Vísir - 01.12.1980, Blaðsíða 8

8
Mánudagur X. desember X980.

utgefandi: Reykjaprent h.f.
Framkvæmdastjóri: Davlfi Guðmundsson.
Ritstjórar:
ótafur Ragnarsson og Ellert B. Schram.
Ritstjórnarfulltrúar: Bragi Guðmundsson. Ellas Snaeland Jónsson. Fréttastjóri er-
lendra frétta: Guðmundur G. Pétursson. Blaðamenn: Axel Ammendrup, Arnl Slg-
fússon, Frlða Astvaldsdóttir, Gylfl Krlstjánsson, lllugi Jökulsson, Kristln Þor-
steinsdóttir, Páll AAagnússon, Svelnn Guðjónsson, Sæmundur Guðvinsson, Þórunn
Gestsdóttlr. Blafiamafiur á Akureyri: Glsll Slgurgelrsson. Iþrúttir: Kjartan L.
Pálsson, Sigmundur O. Stelnarsson. Ljósmyndir: Bragi Guðmundsson, Elln Ell-
.ertsdóttir, Gunnar V. Andrésson, Kristján Ari Elnarsson. Útlitsteiknun: Gunnar
Trausti Guðbjörnsson, Magnús Olafsson.
Auglýsingastjóri: Páll Stefánsson.
Dreifingarstjóri: Sigurfiur R. Pétursson.
Ritstjórn: Slðumúli 14, slmi 86611 7 Ifnur. Auglýsingar og skrifstofur: Slðumúla 8,
slmar 86411 og82260. Afgreifisla: Stakkholti 2—4, slmi 86611.
Askriftargjald kr. 7.000 á mánuði innanlands og verð i lausasölu 350 krónur eintak-.
iö. Visir er prentafiur i Blafiaprenti hf 7Siöumúla 14.
Frelsi og fullveldi
-
>4,'
\ ■
r~ < -
tllls
Fyrsti desember er fullveldisdagur þjóöarinnar. Þaö frelsi sem þá fékkst var ekki
sjálfgefiö né veröur varöveitt sjálfkrafa. Frelsisbaráttan er pólitfsks eölis, og kemur
okkur öllum viö.
Fullveldisdagurinn er ekki
lengur meðal þeirra tyllidaga,
sem íslenska þjóðin heldur hátíð-
lega. Helst hafa það verið
stúdentar, sem gert hafa sér
dagamun fyrsta desember, en
langt er þó frá því að dagurinn
tilheyri þeim sérstaklega. Það
var stór stund í lífi og sögu þjóð-
arinnar þegar Islendingar fengu
fullveldi 1. desember 1918y og þá
stund, þann atburð eiga (slend-
ingar allir.
Háskólastúdentar hafa á
stundum verið gagnrýndir fyrir
umdeildar dagskrár, sem fluttar
hafa verið í útvarpi frá hátíðar-
höldum þeirra. Róttæklingar og
öfgahópar til vinstri hafa ráðið
lögum og lofum í efnisvali
þeirrar dagskrár, og gengið fram
af góðborgurum í ádeilu sinni á
borgaralegt þjóðfélag, þeir hafa
reist atvinnurekendum níð-
stangir og boðað byltingu
öreigans.
Nú má endalaust deila um gildi
þessa boðskapar, og ekki er þetta
blað ýkja hrifið af þeim öfgum
og hleypidómum, sem fram
koma í viðhorfum hins unga
menntafólks.
En að hinu leytinu vill Vísir
viðurkenna og jafnvel undir-
strika, að baráttan um fullvéldið
og tengsl þess við fyrsta desem-
ber, er og verður rammpólitísk.
Fullveldið er lítils virði fyrir
eina þjóð, þótt hún hafi sjálfs-
forræði út á við, ef hún er fönguð
og f jötruð inn á við. Það skiptir
máli, hvernig við varðveitum
fullveldið.
Boðskapur þeirra, sem ráðið
hafa ferðinni í röðum háskóla-
stúdenta á undanförnum árum,
hefur verið sá að íslenskt þjóð-
félag sé reist á fúnum stoðum,
alþýða manna sé undirokuð og
þjóðin öll bandingi heimsveldis-
sinna. Þetta er skoðun, sem hver
og einn hefur rétt til að hafa,
jafnvel þótt hún sé röng.
Þeir sem betur vita og eru
lausir við pólitíska þröngsýni,
eiga auðvitað ekki að banna for-
dóma og fáfræði, heldur að
berjast með orðum og vega með
rökum slíkar bábiljur.
Sjálfstæði hverrar þjóðar
verður því aðeins varðveitt og
eflt með samfelldri og ævarandi
baráttu fyrir þvH sem áunnist
hef ur og forsendum þess. Frjálst
athafnalíf, velmegun, jafnrétti,
félagslegt öryggi, nýting auð-
linda, heilbrigður metnaður, allt
eru þetta forsendur þess að
þjóð geti orðið fullveðja I raun.
