Pressan - 08.07.1993, Side 32

S A M K V Æ MISLEIKUR SUMARSINS
32 PRESSAN
Fimmtudagurinn 8. júlí 1993
Ég fékk allt tjékkað og keyröi hring eftir hring um Haga-
torgiö hlustandi hugfanginn, þangað til ég fékk taxa rununa
eftir mér sem hélt að ég væri aö snapa mér hótelkúnna eftir
mislanga nótt á hótel gaga.
Ég fann mig fyrir utan Bíóbarinn og 22 og þá fattaöi ég aö
ég ætlaði ekkert þangaö, enda snemma morguns, ég ætlaöi
út í sveit í langþráð sumarleyfi. Samt hélt þessi rökhyggja
áfram í útvarpinu milli herra E og herra B á þessum laugar-
dagsmorgni.
Ef ég heföi verið eitthvaö yngri heföi ég um kennt öllum
pylsunum sem ég át, en þar eö ég vissi aö ég ætlaði aö elda
þær þá um kveldið vissi ég að þetta var sannleikur. Bubbi var
aö skjóta Steinar í kaf. En ekki alveg því Steinar var í vöðlum
aö veiöa fyrir norðan og sá sér ekki fært aö svara þessum
djúpsprengjum því hann stóö á flúöum og var aö fá’öa.
Sem rninnir mig á aumingjans Jón, skipstjórann á ísguö ÝU,
sem varð heiftarlega veikur úti á miðum og björgunarkæna
þurfti að fara til móts við skonnortuna, þegar að var komiö
höfðu bátsverjar hengt skipstjórann því þeir voru ekki vissir
aö hann myndi hafa það lifandi til lands. En aö minnsta kosti
mættu björgunarmenn til aö hiröa hreðjarnar til átu eða sölu í
þakklætisskyni. Úps.
Þeir höföu lokið sér af þama í úbbarbinu. Og ég gat haldiö
heim á leiö. Ég fór aö velta fyrir mér hvernig fyrirmenn þjóðar-
innar myndu pakka í bílana sína fyrir svona sumarleyfi. Ég hafi
átt í mesta basli meö aö pakka, það var svo mikiö sem taka
þurfti meö. Áttu þeir bíla ennþá? Ég haföi ekki hugmynd. Þeir
áttu örugglega bara drossíur núna, meö nægu plássi. Og ef
það var eitthvað ferðalag framundan var þaö áreiöanlega á
vegum rikisins þannig að öngvar áhyggjur þyrfti aö hafa af því
að pakka.
„Ertu meö fondue settiö?“
„Ertu meö tjaldhælana?”
„Ertu meö boöskortin?“...hljóta aö vera vinsælustu spurn-
ingar heföarpakksins eða hvaö. En þaö er greinilegt aö fyrir-
menn þurfa ekki aö hafa áhyggjur af svona hversdagslegum
hlutum, samanber þetta ábyrgðarleysi þeirra þegar þeir geta
með góöu móti fellt gengiö þegar mikill partur vinnandi fólks
á eftir aö fara í sumarleyfi. Þaö hafa nú ekki allir ísbjarnafeldi
til aö selja erlendis, þeir hækka nú frekar en falla í veröi. Hver
man ekki eftir Spánarferö meö stoppi í Marokkó og slöngku-
skinn hafa verið keypt á sama gengi í tugi ára. Þetta eru hlut-
ir sem eru jafnvinsælir á íslenskum heimilum og sauöakjamm-
ar.
Þaö var ekki um neitt annaö aö ræöa!
Ég keyröi framhjá konunni og barni á stéttinni, bíöandi, og
ég öskraöi:
„Viö verðum að spara".
í fríiö fór ég einn dadararara.
Einar Ben.
IHAIN AYIMIHI
Mér veröur ómótt.
Loksins hafði ég þaö af aö koma fjölskyldunni í sumarleyfi.
