Morgunblaðið - 03.02.2004, Blaðsíða 36

MINNINGAR
36 ÞRIÐJUDAGUR 3. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Þuríður GuðrúnÓlafsdóttir fædd-
ist á Valshamri í
Geiradal í A-Barð.
15. mars 1922, en ólst
upp í Króksfjarðar-
nesi í sömu sveit. Hún
lést á Landakotsspít-
ala 25. janúar síðast-
liðinn. Foreldrar
hennar voru Bjarney
S. Ólafsdóttir og
Ólafur E. Þórðarson.
Bræður Þuríðar voru
þrír sem upp komust:
Ólafur Eggerts,
kvæntist Friðrikku
Bjarnadóttur, Jón Sigurður,
kvæntist Ernu Óskarsdóttur og
Guðmundur, kvæntur Hrefnu Ás-
geirsdóttur. Guðmundur er nú
einn eftirlifandi þeirra systkina.
Árið 1951 giftist Þuríður Sig-
urði Péturssyni frá Galtará í
Gufudalssveit og hófu þau búskap
sinn í Króksfjarðarnesi en fluttu
síðan að Staðarfelli í
Dalasýslu 1955. Þur-
íður missti mann
sinn í janúar 1960,
en hélt áfram bú-
skap til 1971 er hún
hætti búskap og
flutti síðar til
Reykjavíkur og
starfaði þar síðan.
Börn Þuríðar eru
Ólafía Bjarney
Ólafsdóttir, gift
Halldóri Þ. Þórðar-
syni, eiga þau fimm
börn og tvö barna-
börn. Haraldur
Heimir Sigurðsson, sambýliskona
var Dagbjört Guðmundsdóttir,
þau slitu samvistum, hann á tvö
börn, tvö fósturbörn og sex barna-
börn. Anna Kristín Sigurðardótt-
ir, ógift og barnlaus.
Útför Þuríðar verður gerð frá
Fossvogskirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
Eftir skammvinn veikindi kvaddi
elskuleg frænka okkar þennan heim.
Þrátt fyrir að líkaminn væri smátt og
smátt að gefa eftir var baráttuþrek
hennar óþrjótandi allt þar til yfir lauk.
Baráttan var henni í blóð borin og
veitti stundum ekki af. Hún Íja
frænka var baráttukona í sem víðust-
um skilningi þess hugtaks, sem meðal
annars kristallaðist í elju hennar og
dugnaði hvar og hvenær sem var í
gegnum súrt og sætt á lífsleiðinni.
Flest okkar kynntumst Íju
frænku á meðan hún bjó enn á Stað-
arfelli á Fellsströnd í Dalasýslu.
Skömmu eftir að hún hóf búskap á
Staðarfelli missti hún eiginmann
sinn, sem þá var á besta aldri. Þrátt
fyrir það mótlæti, hélt hún ótrauð
áfram búskap ásamt tveimur börn-
um sínum auk Ásu sem var hennar
helsta hjálparhella. Að koma í heim-
sókn að Staðarfelli vekur ætíð upp
ánægjulegar minningar. Sum okkar
dvöldu hjá Íju frænku sumarlangt ár
eftir ár og nutum þar hlýju hennar
og ástúðar sem hennar eigin börn
væru. Samverustundunum fækkaði
síður en svo þegar Íja flutti til
Reykjavíkur, við fluttum síðan suður
ári síðar. Á meðan amma lifði og bjó
á heimili foreldra okkar var Íja nán-
ast daglegur gestur í Skeiðarvogin-
um. Við hvert það tækifæri sem
gafst til mannamóta eða sumarbú-
staðaferða var Íja ofarlega á gesta-
listum, enda var hún hrókur alls
fagnaðar og skemmtilegur ferða-
félagi. Sjaldan vantaði hana í afmæli
barna okkar, því þar var hún sjálf-
sagður gestur enda hændust öll börn
að henni og sakna hennar nú sárt.
Síðustu árin bjó Íja í Hæðargarði
33 þar sem hún var nágranni móður
okkar. Nutu þær mágkonurnar nær-
veru hver annarrar hvern dag að
heita má. Minningin um elskulega
frænku mun ylja hug okkar og barna
okkar um ókomna framtíð. Hennar
verður minnst sem einstakrar konu
sem litaði tilveruna með návist sinni.
Innilegustu samúðarkveðjur send-
um við og móðir okkar Ólu, Haraldi,
Önnu og fjölskyldum þeirra. Okkar
hinsta kveðja til góðrar og skemmti-
legrar frænku, megi minningin um
hlýja og litríka kjarnakonu lifa í hug-
um þeirra sem henni kynntust.
Börn Ólafs og Friðrikku
frá Króksfjarðarnesi.
