Morgunblaðið - 05.10.2003, Blaðsíða 37

MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 5. OKTÓBER 2003 37
Þökkum hlýhug og samúð við andlát og útför
elskulegrar móður okkar, tengdamóður, ömmu
og langömmu,
KRISTÍNAR SIGURBJÖRNSDÓTTUR,
Ásgarði,
Húsavík.
Helgi Árnason, Jóna Kristjánsdóttir,
Kristbjörn Þór Árnason, Birna Sigurbjörnsdóttir,
Áslaug Árnadóttir, Pétur Lúðvík Marteinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
GUÐBJÖRG KRISTJÁNSDÓTTIR
frá Móabúð,
Krummahólum 6,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 7. október kl. 13.30.
Þórður Sveinbjörnsson,
Kristín V. Þórðardóttir,
Björn K. Þórðarson,
Jón Örn Þórðarson, Sigríður Svansdóttir,
Erna Hlín Þórðardóttir, Rúnar Þrúðmarsson,
barnabörn og barnabarnabarn.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför föður
okkar, tengdaföður, afa og langafa,
BJÖRGVINS FREDERIKSEN.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Skógarbæjar
fyrir auðsýnda umhyggjusemi og alúð.
Guð blessi ykkur öll.
Hilmar Björgvinsson, Rannveig Haraldsdóttir,
Birna Björgvinsdóttir, Bjarni Stefánsson,
Friðrik Björgvinsson, Sigrún Valsdóttir,
Sigurbjörg Björgvinsdóttir, Sigurður Björgvinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Þuríður Snorra-dóttir fæddist í
Vestmannaeyjum 3.
maí 1913. Hún and-
aðist á hjúkrunar-
heimilinu Eir 20.
september síðastlið-
inn. Foreldrar henn-
ar voru Þorgerður
Jónsdóttir og Snorri
Þórðarson búsett í
Steini í Vestmanna-
eyjum. Systkini
hennar voru Aðal-
heiður og Rútur.
Eiginmaður Þuríð-
ar var Konráð Ingi-
mundarson frá Strönd á Stokks-
eyri, f. 3. júlí 1913, d. 25. maí 1994.
Þau eignuðust fjögur börn, Ingi-
gerði sem búsett er í
Bandaríkjunum, gift
Malcolm Frank
Halliday, Hrafnhildi
sem er gift Halldóri
S.H. Sigurðssyni,
Gylfa sem er kvænt-
ur Þóru Guðrúnu
Grönfeldt og Ingi-
mund sem er giftur
Áslaugu Birnu Haf-
stein. Barnabörnin
eru 12 og lang-
ömmubörnin eru 21.
Síðustu misserin
dvaldist Þuríður á
hjúkrunarheimilinu
Eir við góða umönnun.
Útför hennar hefur farið fram í
kyrrþey.
Elsku amma, okkur langar að
minnast þín með nokkrum orðum
og þakka þér fyrir allt sem þú
gerðir fyrir okkur í gegnum tíðina.
Alltaf stóðu dyrnar opnar fyrir
okkur í Miðtúninu og síðar inni á
Dalbraut. Þú varst svo ofsalega ljúf
og góð kona og vildir alltaf allt fyr-
ir alla gera og ekki máttir þú heyra
á það minnst að talað væri illa um
aðra. Þær voru ófáar næturnar sem
við fengum að gista og hvergi var
eldamennskan betri en hjá þér. Þú
varst alltaf iðin hvort sem það voru
hannyrðir eða matjurtargarðurinn
og nutum við góðs af hvoru
tveggja. Á seinni árum þínum
fannst þér alltaf voða gott að sitja
hjá okkur og halda í höndina eða
fara í bíltúr. Okkur finnst gott að
vita til þess að nú ert þú komin á
góðan stað og hefur hitt hann afa
okkar aftur.
Ég þakka þau ár sem ég átti,
þá auðnu að hafa þig hér.
Og það er svo margs að minnast,
svo margt sem um hug minn fer.
Þó þú sért horfinn úr heimi,
ég hitti þig ekki um hríð.
Þín minning er ljós sem lifir
og lýsir um ókomna tíð.
