum sjúkdóms en af og til
birtist hún okkur sem hún gamla sjálf,
oftar en ekki með einhver kjarnyrði á
vörum. Þegar amma manns fær Alz-
heimer þá hverfur allt það neikvæða
sem við látum þvælast fyrir okkur í
daglega lífinu og eftir stendur það sem
máli skiptir, kærleikurinn, tilfinningar
okkar hvers til annars og styrkurinn
sem við deilum.
Hjá Fanneyju ömmu kynntumst við
systur Vogue, Officiel og Élegance,
flottum ballskóm og glamúr, fallegum
efnum og fögru handverki. Þetta er
hið skemmtilega yfirborð, töfrarnir
sem skreyta lífið.
Enn þá betra var að hún var svo
mikil jafnréttiskona og vílaði ekki fyr-
ir sér að láta drengina sína hjálpa sér
við verkin, hlífði þeim ekki vegna kyn-
ferðisins og predikaði tengdadætrun-
um peningalegt sjálfstæði.
Við munum aldrei kynnast ömmu til
hlítar en við höfum okkar mynd af
henni og hún er okkur mjög kær. Það
er gott að vita af henni í Paradís með
þeim sem öllum gott gerir.
Kveðja.
Margrét og Fanney.
Þó hafi manndómshjarta þitt
nú hætt og slái ei meir,
og höndin endað hlutverk sitt,
þín helg ei minning deyr,
á meðan hrísla í hrauni grær
og hrynur áin köld,
og fellið kyssir blíður blær
um broshýrt sumarkvöld.
( Þorskabítur.)
Hlýjar minningar frá miðri síðustu
öld rifjast upp. Ljóslifandi sé ég Fann-
eyju gangandi niður Bragagötuna á
leið til ömmu og afa Pálínu Þorfinns-
dóttur og Magnúsar Péturssonar á
Urðarstíg 10. Hún brosir til mín. Ung,
sterkleg, björt yfirlitum og örugg í
fasi.
Fanney giftist ung móðurbróður
mínum Siguroddi Magnússyni raf-
virkjameistara og áttu þau að baki
langt og hamingjuríkt hjónaband þeg-
ar hún féll frá hinn 13. nóvember. Þau
hófu búskap á Urðarstígnum og þar
fæddist fyrsta barn þeirra, Magnús.
Stuttu seinna fluttu þau götunni ofar í
Þingholtunum að Nönnugötu 9. Einar,
Pétur, Sólrún og Bogi fæddust þar.
Foreldrar mínir Petrína Magnúsdótt-
ir og Bogi Guðmundsson byrjuðu sinn
búskap á sama tíma og stað.
Við afkomendurnir minnumst iðu-
lega þessara ára með hlýhug og þakk-
læti. Það hefur verið okkur öllum
ómetanlegt í gegnum lífið að hafa
fengið að alast upp við öryggið, ástina
og umhyggjuna sem þessi hópur skap-
aði okkur. Á Urðarstígnum hittist fjöl-
skyldan oft. Innan- og utanbæjar-
menn einnig. Allir velkomnir, alltaf.
Jafnaðarstefnan í hávegum höfð.
Stjórnmál rædd út frá einlægum hug-
sjónum og oftar en ekki af eldmóði.
Fanney kom úr svipuðum jarðvegi á
Seyðisfirði. Gekk snemma í FUJ. Hún
lá aldrei á skoðunum sínum. Ávallt
sjálfstæð í hugsun og framgöngu.
Fanney saumaði listavel og hönn-
unarsnilld hennar var þekkt og vand-
virknin rómuð. Meistarapróf tók hún í
kjólasaumi eftir að börnin voru komin
á legg.
Móðir mín kveður Fanneyju mág-
konu sína. Þakkar henni þann kærleik
sem hún sýndi tengdaforeldrunum
með sinni einstöku ósérhlífni, dugnaði
og myndarskap.
Vertu sæl, vina, og hafðu þökk fyrir
samveruna.
Guð geymi börnin þín góðu og
Sigga frænda, manninn sem þú elsk-
aðir.
Sigríður Bogadóttir.
FANNEY
E. LONG
Sérfræðingar
í blómaskreytingum
við öll tækifæri
Skólavörðustíg 12,
á horni Bergstaðastrætis,
sími 551 9090.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir og amma,
GUÐJÓNA SIGRÍÐUR
SUMARLIÐADÓTTIR,
lést á sjúkrahúsi Bolungarvíkur aðfaranótt
föstudagsins 15. nóvember.
Jarðarförin fer fram frá Hólskirkju laugardag-
inn 23. nóvember kl. 14.00.
Sumarliði Birkir Andrésson,
Guðfinna Á. Þorgilsdóttir, Bjarni Einar Kristjánsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Okkar ástkæri sonur,
EGILL GUÐMUNDSSON,
lést á heimili okkar, Garðatorgi 17, föstudaginn
15. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Fyrir hönd systkina og annarra aðstandenda,
Guðrún Valný Þórarinsdóttir, Guðmundur Hafsteinn Sigurðsson.
Eiginmaður minn og faðir okkar,
ARINBJÖRN KOLBEINSSON
læknir,
er látinn.
Sigþrúður Friðriksdóttir,
Magnús Kolbeinsson,
Andri Arinbjarnarson,
Sturla Arinbjarnarson,
Kolbeinn Arinbjarnarson.
