Pressan - 22.12.1988, Blaðsíða 12

12
Fimmtudagur 22. desember 1988
tel að fólk hér á landi hafi ekki
gaman af því að gráta. Þetta er
engin grátþjóð, langt frá því.
Maður treystir fullorðnu fólki fyr-
ir lífi sínu og flest fullorðið fólk
er duglegt og vill ekki kveinka sér.
Sumir eru veikir fyrir bjór en þeir
sömu eru Iíka veikir fyrir áfengi
og hafa ekki stjórn á sér í þeim
efnum. Það er skrítin þjóð sem
færi á hvolf yfir því einu að það
kemur bjór, — og að allir færu
að gráta! Það má treysta fólki, ég
veit það...
— Það á að segja fólki frá
skaðvöldum því fullorðið fólk er
líka börn...
— Sumir eru nú alltaf óðir i
skaðvalda og aldrei hægt að
benda þeim á hættur nema til
þess þeir rati beint í þær...
— Eg held að það sé ekki svo-
leiðis...
— Allir verða að taka ábyrgð á
lífi Sínu. Bjór er ekki stærri
ábyrgð en brennivín. Og eiginlega
miklu minni ábyrgð...
— Brennivin brennir mann að
innan...
— Bjór mýkir. Ég segi nú bara
það. Ég hef aldrei kynnst öðru en
að bjór mýki. Bæði skapið og
raddböndin. Ég mundi segja að
bjór væri mýkingarefni á meðan
brennivín getur breytt fólki í uxa
og hríðskotara og...
— Slagsmáiahunda...
— Mér finnst brennivín gera
mann stæltan. Sko áður en maður
er búinn að drekka mikið af því...
— Og það er það sem við þurf-
um, vera stælt og hörð en ekki
mjúk með tárin í augunum. Við
höfum andstyggð á því að vera
mjúk og ef við förum að verá
mjúk þá förum við að vera óþol-
andi okkur sjálfum og þá rís hver
maður upp gegn sjálfum sér. Af-
því enginn vill vera mjúkur...
— Þá er ekki við bjórinn að
sakast. Við munum þá bara fara
að drekka eitthvað annað ef við
þolum ekki áhrifin...
— Ég er sammála. Ég held að
við munum ekki falla neitt fyrir
bjór þegar kemur bjór. Ég held að
við munum bara halda áfram þar
sem frá var horfið...
— Ég geri samt vissar vænting-
ar til bjórsins...
— Ég tel hann hafa hættu í för
með sér...
— Mér finnst bjór ekki góður...
EFTIR KRISTÍNU ÓMARSDÓTTUR
— Þegar kemu& bjór ætla ég að
taka bílaleigubíl.^lla skottið af
bjórkössum, einu litlu jólatré líka,
og keyra útí snjóinn. í kofa. í
kofanum sem ég verð í. Ætla ég
að drekka bjór og horfa á eld og
fara svo á bílnum í kaupstaðinn
og kaupa meiri bjór og setja í
skottið. Svo ætla ég að fá gesti og
við drekkum bjór...
— Þegar kemur bjór ætla ég
alltaf að hafa bjór i ísskápnum. Á
kvöldin fæ ég heimsókn og ég
opna ísskápinn og segi: — Viltu
einn bjór? Svo held ég á upptak-
ara og opna tvær bjórflöskur og
það kemur svalandi froða útum
stútinn...
— Þegar kemur bjór ætla ég að
drekka bjór. Ég ætla að fara í
bjórkappdrykkju og þegar við
verðum búin standa hundrað tóm-
ar bjórflöskur á borðinu og það
er gaman að horfa á það. Líka
daginn eftir. Þá glampar morgun-
birtan á allar flöskurnar og ég set
þær í kassa og fer og kaupi meiri
bjór...
— Mér finnst dökkgrænar
bjórflöskur og dökkbrúnar bjór-
flöskur fallegar...
— Ég ætla að fá mér bjór og
snafs og drekka það til skiptis
upp við barinn. Þegar kemur
bjór. Ég ætla að drekka það hratt
og vera einn og fara svo út, heim
að sofa. Þetta mun ég gera á
hverju kvöldi...