Króksfjarðarnes skagar fram í
Breiðafjörðinn milli Gilsfjarðar og
samnefnds fjarðar. Þar bjó Þórarinn
krókur og á þessum slóðum Gull-
Þóris sögu geymist gömul og mikil
saga. Jón Ólafsson var bóndi, hrepp-
stjóri og símstjóri í Króksfjarðarnesi
mikinn hluta síðustu aldar. Konu
sína missti hann ungur. Systir hans,
Bjarney bjó með honum og sá um
heimilisreksturinn. Þá var hún orðin
ekkja. Börn hennar voru Ólafur
kaupfélagsstjóri, Jón lögfræðingur,
Guðmundur hagfræðingur og Þuríð-
ur. Útför hennar er gerð í dag.
Ég kom átta ára borgarbarn „í
sveit“ til þeirra systkina og var þar
næstu fimm sumur.
Bærinn í Króksfjarðarnesi var
mikið steinhús, tvær hæðir, kjallari
og háaloft. Mér var komið fyrir til
gistingar í „meyjaskemmunni“, en
þar sváfu Bjarney húsfreyja og vin-
konurnar María Helgadóttir og
Ólafía Ólafsdóttir, dóttir Þuríðar.
Það var vitanlega mjög skemmtilegt
í þessari vistarveru á kvöldin, áður
en húsfreyja gekk til náða. Stelpurn-
ar pískruðu og flissuðu út í eitt,
stundum fékk ég að vera með í geim-
inu – þegar frá leið. Þuríður byggði
herbergi á sömu hæð.
Bú þeirra systkina var allstórt.
Tæpar 200 kindur, sex til átta kýr,
hestar nokkrir og hænsnfuglar.
Króksfjarðarnes er mikil hlunninda-
jörð, þar liggja grasi vaxnar eyjar út
frá nesinu, æðurin verpir þar og
dúnn var verkaður öll sumur. Sela-
látur voru sunnan við nesið og sela-
bönd lögð þar á vorin og vitjað á
fjöru dag hvern.
Þetta var mikill ævintýraheimur
fyrir smádekrað borgarbarn. Heil-
brigður agi ríkti gagnvart hjúum
þeirra systkina, engin harka þó. Þur-
íður gekk til allra starfa á bænum,
karla jafnt sem kvenna, kraftmikil
og velvirk. Ekki mjög hýr á brá á
þessum árum, en oft væn.
Nokkrum sumrum síðar kynntist
Þuríður ástinni hjá Sigurði Péturssyni
glaðsinna bóndasyni og vinnuvélastjóra
og þau hófu búskap í Króksfjarðarnesi,
reistu lítil fjárhús í túninu og unnu
hörðum höndum. Sigurður var öndveg-
ismaður, kátur og sterkur og mynd-
arlegur. Nokkru síðar fluttu þau Þur-
íður og Sigurður að Staðarfelli í Dölum,
keyptu búskapinn þar af Halldóri E.
Sigurðssyni og þar bjuggu þau saman í
dugmikilli uppbyggingu, eignuðust
börn og undu hag sínum vel í þeirri
fögrusveit. En Sigurður bóndi Þuríðar
veiktist og dó ungur maður og hún stóð
ein uppi með börnin sín. Nokkur ár bjó
hún áfram á Staðarfelli, en flutti síðan
til Reykjavíkur og bjó og starfaði þar
síðan.
Sumardvalir mínar í Króksfjarð-
arnesi leiddu til góðra kynna við fjöl-
skylduna þar og allnokkur samskipti
urðu í áranna rás milli Ólafs bróður
hennar og Þuríðar og foreldra
minna. Þegar móðir mín gamlaðist
heimsótti Þuríður hana oft, einnig
eftir að hún vistaðist á hjúkrunar-
heimili.
Þuríður Ólafsdóttir var vel gerð
manneskja til líkama og sálar. Hún
var forkur til allrar vinnu, mikil bú-
kona og eljusöm og góð móðir og eig-
inkona. Hún lifði lífi sínu að mestu
leyti í annarra þágu. Það fannst
henni eðlilegt. Tilfinningasemi var
henni ekki hugleikin. Hún var
drenglynd og varð æ skemmtilegri
með hverju árinu sem leið. Hún var
sannur og góður fulltrúi þess Ís-
lands, sem nú er löngu horfið inní
óminnið. Gildi hennar voru heiðar-
leiki og vinnusemi og börn hennar og
barnabörn voru hamingjusöm með
hana.
Innilegar samúðarkveðjur til
barna hennar og ættingja.
Bragi Kristjónsson.
ÞURÍÐUR GUÐRÚN
ÓLAFSDÓTTIR
Með fáeinum orðum
langar mig til að kveðja
kæra vinkonu og fyrr-
um samstarfskonu.
Elsku Erna mín, fyrstu kynni mín
af þér voru þegar þú baðst mig um að
leysa þig af í Víðinesi um páska. Þú
varst búin að vinna svo mikið ein og
þurftir að komast í frí og hvíla þig.
Þú slepptir mér ekki aftur og við
urðum strax mjög nánar vinkonur,
það var svo gott að vinna með þér, þú
varst alltaf svo góð við vistmennina.