Samstarf með lýðræðis-
þjóðum, varðveisla friðar og
frelsis með bandalagi vestrænna
þjóða er skerfur íslendinga í al-
þjóðamálum og nauðsynlegur
þáttur í okkar eigin fullveldi.
Síðast en ekki síst er það
þýðingarmest í tilveru þjóðar að
rækta lýðræðislega hugsun ,
skilning á sögu og fortíð og þjóð-
legt stolt sem laust er við remb-
ing og hroka.
Ævintýrið um fullveldi (slands
tekur skjótan og dapurlegan
endi, ef sú skoðun verður ríkj-
andi, að það sé Ijótt að efnast, að
það séaf hinu illa að mega sín, að
það sé til óþurftar að taka
áhættu.
Þegar fyrsti desember 1918
gekk í garð, var ekki glæsilegt
um að litast á íslandi. Frost-
hörkur höfðu verið meiri en áður
höfðu orðið. Náttúruhamfarir og
dauðapestir lögðu menn að velli
og sveitir í auðn.Framtiðin virtist
döpur og dökk. Engu að síður var
fullveldi fagnað, af veikum
burðum en sterkri von. Fáni var
dreginnað húni og blakti í nafni
stolts og gleði lítillar þjóðar yfir
fengnu frelsi.
Það frelsi er ekki sjálfgef ið né
varðveitt sjálfkrafa. Af þeim
sökum er pólitísk barátta af hinu
góða. Hún heldur okkur vakandi
og frelsinu lifandi.
Einokun andans
Það kannast sjálfsagt flestir
við hegöun sumra fuglategunda
aö helga sér ákveöiö umráöa-
svæöi yfir varptimann. Þannig
er þvi t.d. farið meö rjúpuna.
Snemma á vorin sér maöur oft
alhvita karrana sperra sig á
hæðartoppum eða steindrögl-
um, sem minna á kirkjuturna
þar sem þeir gnæfa yfir
umhverfi sinu. Þessir fuglar eru
á veröi, tilbúnir aö framfylgja
óskrifuöum lögum náttúrunnar.
Og vei þeim ótuktarfuglum sem
i fávisku sinni dirfast aö reyna
að búa sér hreiður innan hinna
ósýnilegu landamæra rikis
þeirra.
neöanmóls
Guttormor Sigurösson,
félagi í Ananda Marga-
hreyfingunni svarar hér
gagnrýni, sem fram hef-
ur komið opinberlega aö
undanförnu á starfsemi
þessarar hreyfingar,
meöal annars af hálfu
biskups Islands.
t riki okkar manna er mörgu
likt fariö. Þar eru lika ýmsir
fuglar, sem draga sér ósýnileg
landamæri. Sveipaðir hvitu sak-
leysi gogga þeir i hvern þann
sem villist innfyrir landamæra-
iinuna.
ímynduð landamæri
Alkunna er aö á efnislega
sviöinu reyna ýmis gróöafyrir-
tæki og auðhringir aö einoka
markaöi, framleiöslu og dreif-
ingu á einhverjum vörutegund-
um eða jafnvel heilar þjónustu-
greinar. Slik einokunarfyrirtæki
njóta oft stuðnings einhvers
ákveðins stjórnmálaafls, sem
veitir þeim aöstööumun og
hjálpar þeim aö viöhalda einok-
un sinni. Hitt hafa færri gert sér
ljóst að svipuð einokunarstarf-
semi er stunduö á trúarlegum
og andlegum vettvangi. Ég
undirritaður heföi sjálfsagt
ennþá skipaö þann fjöldaflokk
fávisra manna, sem halda aö
hér á landi riki fullt trúfrelsi
vegna þess aö það stendur i
stjórnarskránni, ef ég hefði ekki
gerst félagi i þjóöfélagshreyf-
ingunni ANANDA MARGA.
Þegar ég les nú i blööum og
heyri og sé i sjónvarpi æðsta
fulltrúa þjóökirkjunnar vara viö
Ananda Marga hreyfingunni,
skil ég aö viö höfum óvart og af
fádæma fávisi farið innfyrir
imynduð landamæri
trúhöföingjans. Þetta er mjög
vandræöaleg aöstaöa fyrir okk-
ur i Ananda Marga. Sérstaklega
þau okkar sem eru aö reyna aö
vera kristin. En viö erum semsé
oröin vargar i véum, sem ætla
aö eyöileggja útungunarstarf-
semi kristindómsins. Og viö
sem héldum aö guö kristninnar
væri þaö sama og viö köllum
alheimslega vitund^ En
samkvæmt reynslu jóga og
andlegra meistara er alheims-
leg vitund óendanleg, vitandi
allt og allsstaðarnálæg og er
bæði smiður og smiöaefni alls
hins skapandi. Það þroskast
enginn andlega á þvi einu að
trúa blint eða að byggja á ytra
formi og allra sist á þvi að reyna
að einoka hiö andlega með
stöðnuðu trúarformi og „frosn-
um” kennisetningum, þaö jafn-
gildir andlegri kúgun.Um slikt
framferöi má viöhafa orö
andlega meistarans Jesús, er
hann vitti fræðimennina og
fariseana: ,,— þér hræsnarar,!