(Þórunn Sigurðardóttir.)
Þín barnabörn
Sigurður, Linda,
Þuríður og Hafsteinn.
ÞURÍÐUR
SNORRADÓTTIR
✝ Kristín Gunnars-dóttir fæddist í
Reykjavík 4. júní
1917. Hún lést á
Landspítalanum 9.
sept. síðastliðinn.
Foreldrar hennar
voru Gunnar Hall-
dórsson, f. 24. okt.
1894, d. 11. júní 1962,
og Guðrún Árnadótt-
ir, f. 30. sept. 1891, d.
20. sept. 1971.
Kristín eignaðist
þrjú börn með
S.W.M. Whitehead: 1)
Bryndísi M. White-
head, f. 25. nóv. 1941, d. 25. júní
1943. 2) Guðrúnu C. Whitehead, f.
25. nóv. 1941, gift Bjarna Þ. Guð-
mundssyni. Þeirra börn: Guð-
mundur, f. 25. nóv. 1961, kvæntur
Dagrúnu Másdóttur, Sesselja, f.
19. des. 1965, og Jónína Björg, f.
7. apríl 1970, sambýlismaður Leif-
ur Geir Hafsteinsson. Barnabörn
eru sex. 3) Þór Whitehead, f. 19.
ágúst 1943, kvæntur Gerði Guð-
mundsdóttur. Þeirra börn: Kristín
Hrund, f. 9. maí 1975, gift Balema
Alou, Guðrún Dröfn, f. 19. ágúst
1980, og Hanna Dís, f. 3. maí 1982.
Stjúpdóttir Þórs er
Guðný Þ. Krist-
mannsdóttir, f. 12.
sept. 1965, gift Sig-
urjóni Jóhannessyni
og eiga þau einn son.
Kristín braut-
skráðist frá Kvenna-
skólanum í Reykja-
vík 1934, en dvaldist
í Danmörku og
Þýskalandi 1935–
1936, m.a. við tungu-
málanám. Árið 1937
hóf hún hjúkrunar-
nám í Reykjavík,
lauk prófi 1940 og
hóf störf á röntgendeild Landspít-
alans 1946. Framhaldsnám í
geisla- og röntgenhjúkrun í Walt-
er Reed General Hospital, Wash-
ington d.C. 1949–1950. Árið 1956
hóf Kristín störf á barnadeild
Heilsuverndarstöðvar Reykjavík-
ur. Framhaldsnám í heilsuvernd í
Washington-háskóla, Seattle,
1959–1960. Árið 1970 réðst Krist-
ín til starfa hjá Seltjarnarnes-
hreppi og vann þar við heilsu-
vernd til 1977.
Útför Kristínar fór fram í kyrr-
þey, að ósk hinnar látnu.
Ein af fyrstu minningum mínum
um ömmu mína er frá þeim tíma sem
ég ligg á sjúkrahúsi og amma situr
við fótagaflinn. Margar nætur sat
hún þar og dottaði öðru hvoru og
mikið fannst mér gott að vita af
henni þarna. Þessi minning lýsir því
ef til vill best hversu mikla um-
hyggju hún bar fyrir öllum þeim sem
í kringum hana voru. Það eru mér
einnig mjög minnistæðar heimsókn-
ir með ömmu á Elliheimilið Grund
þegar ég sem lítil telpa hitti eldgam-
alt fólk sem talaði um dauðann og
bauð mér brjóstsykur úr poka.
Amma valdi sér einmitt hjúkrun
sem sitt ævistarf og sinnti hún því
starfi í yfir fjörutíu ár.
Snyrtimennska og smekkvísi var
eitt af því sem einkenndu hana,
heimilið alltaf svo hreint og fallegt.
Svo sterk og ákveðin var hún amma
mín, að stundum þótti manni nóg
um, en allt var það fyrirgefið jafn-
óðum, ekki var hægt að erfa neitt við
hana. Ágirnd eða öfund í annarra
garð var ekki til í hennar persónu-
leika og allt eru þetta eiginleikar
sem maður kann svo vel að meta og
eiga þátt í að hún er ein af mínum
fyrirmyndum í lífinu.
