Pressan - 02.09.1988, Side 22

Pressan - 02.09.1988, Side 22
22 Föstudagur 2. september 1988 lega á gámla manninum og eftir þetta var ég gjörsamlega glataður í hans augum!!“ — En faðir þinni vildi semsagt að þii yrðir bókmenntafræðingur? „Réttara sagt virðulegur norrænufræðingur, sprenglærður deli. Hinsvegar vildi ég hafa bók- menntirnar sem hobbí, því meðan á minni stuttu menntaskólavist stóð var ég inni á bókasöfnunum að lesa svona kjána eins og Þórberg og Laxness. Þess á milli var ég hjá skólastjóranum." Sverrir segist hafa komist að því á unglingsárunum að hann vildi verða tónlistarmaður og ekkert annað, hvort sem hann yrði for- ríkur eða skítblankur: „Markmiðið var að sjálfsögðu að geta lifað af tónlistinni og það geri ég, meira að segja lifi ég alveg ágætis lífi af þess- ari músík sem ég hef verið að semja.“ — Frú hverjum varðstu fyrir mestum áhrifum í tónlist? „Það voru svo margir, hellingur af góðum köllum; Demis Roussos, Hollies og einkum og sér í lagi Bítlarnir, því mér þótti þeir lang- skemmtilegastir. Og nasasjónina af klassik fékk ég svo þegar pabbi var fullur, því þá var Mozart skellt á fóninn og síðan lygndi kallinn aftur augunum í sófanum. Ég féll í sama transinn og hann, en að vísu þurfti ég ekki áfengi til." — Eftir þessa fyrstu plötu þína, sem þú nefndir þarna áðan, las ég í blaði frá einhverjum gagnrýnanda sem ég man ekki lengur nafnið á að þú œttir að hypja þig úr landi. Hefur það aldrei hvarflað að þér? „Já, var það! Þetta er nú með því sniðugra sem ég hef heyrt frá gagn- rýnanda. Þetta er alls ekki svo vit- laus hugmynd og kannski bæði mér og þjóðinni fyrir bestu," segir hann og hlær. „En í alvöru þá hef ég verið að velta þessu fyrir mér vegna þess að það er ekki líft hér á klakanum, að vísu hef ég það ágætt, en obbinn af þjóðinni hefur það ferlega skítt. (Þess vegna vil ég beina því til allrar þjóðarinnar að hypja sig úr landi og leyfa þessum gaurum niðrá Alþingi að sitja einum að sínum grautar- skálum.) í rauninni er ísland ekkert annað en pínulítið dekkjaverk- stæði, ef við mælum á amerískan mælikvarða. Og það sniðugasta sem við gætum gert væri að fá þrjá góða spekúlanta, t.d. frá Sviss, til að stjórna þessu dekkjaverkstæði, því hvaða naut sem er með heil- brigða skynsemi getur stjórnað þessu landi.“ — Setjum sem svo að þú fœrir úl, myndirðu saknu einhvers héðan? Sverrir hugsar sig vandlega um i þó nokkurn tíma en segir svo loks: „í rauninni veit ég ekki hvað það ætti að vera.“ — Náttúran? „NÁTTÚRAN! Þetta er Ijótasta land í heimi, fólk er að segja að náttúran sé hrikaleg og það er rétt, hún er hrikalega Ijót. Ég var úti í Evrópu núna í sumar og þegar ég var í Sviss sá ég hrikalega fallega náttúru. En það er þannig hér heima að ef þrjú tré sjást saman þá er það kallað skógur. Ég veit í raun- inni ekki hvers ég ætti að sakna héðan, ég held mig mikið innan- dyra og finn því lítið fyrir hreina loftinu og vatnið drekk ég bara ekki eins og það kemur úr krananum.“ FÉLAGSSKAPUR DROTTINS ALLSHERJAR OG HANS KÓNA ^ — En ef við getum talað um frægðarferil hjá þér, hvenœr tel- urðu að hann hafi byrjað? „Ætli það hafi ekki verið með „Þórði“ og reyndar held ég að það hafi verið með því lagi sem menn í tónlistarbransanum fóru að gefa mér gaum.