Vísir - 29.11.1980, Blaðsíða 16

16
VISIR
kútnum eftir
þrengingar
áratuganna á
undan.
JVý kynslód var
full af krafti
og dirfsku,
sem fékk fékk
útrás í vaxandi
íþróttaáhuga.
Jón Þorsteinsson gllmustjóri ásamt Siguröi Thorarensen glimukóngi,
Jörgen Þorbergssyni og Þorsteini Kristjánssyni glimusnillingum, Friö-
riki Gestssyni, Viggó Nathanaelssyni, Þorsteini Valdimari
Kristinssyni, Stefáni Jónssyoi, Ragnari Kristinssyni, óskari Þóröarsyni
og alnafna hans, Jóni Guömanni Jónssyni, Helga Kristjánssyni, Konráöi
Gislasyni og Georg Þorsteinssyni. Myndin er tekin i porti Miöbæjar-
barnaskólans.
Glímumenn gera garöinn
frægan í Þýdcalandi
— Okkur var gifurlega vel tökuskyni og okkur færö blóm og
tekið, hvar sem viö komum i ræöa flutt.
Þýskalandsförinni. Á járn- Þetta sagöi Þorsteinn Einars-
brautarstööinni i Trier var til son iþróttafulltrúi þegar viö báö-
dæmis heil lúörasveit mætt i mót- um hann aö rifja upp glæsilega
Fcrö þú
jafn reglulega í
skoöun og
vélamar okkar?
Farir þú reglulega í læknis-
skoðun, getur þú komist hjá alvar-
legum veikindum. Fyrirbyggjandi
aðgerðir geta haft úrslitaþýðingu
fyrir öryggi þitt og heilsu.
Þannig er varið með eftirlit og
skoðun á flugvélum Arnarflugs.
Eftirlitsmenn okkar gæta þess.
Okkar stóri og strangi hópur
eftirlitsmanna gætir líka aö flug-
áætlunum, flugvallarmálum,
áhafnaþjálfun, veöurskilyrðum.
Við erum stundum skammaðir
fyrir að fljúga ekki áætlaða ferð,
jafnvel í glampandi sólskini.
Ástæðan er að einhver eftirlits-
manna okkar hefur ekki gefió
„grænt ljós“.
— Sumum finnst viö of
strangir, hvað finnst þér?
ARNARFLUG
Aðalskrifstofa sími 29511
Afgreiðslainnanlandsflug sími 29577
för islenskra glimumanna til
Þýskalands haustiö 1929. Þor-
steinn var fánaberi hópsins.
Þýsk islensku félögin á Islandi
og I Þýskalandi höfðu komiö
þessari för á. Fararstjóri var
Lúövik Guömundsson skólastjóri
en glimustjóri Jón Þorsteinsson. t
hópnum voru fremstu glfmumenn
landsins auk hraustra pilta, sem
jafnvigir voru i glimu og leikfimi.
— Markmiöiö meö förinni var
fyrst og fremst landkynning,
segir Þorsteinn. — Dagskráin var
byggö upp I fyrirlestrum um land
og þjóö auk þess sem viö sýndum
glimu og leikfimi. Ætlunin var
aldrei aö reyna aö breiöa islensku
glimuna út, heldur aöeins aö sýna
hana, sem hluta af þeirri menn-
ingu, sem viö vildum kynna.
För glimumannanna stóö i einn
menningu okkar, segir Þorsteinn.
— t gegnum tslendingasög-
urnar þekktu Þjóöverjar glimuna
og þótti skemmtilegt aö sjá hana
eigin augum. Ringkampf, fang-
bragöaglima þeirra Þjóöverja,
var útdauð en liföi I bókum 16.
aldar og ekki siöur þess vegna
þótti þeim forvitnilegt aö sjá
þessa glimuhefö okkar, enn i fullu
fjöri. A frægum íþróttaskóla i
Berlin var islenska glimantil
dæmis gaumgæfilega skoöuö af
fræöimönnum. Þeir vildu gjarnan
takast á viö okkur en tilgangur
okkar var einungis að sýna glim-
una, svo viö færöumst nú undan
þvi, segir Þorsteinn.
Utanferöir iþróttamanna voru
fáheyröir atburöir á fyrstu tugum
Þorsteinn Einarsson Iþróttafuiltrúi.
og hálfan mánuö og lá leiö þeirra
til 29 bórga. Yfirleitt fóru sýn-
ingar fram í leikhúsum borganna
og oft fyrir fullu húsi.
— Móttökurnar, sem viö uröum
aönjótandi i feröinni, voru hreint
ótrúlegar. Okkur var boðið i
heimsókn á ýmis söfn og menn-
ingarstofnanir og eins feröast
meö okkur til vesturvlgstöövana.
Ég man hvaö okkur þótti forvitni-
legt aö sjá þann vettvang, sem
svo mikiö haföi veriö rætt um á
meöan á heimsstyrjöldinni stóö,
rifjar Þorsteinn upp.
— 1 flestum þeim borgum, sem
viö sýndum i voru starfandi is-
lensk vináttufélög og viö uröum
mjög varir viö áhuga á menn-
ingu okkar. A söfnum og stofnun-
um, sem viö heimsóttum hittum
viö oftfræöimenn, sem þekktu vel
til íslands og kennarafjölskylda,
sem ég dvaldi hjá i einni borginni
sýndi mér bæöi ísíend'ingasög-
urnar og Nonnabækurnar uppi i
bókahillu. Astæöan fyrir þessu
voru vitanlega þau germönsku
tengsl, sem Þjóöverjar fundu viö
aldarinnar. En undir forustu Jóns
Þorsteinssonar höföu gllmumenn
þó fariö I kynningarferöir til
Noregs 1925 og Danmerkur 1926.
Eftir Þýskalandsförina var svo
ekki farið aftur fyrr en 1932 til
Sviþjóöar. Fleiri utanferöir
fylgdu I kjölfariö allt til 1975, er
Þorsteinn Einarsson fór meö hóp
glimumanna á Islendingahátlð-
ina i Kanada.
— Þar uppliföi maöur aftur
þessa sömu stemmingu og i
Þýskalandsförinni 46 árum áöur,
segir Þorsteinn. — Unga fólkiö
haföi heyrt afa sina og ömmur
lýsa þessari sérstöku Iþrótt og
var þvi likt og Þjóöverjarnir
gifurlega forvitiö aö fá loks aö sjá
hana eigin augum.