Pressan - 27.10.1988, Blaðsíða 13

Fimmtudagur 27. október 1988
113
pressupennqr/munchen
Hnuplum, hnuplum
Þessi maður var einn af traust-
ustu viðskiptavinum hljómplötu-
verslunarinnar. En í hvert sinn senr
hann keypti plötu stal hann öðru
eintaki um leið. Kom síðan daginn
eftir, skipti stolna eintakinu eða
fékk kaupverð þess endurgreitt.
Þegar upp komst um kauða kom í
ljós að hann hafði stolið hljómplöt-
um fyrir u.þ.b. 40.000 vestur-þýsk
mörk (nálægt einni milljón ísl.
króna).
í nýjasta hefti tímaritsins „Wien-
er“ er stórskemmtileg grein um nýj-
an lífsstíl, sem finna má í stórborg-
um V-Þýskalands; að hnupla úr
verslunum í tómstundum... og
verða meistaraþjófur.
Tökum Heinz G. sem dæmi, 22
ára Múnchenarbúa sem býr ásamt
vinkonu sinni í fallegri þriggja
herbergja íbúð með frábæru útsýni.
Bæði eru þau í vellaunuðum störf-
um og munar ekkert um að borga
annars háa húsaleigu. En það er
ekki aðeins launanna vegna sem
þau hafa það gott; Heinz er ástríðu-
fullur búðaþjófur og kemst iðulega
upp með að borga ekki nokkurn
skapaðan hlut fyrir föt á sig og vin-
konu sína eða hluti í búið.
í augum Heinz er hnuplið hæsta
þrep neyslusamfélagsins, stórfeng-
legur möguleiki í heimi þar sem allt
fæst fyrir peninga. Hann hefur
hnuplað frá því hann var barn að
aldri, man reyndar ekki einu sinni
eftir því hvenær hann hófst handa.
Heinz hefur sett sér tvær meginregl-
BJARNI
JÓNSSON JPP^K
ur: Að stela aðeins frá þeim, sem
hann veit að finna ekki fyrir því, og
að ræna aldrei peningum. „Þeir
skipta mig engu máli,“ segir hann.
Skemmtilegast finnst honum að
hnupla í Harrods í London og í
Kaufhaus des Westerns í Berlín,
„vegna þess að þar er allt svo guð-
dómlega dýrt“.
Þannig hagar Heinz sér eins og
venjulegur neytandi, að öðru Ieyti
en því, að hann borgar ekki fyrir
vöruna.
Höfundur greinarinnar segir
hnupl eiga sér langa hefð í Þýska-
landi. Sósíalistarnir gömlu töldu
alla eign í raun þjófnað og um leið
og afurðir verkalýðsins væru
komnar í hendur fjáreignamanna
væru þær orðnar þýfi. Ekki bætti
hegðun nasista úr skák, þegar
spurningin um réttlæti hnuplsins
dúkkaði upp; þeir stálu öllu því sem
gat talist „arískt“ eða tilheyrði
„röngum“ flokki manna. Sviss-
lendingar ku síðan hafa grætt á því
að nasistar skyldu koma verðmæt-
unum fyrir í svissneskum bönk-
um... þau voru nefnilega aldrei sótt
eftir stríðið. Síðan vandist þýska
þjóðin ýmsu í stríðinu; svartamark-
aði, smygli og ránum. Meira að
segja kirkjan veitti öllum kola- og
matvöruþjófum aflausn með orð-
unum: „Þetta eru erfiðir tímar.“
Og hvenær eru tímar svo sem
ekki erfiðir?
Heinz tilheyrir þeim hópi fólks,
sem vill ekki versla eins og þýski
meðaljóninn, heldur vill hafa gam-
anafþví aðveraneytandi. Stundum
hittist þetta fólk, ræðir saman eins
og fagfólki sænrir um mismunandi
aðferðir við að losa öryggisflipa af
fötum, eða hvernig hægt sé að rugla
viðvörunarkerfið, setja það jafnvel
úr sambandi (breiða álpappír yfir
öryggisflipann eða trufla kerfið
með þvi að vera með vasadiskó á
höfðinu). A.m.k. er það ljóst, að
ekki er það fátækt eða brask, sem
fær þennan hóp til að koma saman
og ræða um búðahnupl eins og um
frímerki!