“ — Hver var þessi Þórður? „Hann var einfaldlega langbesti vinur minn og sá maður sem hafði hvað mest áhrif á mig sem hugsandi veru og tónlistarmann. Hann dó daginn áður en fyrsta platan mín kom út og reyndar kom hann tölu- vert við sögu á þeirri plötu. Ég er sannfærður um að hann er ekki í félagsskap Drottins allsherjar og hans kóna, reyndar lika að hann er ekki í helvíti. Hann er bara i gröf- inni og þaðan fara menn ekkert, að ég held.“ DULSPEKI OG RRAUDFÆTUR — Þú trúir þá ekki á upprisu holdsins? „Ekki í guðfræðilegum skilningi, alls ekki. Og ef mér byðist annað líf til þess að skrifa upp á þá myndi ég ekki krota nafnið mitt á það plagg því ég held að eitt líf sé feikinóg." Og Sverrir kemst í stuð við að tala um trúmál og segist ekki þola menn sem halda að þeirra skoðanir séu Sannleikurinn með greini og stórum staf. Hann talar um Jesúm Krist og segir hann hafa verið hald- inn þeirri leiðinlegu ástríðu að vera í sífellu að troða sínum skoðunum upp á fólk sem heilögum sannleika, og þess vegna hlyti hann að hafa verið af rússnesku bergi brotinn: „Ég er trúarbragðalaus en ekki trú- laus, það er tvennt ólíkt. Ég aðhyll- ist engin trúarbrögð en vissulega hef ég mína trú á ýmsum hlutum. Það sem mér finnst svo Ieiðinlegt er að fólk er alltaf að mikla hlutina fyrir sér og gera þá dularfyllri en þeir eru í eðli sínu. Fólk sem aðhyll- ist trúarbrögð og er á kafi í ýmiss konar dulspeki er yfirleitt fólk sem stendur á brauðfótum og þarf ein- hverjar hækjur til að styðja sig við. Og auðvitað er Jesús ekkert annað en „spítt“ ásamt öllum þessum köllum eins og Búdda, Múhameð og fleirum." Loks hættir Sverrir að tala um trúmál og við snúum okkur að síð- ustu breiðskífu hans, Guðspjöllun- um, sem kom út fyrir síðustu jól. Ég spyr hvort hann sé ánægður með þá plötu. „í fyrsta lagi hefði ég ekki gefið hana út ef ég hefði ekki verið ánægður með hana. Ég lá töluvert yfir þessari plötu og reyndi að láta hana hljóma gamaldags, t.d. með því að nota orgel í stað píanós. Ég er líka ánægður með útsetningarnar og textana, enda er það allt eftir mínu höfði. Mér finnst plöturnar báðar alveg ágætar þó svo að gagn- rýnendur segðu að ég hefði mátt sleppa annarri þerira. Ég bara skil það ekki, enda er ég ekki alltaf að lilusta á hvað gagnrýnendur segja.“ — En finnst þér að fólk hafi verið búið að taka þig í sátt á þeim tíma sem Guðspjöllin komu út? „í rauninni held ég að það hafi verið fyrr, reyndar þegar Lífs- leiðin(n) kom út. Ég heyrði ekki eins mikið skítkast á því tímabili miðað við þegar fyrsta platan mín kom út.“ BARNAPLATA VÆNTANLEG — Þannig að þú ert í góðu ásig- komulagi og gott betur? „Já, já og það eru margir skemmtiiegir hlutir framundan. Ég er núna að byrja á barnaplötu sem á að heita Nú er ég klœddur og kominn á rokk og ról. Á henni verða eingöngu frumsamin barna- lög. Svo er ég líka að hefja upp- tökur á klassískri plötu, sem vel að merkja verður öll frumsamin. Og mig langar að taka það fram að textarnir á barnaplötunni verða allir fyrir ofan mitti. Lögin verða mjög í stíl við lagið Þú og þeir, sem ég hugsaði upphaflega sem barna- lag og fyrsta lag þessarar plötu. — Báðar þessar plötur koma út fyrir jólin.