Svo vel fylgdist amma Stella með
bæði lands- og heimsmálum að mað-
ur mátti hafa sig allan við í lestri og
hugsun til að geta rætt við 86 ára
gömlu konuna um stríðsreksturinn í
Írak eða hvað annað sem var að ger-
ast í landinu eða heiminum.
Skemmtileg, alltaf svo hress, góð,
gömul, ég hélt að hún ætti eftir að
lifa í mörg ár af því hún hafði alltaf
lifað þetta af eru orð sem dóttir mín
notar til að lýsa langömmu sinni og
eru það orð að sönnu.
Elskuleg amma mín, sem alltaf
vildi mér svo vel, mikið á ég eftir að
sakna samtalanna við hana, hvatn-
ingar hennar og stuðnings og áhuga
hennar á því sem maður hafði fyrir
stafni hverju sinni. Ég heyri svo vel
fyrir mér hlýlega rödd hennar þegar
þessar línur eru skrifaðar, Sesselja
mín, hvernig gengur að skrifa, hvað
er að frétta af henni Sif …
Ég kveð ömmu Stellu með miklum
söknuði.
Sesselja.
Ég vil minnast Kristínar Gunnars-
dóttur sem gekk jafnan undir nafn-
inu Stella með mikilli virðingu.
Stella var glæsileg og fáguð
Reykjavíkurdama sem ólst upp í
miðbæ Reykjavíkur á fyrri hluta síð-
ustu aldar. Stella var sterk kona,
heilsteypt, vel menntuð og víðsýn.
Hún var hjúkrunarkona sem lauk
framhaldsmenntun í Bandaríkjunum
og hafði ferðast vítt og breitt um
heiminn. Hún var einstaklega fróð-
leiksfús og var sífellt að bæta við sig
þekkingu um eitt og annað. Á efri ár-
um lagði hún m.a. í að læra spænsku.
Stella kunni að vel að njóta gæða
heimsins, hvort sem það voru góðar
kvikmyndir, listir, matur eða bækur.
Það var því oft sérstaklega skemmti-
legt að skiptast á skoðunum við
Stellu um flest milli himins og jarðar
en hún hafði sínar ákveðnu skoðanir
á hlutunum, en hafði góðan skilning
á að ekki þyrftu allir að vera henni
sammála. Það var sérstaklega
ánægjulegt að vera boðin í veislu
heim til Stellu en þar einkenndist allt
af miklum myndarskap, siðfágun og
skemmtilegheitum.
Ég tel að Stella hafi verið ham-
ingjusöm þrátt fyrir að ekki væri
alltaf byr í lífi hennar. Hún eignaðist
góða fjölskyldu, afkomendur og vini
sem án nokkurs efa standa í þakk-
arskuld við góða manneskju. Ég er
ekki viss um að Stella hefði viljað að
ég hefði þessi orð um hana, ég kveð
Kristínu Gunnarsdóttur með sökn-
uði og virðingu.
Sigurjón Þórðarson.
KRISTÍN
GUNNARSDÓTTIR
✝ Anna María Guð-mundsdóttir
fæddist á Trönu,
Ferjubakka í Borgar-
hreppi, 28.12. 1910.
Hún lést á Elli- og
hjúkrunarheimilinu
Grund hinn 31.8. sl.
Foreldrar hennar
voru Soffía Sigurrós
Snorradóttir, f. 26.4.
1869, d. 18.3. 1952,
og Guðmundur Jóns-
son, f. 18.8. 1877 á
Fossi í Grímsnesi, Ár-
nessýslu, d. 1.6. 1915.
Hann var búfræði-
kennari og bóndi á Ferjubakka og
Bóndhóli. Systkini Önnu voru Ás-
laug, f. 25.7. 1908, d. 26.8. 1987,
hennar maður var séra Þorgrím-
ur Sigurðsson og áttu þau fjögur
börn og einn fósturson; og Baldur,
f. 3.4. 1912, d. 26.8. 1997, hans
kona er Helga Daníelsdóttir og
áttu þau tvo syni.
Anna giftist Eyvindi Árna
Árnasyni, f. 25.11. 1911, d. 4.9.