— Ég held að þegar kemur bjór
þá fari fólk að sitja saman og
syngja, veifa flöskunni uppi loft
— skál — og syngja næsta lag og
heim, fá mér einn bjór, setjast
niður og þamba hann í tveimur
teygum, ropa og fara svo að gera
eitthvað annað...
— Það verður örugglega gott
að drekka bjór þegar maður kem-
ur úr sundi...
— Líka þegar maður er að
mála stofuna heima hjá sér.
Örugglega gott þá að fá sér bjór i
pásunni og horfa á það sem mað-
ur er búinn að mála...
— Það er alltaf gott að fá sér
bjór...
— Sérstaklega finnst mér það
nú þegar er sól og mjög heitt. í
kæfandi hita drekk ég helst bjór...
— Mér þykir bjór betri þegar
hann er heitur...
— Svona kjallaravolgur...
— Heitur. Búinn að standa í
stofuhita...
huga. í mínum huga sé ég ekki að
bjór og söngur fari saman, heldur
bjór og grátkór. Ég sé fyrir mér
fólk halda á bjórflösku í annarri
hendinni og vera að þurrka tárin i
hinni. Bjór hefur alltaf verið það
eina sem fátæka fólkið hefur haft
efni á að drekka og hann mun
örugglega enda með að vera ódýr-
ari en mjólk, svo að allir geti gef-
ist upp á að eiga fyrir mjólk og
allir fara þá að drekka bjór, gráta
og fá skemmdar tennffi. Mikil
mjólkurdrykkja hefurnaldið uppi
þreki þessarar þjóðar. Það er stór
liætta á þrekleysi samfara bjór-
drykkju. Þetta er mitt álit á bjór...
— Ég verð að segja einsog er,
ég treysti fólki. Ég veit að fólk
veit hvað því er fyrir bestu. Ég
veit að fólk veit að það verður að
drekka mjólk og borða fisk. Ég
og fólk að tala um bjór
rugga sér. Ég held að bjór og
söngur fari alltaf saman. Það
passar svo vel að syngja og
drekka bjór...
— Ég held að fólk fari að
brjóta meira flöskur þegar kemur
bjór. Ég held einhvern veginn að
það verði meiri glerbrot á götun-
um og þannig þurfi að auka við
starfsfólki í götuhreingerningar...
— Mér finnst að bjór gefi meiri
kátinu. í þeim löndum sem ég hef
komið til fann ég að allir voru
kátir þegar þeir voru að drekka
bjór en leiðir þegar þeir voru að
drekka eitthvað annað...
— Bjór er fitandi...
— Ég veit uni mann sem drakk
svo mikinn bjór að liann gleymdi
,að borða...
— Ég hef tekið eftir því að þeg-
ar ég drekk bjór þá fer hárið mitt
að glansa meira...
— Eftir erilsaman dag, þegar
bjórinn kemur, ætla ég að koma
— Ég held að það verði hættu-
legast þegar maður er þunnur
með timburmenni að bjórinn er
kominn. Þá fer maður kannski að
laumast í hann og þykjast vera
drekka hann með samlokunni sem
maður fær sér svo bara einn bita
af. Og þá er maður byrjaður að
vera fullur aftur. Ég tel bjórinn
vera lúmskan. Maður heldur að
hann sé ekki neitt en liann er
áfengur...
— Ég verð að segja það fyrir
mitt leyti að ég er alveg andsnúin
bjór. Ég vil að hér fáist ekki allt
sem fæst í útlöndum. Mér þykir
t.d. leitt hvað það er komið mikið
af sælgæti hingað, — að maður
tapar augunum í tegundunum! Ég
vil að hér sé dálítið sveitalegt, eins
og hér hefur alltaf verið. Og ég tel
að bjór muni fara illa með lands-
menn. Hér kann enginn sér hóf
og hér stefnir allt í volæði. Bjór
hefur alltaf tengst volæði í mínum