“ — Hverjir koma til með að vinna með þér á barnaplötunni? „Ætli það verði ekki Ingi R. Inga- son á trommur, en hann spilaði ein- mitt á Guðspjöllunum, bassaleikari verður trúlega Jón Ólafsson, sem var í Pelican hér á árum áður, en gítarleikari er óákveðinn í augna- blikinu. Svo verða söngvararnir Richard Scobie, sem mér finnst alveg ágætis söngvari, Stebbi Hilmars og ég náttúrlega. Svo á ég eftir að tala við Ladda, því það væri virkilega gaman að raula eitt lag með honurn." JÚRÓVISJÓN OG HRÆSNI Það er ljóst á þessum orðum Stormskers að hann hefur í nógu að snúast þessa dagana. En einn er sá kafli í lífi Sverris Stormskers sem blaðamaður átti alveg eftir að spyrja hann út í og það er Júró- visjónkeppnin margfræga og þátt- taka hans í henni. Var hann alltaf sannfærður um að lagið hans, Þú og þeir, myndi vinna keppnina hér heima? „Já, ég var það, en samt hafði ég smáefasemdir því ég hafði áður sent lög inn í keppnina og þau komust ekki einu sinni í úrslit hvað þá annað. Þetta var þegar Gleði- bankinn vann og ég hugsaði með mér að þjóðin hefði ekki breyst svo mikið að ég ætti séns á að vinna. Því fannst mér að þetta lag væri stórfínt í þessa skemmtilega leiðin- legu keppni og ef að þeir sem gæfu stigin hefðu einhverja heilbrigða skynsemi þá ætti ég kannski mögu- leika. “ — A meðan á keppninni stóð varstu mjög yfirlýsinjgaglaður í fjölmiðlum. Heldurðu að þetta hafi verið rétt spilað hjá þér? „Ég veit það ekki... ég er bara þannig að mér finnst óskaplega gaman að reyna á þolrifin í fólki og þetta var engin undantekning. Mér finnst allt í lagi að vera með fullyrð- ingar um allt og ekkert, því varla var verið að gefa fullyrðingum mínum stig, lagið átti að fá stigin og fékk þau að lokum. Niðurstöður komu mér á óvart, því mér finnst lagið í rauninni ekki neitt neitt, textinn er bara upptalning á þekkt- um nöfnum, sem er náttúrlega her- bragð út af fyrir sig, en flest fólk fattaði það ekki eins og svo margt sem ég hef gert um dagana.“ — Setjum sem svo að þú færir aftur í nœstu keppni, myndirðu þá breyta einhverju í hegðun þinni? „Nei, ég fer aldrei að breyta hegðun minni til þess að öðlast skjótfengnar vinsældir. Annað- hvort kann fólk við mig eða ekki. Ég kem ekki til fólksins heldur á það að koma til mín. Ég væri nú heldur skammarlegur durtur ef ég myndi bara allt í einu breyta mér í eitthvað annað en ég er og kæmi fram með sætt og pent júrósmæl. Það væri ógeðslegt." — En ertu sáttur við frammi- stöðu þína í keppninni, bæði hér heima og eins úti? „Það er ég svo sannarlega og ég er mjög ánægður með að fólk skuli ekki hafa blandað persónuleika mínum inn í keppnina, vegna þess að ég held að mörgu fólki líki ekkert vel við mig, eða a.m.k. hefur maður það stundum á tilfinningunni. Hvað varðar framkomu mína á inni allt saman gott og blessað, en hún hefur fengið á sig lélegan stimpil af skiljanlegum ástæðum. Mér finnst þess keppni eiga fullan rétt á sér og það væri líka allt í lagi að halda keppni sem þessa fyrir klassíska tónlist, þó svo sumir vilji meina að klassík sé óháð tíma og rúmi. Það er bara bull að mínu mati, poppið er bara mikiu yfir- borðskenndara vegna þess að takt- urinn er mjög líkur frá einu lagi til annars. En ef við tökum þátt í keppninni í svona fimm til tíu ár til viðbótar þá förum við að eiga séns. Það má líkja þessu við verkamann sem kemur í eitthvert voðalega fínt ráðherrapartí þar sem allir helstu hagfræðingar landsins og aðalmell- urnar eru samankomin. Verka- mannsgreyinu er bara bent á sval- irnar og hann beðinn að stökkva fram af. En ef hann kemur aftur er eins víst að einhver ráðherrann álp- ist til að heilsa honum, hann fái að sleikja vínsletturnar af gólfinu og reykja stubbana úr öskubökkun- um. Svona smám saman vindur þetta upp á sig. Fólk horfir samt ennþá á söngvara frá einhverju skaðbrenndu indíánaþorpi eins og íslandi með glott á vör og býst ekki við neinum stórkostlegum menn- ingarstraumum þaðan.