Morgunblaðið - 08.09.2003, Blaðsíða 22

22 C MÁNUDAGUR 8. SEPTEMBER 2003 MORGUNBLAÐIÐFasteignir
X
Þ
ETTA hús hér á Mána-
götu 5 var byggt 1896
sem sjúkrahús – sérstak-
lega byggt sem slíkt og
tekið í notkun 5. apríl 1897,“ sagði
Guðni Geir Jóhannesson sem nú
rekur gistihús ásamt konu sinni
Margréti Jónsdóttur í þessu gamla
timburhúsi. En saga þessa húss var
viðburðarík öll árin áður en þau
Guðni og Margrét hófu að gera það
upp vorið 2000.
„Við gerðum fyrst íbúð fyrir okk-
ur í húsinu árið 1998 en við keypt-
um það 1992 og leigðum það fyrst
út í herbergjavís fyrir fólk sem var
að vinna á staðnum.
Byrjuðu á að búa
sér til íbúð
Það var byrjað að rífa innan úr
húsinu 1997, neðri hæðinni þegar
við ákváðum að flytja í það. Það var
alltaf meiningin að gera þarna gisti-
hús en fyrsta skrefið var að búa til
íbúðina okkar. Búið var að breyta
þessu húsi mikið í áranna rás að
innan. Fyrst var það sem fyrr sagði
sjúkrahús og voru þá 8 sjúkraher-
bergi í húsinu. Einnig var fullkomið
eldhús og borðsalur, lyfjaherbergi
og síðan voru skúrar bak við húsið
þar sem fólk sem haldið var geð-
sjúkdómum var látið vera í fjórum
klefum. Lúga var á klefunum til
þess að rétta sjúklingunum inn
matinn. Tveir klefar eru enn eins
og þeir voru á þessum fyrstu árum.
Nú eru þeir notaðir sem geymslur.
Sérstök lykt var í húsinu
Það var sérstök lykt í þessu húsi
þegar við keyptum það, – sambland
af lyfjalykt og einhverri annarri
lykt sem gamlir Ísfirðingar kannast
við.
Síðar varð þetta hús elliheimili,
þ.e. þegar sjúkrahúsið á Eyrartúni
var byggt og tekið í notkun 1925.
Gamla sjúkrahúsið var svo elliheim-
ili allt til ársins 1991, það stóð autt í
eitt ár, þangið til við keyptum það
1992.
Við fengum þetta hús á góðu
verði, þáverandi bæjarstjóri hvatti
okkur til að kaupa það og við gerð-
um það, þótt við værum ekki alveg
tilbúin til þess að hefja fram-
kvæmdir strax.
Íbúðin sem við innréttuðum okk-
ur á neðri hæð var milli 80 og 90
fermetrar. Það var ekki svo mikið
verk að rífa innan úr húsinu, út-
veggir voru mjög heillegir og viðir
góðir en innveggir þurftu að víkja
vegna breytinga og eins þurfti að
rífa út í útvegg til þess að einangra
húsið upp á nýtt. Það var óein-
angrað en við settum steinullarmot-
tur við alla útveggi. Síðan klæddum
við íbúðina með spónaplötum og
panel og fluttum svo inn.“
Ýmislegt kom út úr veggjum
Hvernig kunnuð þið við ykkur í
húsinu?
„Við kunnum strax vel við okkur,
það er mjög góður andi hér, gestir
hafa orð á því hversu vel þeir sofa
hér.
Hugmyndin um að gera þetta hús
að gistihúsi hafði sem fyrr sagði
blundað með okkur en árið 2000
ákváðum við að láta til skarar
skríða. Við vorum þá flutt í annað
húsnæði og höfðum leigt íbúðina að
Mánagötu 5 í eitt ár.
Við vöknuðum upp einn morg-
uninn og fundum að nú væri ráð að
hefjast handa. Næstum samdægurs
voru ráðnir iðnaðarmenn til starfa
og eftir það gekk verkið mjög hratt.
Allt var rifið innan úr húsinu sem
eftir var af þessu gamla. Við þær
framkvæmdir kom ýmislegt út úr
veggjum og upp úr gólfum, gamlir
inniskór, meðalaglös og fleira. Þeg-
ar milligólfið var rifið upp kom í
ljós að það hafði verið hljóðein-
angrað með mold. Henni var mokað
út ásamt öllum innviðum.
Framkvæmdir tóku þrjá mánuði,
- konan var að „skúra út“ síðustu
iðnaðarmönnunum þegar hún tók á
móti fyrstu gestunum að morgni
dags þann 1. júní árið 2000.
Þá höfðum innréttað 9 svefnher-
bergi með aðstöðu fyrir 19 manns í
uppbúnum rúmum. Mikið var lagt
upp úr að gera þetta sem best. Allt
Sjúkrahús
orðið gisti-
hús á Ísafirði
Gamla gistihúsið á Ísafirði var byggt sem
sjúkrahús og var síðan lengi elliheimili. Guðrún
Guðlaugsdóttir ræddi við Guðna Geir Jóhann-
esson sem ásamt konu sinni Margréti Jóns-
dóttur gerði þetta gamla hús alveg upp.
Morgunblaðið/Guðrún Guðlaugsdóttir
Gamla gistihúsið á Ísafirði var áður spítali og elliheimili.