Engin nauðsynleg dráp hafa hent í vikunni sem hafa sett mig
út af laginu. Ég sá jafnvei fyrir mér að mín yröi ekki minnst í
„hver var hvar og hversvegna og afhverju ekki“. Þannig aö ég
brosti framan í Qöiskylduna og sagði: „Ég fer og fylli á, tjékka
rúðuhiandiö og prumpið í dekkjunum."
Ekkert var meira saklaust á laugardagsmorgni en aö at-
huga farkostinn áður en lagt væri í hann, þeir hjá Umferðar-
ráði leggja að minnnsta kosti mikla áherslu á að þaö sé gert
altént áður en lagt er í hann. Að minnsta kosti sagöi Þuríður
þaö áöur en hún fór aö fljúga með pílagríma.
Á bensínstöðinni sagöi ég bara að fylla með 95. Rétt áöur
hafði ég byrjað aö fylgjast meö viðtali hjá Eiríki á Bylgjunni,
ég hélt aö þetta væri svona „best of“ eins og þeir eru svo
gjarnir á aö útvarpa snemma morguns þegar flestir hrjóta sínu
værasta. 0 ekki.
Þetta var Bubbi aö baula og Eiríkur Joö, ekki Þorsteinn Joö
kunnur morgunfílósófer, Eiríkur í essinu, þurfti ekki aö hafa
mikið fyrir að láta Bubba fylla út í tímann á milli auglýsinga.
Stór orö fuku og ég varö bergnuminn.
slangur
ALGJORT
MÖSLÍ
Asni, bjáni, aumingi.
Meðal unglinga. Hugsan-
lega upprunalega sá sem
lœturplata sig til að borða
múslí í morgunmat.
\ tvífarar i
BÖGGIOG BESTI. Héldu sýrtikennslu á umræddum Tequilaleik á veitingastaðnum Knudsen í Stykkishólmi um
helgina. Hérna bítast þeir á eins óðir hundar um kjötstykki.
y
□ h

y
Þó aö hinn mexíkóski ruddi Tequila
hafi verið stíft drukkinn á íslandi síðast-
liðið sumar eru menn síður en svo orðnir
leiðir á honum og þeim afleiðingum sem
ruddinn kann að hafa. Það sem gerir
Tequila ennþá spennandi er að hug-
myndirnar um hvernig svolgra megi hon-
um í sig viröast óþrjótandi. Auk saltsins
og sítrónunnar, sem enn eru nothæf,
hefur slettu af tabascosósu verið bætt
við uppskriftina.
Aðferð; sítróna er skorin í sneiðar eða
ef til vill báta. Saltbaukur er fenginn að
láni (hjá mömmu) og Tequilanu; einföldu
eða tvöföldu ef vill, er komiö fyrir í litlu
glasi (helst óbrjótandi) ásamt tabasco-
sósuslettunni. Sítrónunni er nuddað
(sexý) á háls fórnarlambsins og síðar
komið fyrir í munni þess (varlega). Þá er
salti stráð á hálsinn þar sem hann er
blautastur. Og byrjar þá leikurinn. Þol-
andinn er nú tilbúinn til átaka. Óþoland-
inn sleikir háls þolandans, því næst
hvolfir óþolandinn Tequilanu f sig, ræðst
að munni þolandans og læsir tönnunum
í sítrónuna. Síðan þftast leikmennimir á
líkt og hundar sem eru að rífast um kjöt-
stykki. Þessi leikur á einkar vel við í part-
íum, böll eru enn betur til hans fallinn.
En best á hann viö séu hjón orðin hund-
leið á gömlu trúboðsstellingunni (óskilj-
anlegt), að ekki sé talaö um sama
gamla forleikinn. Svo er víst sagt aö aðr-
ir hlutar líkamans eigi vel við í þessum
leik, jafnvel enn betur. En það er önnur
saga.