“ Þessi orð Sverris um Júróvisjón- keppnina létum við nægja en sner- um okkur þess í stað að honum sjálfum. Hvernig myndirðu lýsa manni sem þú sæir og sá maður liti nákvæmlega eins út og þú sjálfur? „Þá myndi ég segja hvað þessi maður hefði afskaplega skemmti- legt skegg, hann mætti að vísu hafa aðeins síðara hár en ekki láta eitt- hvert Þjóðverjafífl sem skildi ekki orð í ensku klippa það af sér í Hannover eins og kom fyrir mig í sumar.“ HEF ALDREI LAMIÐ MÍNA HEITTELSKUÐU — Hvernig skapgerð telurðu þig hafa? „Þarna komstu virkilega að veikum punkti. Gunnlaugur stjörnuspekingur gerði eitt sinn stjörnukort um mig fyrir Helgar- póstinn sáluga og ég var alltaf að bíða eftir því hvað hann segði um skapið, en hann komst aldrei að hinu rétta í því efni. Það má segja að ég sé alveg herfilega uppstökkur, svo jaðrar við geðveiki, mjög skap- ur bílskúmum Orðsending til allra starfandi bílskúrsbanda Það má með sanni segja að mannfólkið sé alltaf að leita að ein- hverju; Stuðmenn leita að Iátúns- börkum um víðan völl, hinn al- menni borgari Ieitar að hamingju og lífsfyllingu og svo mætti lengi telja. En nú ætlar Rokkpressan að hefja Ieitina að bílskúrsböndum. Hér er því þess farið á leit við þær hljómsveitir sem nú eru að þenja hljóðfæri sín í bílskúrum eða öðru húsnæði víðsvegar um landið að þær láti heyra í sér eins fljótt og kostur er. RP þætti vænt um að fá sendar spólur með tóndæmum, upplýsingar um hljómsveitina sem spóluna sendir, þ.e.a.s. fjölda með- Iima, aldur, hljóðfæraskipan, hvað sveitin hefur verið lengi starfandi og slíkt. Nauðsynlegt er að senda mynd og helst að hafa hana svart- hvíta. ET þetta tekst vel er mjög líklegt að fjallað verði um snældur hljóm- sveitanna eins og um hljómplötur væri að ræða. Þess vegna verða upptökurnar að vera þokkalega gerðar, ekki teknar upp á ferðatæk- ið sem litla systir fékk í fermingar- gjöf, þó svo að slík tæki séu orðin glettilega góð, tæknilega séð. BÍLSKURSBÖND! Endilegalát- ið heyra í ykkur og munið að marg- ar bestu og frægustu hljómsveitir þessa lands og annarra hófu feril sinn í bílskúr. Sendið því kassettu, upplýsingar og mynd til: PRESSAN C/O ROKKPRESSAN ÁRMÚLA 38, 105 REYKJAVÍK siðferðislegan mælikvarða þá getur vel verið að hún hafi verið óeðlileg eða óæskileg, en ég nenni bara ekki að smjaðra fyrir einhverjum, sama hvort það er þjóðin eða mér hærra settir menn. Smjaður er hlutur sem ég þoli bara alls ekki.“ HELSTU HAGFRÆDINGAR LANDSINS QG AÐALMELLURNAR — Hvert er heUdarálit þitt á þessari keppni? Sverrir hugsar sig um andartak en segir síðan: „Mér finnst í raun- bráður og alveg svakalega erfiður í umgengni. Þetta reynir hvað mest á foreldra mína og fjölskyldu því þau hafa það sem þarf til að espa mig virkilega vel upp. Hinsvegar kemur þetta ekki niður á vinum mínum enda vel ég þá vel, á fáa en góða vini. Og við mína heittelskuðu er ég mjög prúður, vænn og góður, vaska upp og geri allskonar svoleiðis gloriur, t.d. hef ég aldrei lamið hana, en það er nokkuð sem skyld- mennin hafa fengið að reyna. í það heila held ég að ég sé ágætis drullusokkur," segir Sverrir Stormsker að síðustu og drepur í sígarettunni, ákveðinn í bragði. Fólk horfir samt enn- þá á söngvara frá ein- hverju skaðbrenndu indíánaþorpi eins og íslandi með glott á vör og býst ekki við neinum stórkostlegum menningarstraumum þaðan. 44

x

Pressan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Pressan
https://timarit.is/publication/298

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.