Þeir dýrkuðu þig allir sem einn, þú
treystir mér fyrir að leysa þig af í þín-
um sumarfríum, fyrst maldaði ég í
ERNA GUÐRÚN
SIGURJÓNSDÓTTIR
✝ Erna GuðrúnSigurjónsdóttir
fæddist í Mosfells-
sveit 30. september
1949. Hún lést á
Fjórðungssjúkrahús-
inu í Neskaupstað
21. janúar síðastlið-
inn og var útför
hennar gerð frá
Langholtskirkju 30.
janúar.
móinn en þú stappaðir í
mig stálinu og sagðir:
„Víst getur þú það,
Guðný.“
Ég leit svo upp til þín,
þú varst svo hrein og
bein. Og eftir það skipt-
umst við á að aðstoða
Ólaf Grímsson lækni á
fimmtudögum í Víð-
inesi.
Ég man að þú sagðir
eitt sinn: „Guðný, af
hverju er alltaf sól og
blíða þegar ég aðstoða
Ólaf, en rigning þegar ég
á frí?“ Þá sagði ég í gríni:
„Það er af því að guð er svo góður við
mig, þú ert alltaf eins Pollýanna mín.“
Þvílík hannyrðakona, það lék allt í
höndunum á þér og hvað þú varst fljót
að prjóna peysur og margt fleira Ég
öfundaði þig svo af þínum hæfileikum.
En samband okkar hélt áfram. Þó að
ég héldi áfram að vinna í Víðinesi í 13 ár
eftir að þú hættir, alltaf jólakort og síma-
samband, og þegar þú komst suður
reyndum við alltaf að hittast, fórum í
leikhús og sund.
Elsku Erna, þegar ég frétti að þú
værir öll var eins og ég dofnaði öll
upp. Elsku Erna, ég á svo margar
góðar minningar um þig í mínu
hjarta. Ég sakna þín svo mikið.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býrð mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyrð höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi drottins bý ég
langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Elsku Gunnar, Ragnheiður, Hildur
Birna, Gunnar, Lúðvík, Björn og aðr-
ir ættingjar og vinir, ég votta ykkur
mína innilegustu samúð. Megi guð
blessa minningu Ernu.
Guðný Bech.
Ástkær móðir, tengdamóðir, amma, dóttir,
systir og mágkona okkar,
ELÍN ÞÓRDÍS BJÖRNSDÓTTIR,
lést föstudaginn 30. janúar.
Útförin fer fram frá Hallgrímskirkju fimmtu-
daginn 5. febrúar kl. 15:00.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir,
en þeim, sem vilja minnast hennar, er bent á
félagið Einstök börn (sími 699 2661).
Björn Jóhannsson, Guðrún Fríður Heiðarsdóttir,
Hugrún Jóhannsdóttir, Páll Bragi Hólmarsson,
Heiðrún Jóhannsdóttir, Björgvin Sigurbergsson,
Kristrún, Guðrún Brá, Helgi Snær,
Gunnar Már og Baldur Máni,
Sólveig Sigurbjörnsdóttir,
Gróa Björnsdóttir,
Sigurður Björnsson, Ásdís Magnúsdóttir,
Sigurbjörn Björnsson, Svava Björnsdóttir
og systkinabörn hinnar látnu.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og vinur,
FRIÐJÓN ÞORLEIFSSON,
Einholti 9,
Garði,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju mið-
vikudaginn 4. febrúar kl. 14.00.
Þorleifur Már Friðjónsson, Brynhildur Njálsdóttir,
Guðfinnur Friðjónsson, Lilja Bára Gruber,
Sigurður Friðjónsson, Ingibjörg Aradóttir,
Guðmunda Friðjónsdóttir,
Guðbjörg Friðjónsdóttir, Sigurður Sveinbjörnsson,
Karen Ásta Friðjónsdóttir, Guðmundur Sigurðsson,
Helga Gunnólfsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
AÐALHEIÐUR JÓNSDÓTTIR,
Heiðarhrauni 51,
Grindavík,
sem lést þriðjudaginn 27. janúar, verður jarð-
sungin frá Grindavíkurkirkju fimmtudaginn
5. febrúar kl. 14.00.
Guðmundur Dagbjartsson,
Jón Guðmundsson, Súsanna Demusdóttir,
Valur Guðmundsson, Jóhanna Guðmundsdóttir,
Brynja Guðmundsdóttir, Ævar Ásgeirsson,
Stefán Guðmundsson, Gotta Sigurbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
GUÐMUNDUR ÞORKELL JÓNSSON,
Laugalæk 1,
Reykjavík,
sem lést á elli- og hjúkrunarheimilinu Grund
föstudaginn 30. janúar, verður jarðsunginn
frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 5. febrúar
kl. 13.30.
Fjóla Loftsdóttir.
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar, tengda-
móðir, amma og langamma,
HEIÐBJÖRT JÓNDÓTTIR,
Hofsá,
Svarfaðardal,
andaðist þriðjudaginn 27. janúar.
Jarðsungið verður í Dalvíkurkirkju föstudaginn
6. febrúar.
Jarðsett verður í Vallakirkjugarði.
Þeim, sem vilja minnast hinnar látnu, er bent á Krabbameinsfélagið.
Gísli Þorleifsson,
börn, tengdabörn,
barnabörn og barnabarnabarn.