í lok greinarinnar unr búðahnupl
kemst höfundurinn síðan að þeirri
niðurstöðu, að það sé hin mesta
ósvífni að stimpla búðaþjófa sem
glæpamenn, frekar en t.d. þá sem
selja falsanir af vörum fyrirtækja
eins og Cartier eða Lacoste. Sjálf-
um flaug mér í hug, eftir að hafa
lesið títtnefnda grein, hvort hér
væri ekki komin skammtímalausn
á efnahagsvanda íslensku þjóðar-
innar.
Vegna þess að við íslendingar
höfum aldrei haft rænu á að hugsa
fram í tímann, en gengur hins vegar
afar vel að hirða hver um eigin rass,
þá eigum við að aðlaga okkur þess-
um nýja hnupl-lífsstíl og ganga í
verslanir með skjóður og poka. Þar
getum við bara stolið nauðsynja-
vörum og því glingri sem hugurinn
stendur til i það og það skiptið. Auk
þess fellur þessi lífsstíll sjálfsagt vel
að hinum kröfuharða íslenska neyt-
anda, sem heimtar ekkert nema það
besta í vörumerkjum heimsins.
Auðvitað gengur það ekki til lengd-
ar, að landsmenn fái að vaða um
búðahillur án þess að borga fyrir
vöruna. En hvenær hafa efnahags-
ráðstafanir gengið til lengdar á
Fróni?
Það hefur lengi tíðkast á íslandi
að stela snæri og sauðfé. Og i seinni
tíð hafa menn reynt sem þeir geta til
að svíkjast undan einu eiginlegu
skyldu sinni við velferðarþjóðfélag-
ið, að borga skatta.
Hnuplið fellur því gjörsamlega
inn í hina íslensku hugmyndafræði:
Sá er mestur og bestur sem nær að
koma ár sinni fyrir borð, með öllum
mögulegum og ómögulegum ráð-
um... og kemst upp með það.
Bjarni Jónsson,
Múnchen.
PANTIÐ TIMANLEGA
MYND LJOSMYNDASTOFA S.54207
HANDHENNTASKOU ISLANDS
Simi 27644 box 1464 121 Reykjavík
Handmenntaskóli fslands hefur kennt yfir 1250 fsiending-
um bæði heima og erlendis á síðastliðnum sex árum.'Hjá
okkur getur þú lært teikningu, litameðferð og skrautskrift
- fyrir fullorðna - og föndur og teikningu fyrir börn í
bréfaskólafomi Þú færð send verkfæri frá okkur, sendir
okkur úriausnir þínar og þær eru sendar leiðréttar til baka.
Þeim, sem minni tíma hafa, bjóðum við uppá stutt
hæfileikapróf á þessum sviðum. - Biddu um kynningu
skólans með því að snda nafn og heimilisfang til okkareða
hringdu í síma 27644 núna strax, símsvari tekur við
pöntun þinni á nóttu sem degi. - Tímalengd námskeið-
anna stjórnar þú sjálf(ur) og getur því hafið nám þitt,
hvenær sem er, og verið viss um framhaldið. Hér er
tækifærið, sem þú hefur beðið eftir til þess að læra teiknun
og skrautskrift á auðveldan og skemmtilegan hátt. Þú
getur þetta líka.
Iác ÓSKA EFTIR AD FA SENT KYNNINGARRIT
HMÍ MÉR AD KOSTNAÐARLAUSU
| NAFN_________________________________
| HEIMILISF.___________________________
4
1
I
L

n
L
Hvernig sem á stendur
Við erum á vakt
allan sólarhringinn
68 55 22