Þér lokiö himnariki fyrir mönn-
unum, þvi aö þér gangið eigi þar
inn, og leyfiö eigi heldur þeim
inn að koma
Það væri ekki bleksins viröi
að vera aö sakast um þröngsýni
veraldlegra kirkjuleiðtoga ef
þeir þekktu sin takmörk og
væru kannski bara meö smá
skammir og hortugheit út i hina
ýmsu frávillingshópa kristinnar
kirkju. En þegar þeir i drambi
sinu eru opinberlega að vara viö
hreyfingum eins og Ananda
Marga, sem er að reyna aö
útbreiða þekkingu á andlegum
visindum og andlegri og þjóö-
félagslegri heimspeki,
algerlega af hugsjónaástæöum
og án þess aö taka laun fyrir, tel
ég þá hafa fariö langt út'á veik-
um is. A meðan þeir halda sig
viö þann stil aö vera meö tómar
dylgjur og lygar er þó nokkur
von til aö þeir hafi ávinning af
vegna aöstööu sinnar i
þjóöfélaginu og fordóma fólks
almennt. En strax og farið yröi
aö rökræöa um andlega
heimspeki, túlkun Bibliunnar og
annarra helgirita, og andleg
visindi yfirleitt, er hætt við aö
isinn brotni.
Andlegur málstaður?
Forsvarsmenn kristinnar
krikju eru ekki þeir einu sem
vilja verja sitt varp.
Meðfylgjandi úrklippa er frétta-
grein, sem birtist i indverska
dagblaöinu ,,The Statesman” i
júni ’79. Þar er lýst áhyggjum
fylkisstjórnarinnar i Tripura —
fylki á Norð-austur-Indlandi út
af starfsemi kristinna trúboöa
og Ananda Mgrga vegna
sambanda þeirra erlendis!!
Sagt er að stjórnvöld fylgist
náið með þeim. Ennfremur
segir i greininni: „Fylkisstjórn-
in hefur fyrir löngu siöan hvatt
hindúisk trúboðsfélög, eins og
Ramakrishna hreyfinguna og
Arya Samaj, til að auka starf-
semi sina meöal þjóöflokkanna
til varnar (trúarlegum)
umskiptum.” Þarna austur frá
eru það ekki hinir kristnu,
heldur hindúar sem eru að
reyna að „manipúlera” andann.
Þaö er augljóst aö þeir kirkj-
unnar menn sem reyna meö róg-
burði og dylgjum aö sverta
samtökin Ananda Marga, eru
ekki að vinna fyrir andlegan
málstaö. Ég tel það skaðlegt
fyrir þróun andlegrar menn-
ingar á tslandi að launa slika
menn af almanna fé. Það er
tvimælalaust að endurskoöa
einokunaraðstööu þjóðkirkjunn-
ar sem felst meðal annars i þvi
að starfsmenn hennar eru laun-
aðir af hinu opinbera. Þeim
fjármunum væri betur varið til
að kosta kennslu i andlegum
visindum, bæöi hugrænum og
starfrænum, i skólum landsins.
THE STATESMAN TUESDAY JTJNE 19 1979 g
Tripura Concerned Over
Missionaries’ Activities
From SUDHIN DEY
AGARTALA, June 18.—The activities of Chrístian
missionaries and An&nda Margis in Tripura are causing
concern to the State Government. Because the Ananda
Marg and some of the Churches have foreign connexions,
the Government is keeping a close watch on them.
Official sources say fundsi
from foreign sources to the Tripura
Baptist Church Union have recently
íncreased. Its annual receipt from
the New Zealand Baptist Missionary
Society has increased from Rs 7
lakhs to Rs 10 lakhs. The latter Is
eonnected with the World Baptist
Allirnce with its headquarters in
the USA.
The sources add that some of the
active members of the Tripura.
Ppjati Juba Samiti, the Opposition
party in the State Assembly, are I
closely connectcd with the Tripura
Baptist Church Union. A spokesman
of the TUJS says that more than
j 90% of the society’s members are
non-Christians.
It is said that the rate of conver-
sion of tribals into Christians has
lncreased recently. There is, how-
ever, no report of any large-scale
I conversio'n. There are, at the most,
25.000 Christians among the 500,000
ln «k. Cl.«.
ate Govern-
u mísslonnry
ikrishna Mis-
iai to extend
the tnbals
Recentlv. the
vak Sangh
in the area.
’V some tn*
[ to Jlindus. lt
Ananda Marg
ieen mov lng.
Tripura. it 's
ties may have
Fréttin úr indverska blaöinu The Statesman, sem rœtt er um í grein-
inni.