2000, frá Grímsstöðum, Gríms-
staðaholti, hinn 21.10. 1950. Son-
ur Eyvindar og fyrri konu hans,
Jónu Guðlaugar Guðjónsdóttur, f.
1.3. 1919, d. 26.10.
1948, er Árni, f. 13.2.
1940, verkstjóri hjá
Orkuveitu Reykja-
víkur. Dóttir Önnu
og Eyvindar er
Hanna, f. 17.2. 1959.
Börn hennar eru a)
Eyvindur Árni Jök-
ulsson, f. 27.3. 1993,
b) Ólafur Ægir Jök-
ulsson, f. 19.2. 1994,
og c) Sæunn Birta
Gunnarsdóttir, f.
15.4. 1998.
Anna og Eyvindur
bjuggu lengst af á
Grímsstöðum, nú Ægisíðu 62, í
Reykjavík en fluttust árið 1989 í
Breiðholtshverfi til dóttur sinnar
og bjuggu þar uns þau fluttust á
Elli- og hjúkrunarheimilið Grund
árið 1998.
Anna stundaði ýmis störf fram-
an af ævi og einnig dvaldi hún er-
lendis. Hún var húsmóðir um
margra ára skeið en vann síðustu
starfsárin í eldhúsi Landspítala –
háskólasjúkrahúss.
Útför Önnu fór fram í kyrrþey,
að ósk hinnar látnu, hinn 5. sept-
ember.
Nú ertu leidd, mín ljúfa,
lystigarð Drottins í,
þar áttu hvíld að hafa
hörmunga’ og rauna frí,
við Guð þú mátt nú mæla,
miklu fegri en sól
unan og eilíf sæla
er þín hjá lambsins stól.
Dóttir, í dýrðar hendi
Drottins, mín, sofðu vært,
hann, sem þér huggun sendi,
hann elskar þig svo kært.
Þú lifðir góðum Guði,
í Guði sofnaðir þú,
í eilífum andarfriði
ætíð sæl lifðu nú.
(Hallgrímur Pétursson.)
Leiðir skilur, langri vegferð
þinni er lokið hér og þú hefur haf-
ið þitt ferðalag til allra ættingja og
ástvina sem þú hafðir horft á bak í
lífi þínu. Eftir sit ég með minn-
ingar um þá stórbrotnu persónu
sem þú varst. Skipulögð, ósérhlífin
og vinnusöm.
Allt lék í höndunum á þér, hvort
sem það var matreiðsla, bakstur,
hannyrðir eða garðrækt. Bein-
skeytt, stjórnsöm og ótrúlega
skynug á mannkosti og galla sam-
ferðamanna. Bæði á æskuheimil-
inu og í sumarbústaðnum var mik-
ill gestagangur, allir voru
velkomnir og fóru saddir og sælir
á líkama og sál. Hláturmild og
með góða frásagnargáfu varstu
hrókur alls fagnaðar á góðum
stundum.
Systkinabörnum, börnum þeirra,
öðrum ættingjum og vinum varstu
trygg, fylgdist með lífshlaupi
þeirra og tókst þátt í gleði þeirra
og sorg og ávallt voru þau með í
bænum þínum. Barnabörnin voru
sólargeislarnir þínir, fyrir þau var
ekkert of gott eða mikið og faðmur
þinn var þeim alltaf opinn. Þú
hafðir á öllu gætur og þér á ég svo
margt að þakka.
Far þú, kæra móðir, í guðs friði.
Hanna Eyvindsdóttir.
Við skulum ekki gráta
og ekki tala ljótt,
þá verðum við svo stór
og vöxum svo fljótt.
Við skulum lesa bænirnar,
þá sofnum við svo rótt,
Guð og allir englarnir
þeir vaka hverja nótt.
(Karólína Jónsdóttir.)
Nú þegar sál þín svífur burt, sæl
og glöð í nýja og betri heima, af
hjartans þökk við þökkum þér
samveruna og biðjum Guð að
blessa þig og geyma.
Eyvindur Árni, Ólafur Ægir
og Sæunn Birta.
ANNA MARÍA
GUÐMUNDSDÓTTIR