Elsku Húnalingurinn
minn. Ég man þegar ég
sá þig fyrst nokkrum
dögum eftir að þú fædd-
ist, svo heilbrigður og
fallegur. Stuttu seinna
veiktist þú og þér vart hugað líf en þú
barðist eins og sönn hetja.
Ég var svo heppin að fá að passa
þig stundum fyrir mömmu þína og
pabba áður en þú fluttir til Ísafjarðar.
Manstu, Húni, þegar þú komst til mín
með mömmu þinni fyrir brúðkaupið
hennar og pabba þíns og lúllaðir hjá
mér. Ég kveikti á öllum kertunum
sem ég átti til heima hjá mér vegna
þess að ég vissi að þú varst svo mikill
ljósaáhugamaður en ekki leið á löngu
þar til að hitinn í íbúðinni hækkaði til
muna og þú varst orðinn kófsveittur
og kominn með eldrauðar eplakinnar.
Manstu þegar við afi langafi sóttum
BJÖRN HÚNI
ÓLAFSSON
✝ Björn HúniÓlafsson fæddist
1. febrúar 2001.
Hann lést á barna-
deild Landspítalans
8. nóvember síðast-
liðinn og var hann
jarðsunginn frá
Hafnarfjarðarkirkju
19. nóvember.
þig upp á spítala þegar
mamma og pabbi voru í
útlöndum og fórum með
þig heim til afa langafa
og ömmu langömmu í
heitapottinn. Þú
skemmtir þér konung-
lega, buslaðir og skríkt-
ir af gleði. Manstu þeg-
ar ég kom stundum með
þér og mömmu þinni í
sjúkraþjálfun, það var
svo gaman að fylgjast
með því hvað þú gast
verið duglegur þegar þú
varst í stuði.
Húni minn, það er
sárt að þurfa að kveðja þig svona
fljótt en ég er sannfærð um að núna
líður þér betur og Benadikt vinur
þinn hefur tekið á móti þér og þið
passið hvor upp á annan. Takk, Húni,
fyrir allt sem þú gerðir fyrir mig, takk
fyrir að gera mig að aðeins betri
manneskju og kenna mér að vera
þakklát fyrir það sem ég hef. Þú
fékkst mig allaveganna til þess að
hugsa á annan hátt um tilgang lífsins.
Húni, þú ert hetjan mín.
Elsku Hulda Lind, Óli, Eyjó, Krist-
jana Lind, Nana og Eyfi, Guð veri
með ykkur og gefi ykkur styrk í þess-
ari miklu sorg. Minningin um krútt-
legasta Húnalinginn mun lifa í hjört-
um okkar allra.
Þín frænka
Elva Ruth Kristjánsdóttir.
Elsku Björn Húni, minn litli vinur.
Það hryggir mig að þurfa að kveðja
þig svo fljótt en ég treysti því og trúi
að nú líði þér betur, að nú sértu loks-
ins frjáls. Í mínum huga munt þú allt-
af vera litla hetjan sem gafst öllum í
kringum þig svo mikið. Það hefur ver-
ið ómetanlegt fyrir mig að fá að
þekkja þig og fylgjast með þér og fjöl-
skyldu þinni. Foreldrar þínir hafa,
þrátt fyrir alla sorgina vegna veikinda
þinna, siglt í gegnum þessa erfiðleika
af einstakri bjartsýni og þrautseigju.
Elsku Húni, þú og þín fjölskylda mun-
uð alltaf eiga ykkar stað í mínu hjarta
og ég og dætur mínar, Agnes og Diljá,
erum stoltar og þakklátar fyrir að
hafa fengið að vera vinir ykkar.
Sofðu, sofðu góði
sefa grátinn þinn.
Vef ég ljúflings ljóði
litla drenginn minn.
Svífur yfir sundi
sár og þungur niður.
Þey, þey, þey í blundi
þér er búinn friður.
(Guðm. Guðm.)
Ég votta fjölskyldu Björns Húna
innilega samúð mína.
Ragna Bjarnadóttir.
Elsku Húni minn. Þótt ungur þú
færir frá okkar veröld gleymum við
aldrei brosi þínu og hlátri sem alltaf
var svo stutt í.
Yndislegt var að koma í Sjávar-
grundina þegar mamma þín og pabbi
voru með þig þar hjá ömmu og afa og
Eyjó, á því ástúðlega heimili, sem allt-
af er svo opið ykkur.
Nú ertu farinn til betri heima, við
erum þess fullviss að tekið verði vel á
móti þér, Húni minn, í englaríki, eins
og hún mamma þín talar alltaf um.
Við biðjum góðan guð að styrkja
Huldu Lind, Óla, Eyjó og Kristjönu
Lind, og alla þína fjölskyldu, sem um-
vafði þig.
Vertu yfir og allt um kring
með eilífri blessun þinni,
sitji Guðs englar saman í hring
sænginni yfir minni.
(Sig. Jónsson frá Presthólum.)
Björn og Svanhildur.
Dvel ég í draumahöll
og dagana lofa.
Litlar mýs um löndin öll
liggja nú og sofa.
Sígur ró á djúp og dal
dýr til hvílu ganga.
Einnig sofna skolli skal
með skottið undir vanga.
Elsku Hulda Lind, Óli, Eyjó og
Kristjana Lind. Okkar innilegustu
samúðarkveðjur.
Guðný Camilla, Arnar og
Felix Flóki.
HINSTA KVEÐJA