Um það leyti
sem séra Geir
Waage lauk menntaskóla-
[ námi og kom sér upp
• landsfrægu skeggi komu
I fyrstu Tinnabækurnar út á
I íslensku. Við höldum því
I fram að það sé ekki tilvilj-
| un. Það er morgunljóst
| hver fyrirmyndin var: pró-
| fessor Vilhjálmur Vand-
ráður. Sama skeggið,
sömu gleraugun, sami
hatturinn, meira að segja
sömu eyrun. Kunnugir
halda þó fram að Geir sé
mun sérviturri og töluvert
I meira viðutan en prófess-
I orinn.
I________________________I
Skáldið Sjón er að fara í frí,
upp í sveit að ljúka við skáld-
sögu. Áfram mun hann þó
gegna ritstjórastöðu tísku-
tímaritsins NÚLLSINS. Fjar-
ritstjóri er réttnefni titils hans
því hann mun stýra því úr
sveitinni. Við það fær hann
stöðuhækkun; titilinn Editor
in Chief (ritstjórinn í sveit-
inni) sem hefur merkingu
einhverskonar yfirritstjóra. í
ritstjórastól skáldsins er hins
vegar sestur blaðamaðurinn
Þorsteinn Högni Gunnars-
son, sá sem ræddi við und-
erground tískuhönnuðinn
Vivienne Westwood í nýjasta
hefti blaðsins. Það mun víst
hafa tekið tíma að eltast við
hönnuð pönksins því sjaldan
veitir hún viðtöl. En auk þessa
er að finna í blaðinu nokkuð
fróðlega fjögurra manna
spjallgrein um hinar mismun-
andi kynlífhneigðir og -að-
ferðir, svo fátt eitt sé nefnt.
í undirtitli NÚLLSINS
stendur að blaðið sé tískurit.
Hvaða augutn lítur nýráðinn
ritstjóri tískuna?
„Tíska er í raun og veru allt.
Tískan, eins og við skilgrein-
um hana er það sem við erum
að fást við og vekur athygli og
jafnvel einhverja hylli, en það
þarf þó ekki að vera. Fyrst og
fremst er tískan frumleiki.“
En nú er ógrynni thnarita á
markaðnum. Hvað aðgreinir
ykkurjrá hinum?
„Við höfúm gjarnan sagt að
við séum blað án vandamála.
Opinská og einlæg viðtöl eru á
bannlista hjá okkur. Hin blöð-
in sjá ágætlega um að dekka
stjórnmála- og félagsfræðivið-
tölin.“
Útlitið á blaðinu hefúr ekki
síður vakið athygli en innihald
þess. Blaðið hefur jafnvel þótt
ívið torlesið. „Það er nú bara
til þess að menn renni ekki yf-
ir það á einni nóttu. Þetta er
tímalaust blað. Það er og á að
vera ögrandi,“ segir sá sem á
heiðurinn af útlitinu, Jökull
Tómasson, sem starfaði með
Þorsteini Högna í því merka
fýrirbæri Pakkhúsi postulanna
fyrir fáeinum árum. Nú liggja
leiðir þeirra loks saman á ný.
Með fýrstu eitt þúsund ein-
tökum blaðsins fylgir tvöfald-
ur hljómdiskur með fjölmörg-
um hljómsveitum. En þar
ættu menn að geta fengið
smjörþefinn af því hvað er að
gerast í íslenskri tónlist. Mun
enn vera hægt að fá eitt og eitt
slíkt blað á blaðsölustöðum.
Ef vel er að gáð.
Eins og í öllum góðum
samböndum eru menn ekki
sammála um hvernig hlutirnir
eigi að ganga fyrir sig því á
meðan Jökull vill hafa blaðið
torlesið ætlar Þorsteinn að
hafa næsta blað auðlesið. Þeir
eru þó sammála um það að
blaðið eigi að vera ögrandi.
þorsteinn Högni Gunnarsson
OG JÖKULL TÓMASSON. Eru að
ganga á ný í hjónaband eftir
nokkurra ára aðskilnað. Á
milli sín halda þeir á afkvæm-
inu.