Pressan - 11.11.1993, Qupperneq 4
ÓDÝR SJÉNS
4 PRESSAN
Fimmtudagurinn 11. nóvember 1993
fær
Jön MognDsson
lögfræðingur
fyrir að Játa undaii gráa
fiðritignum og halda
frainlijá með Aljiýðti-
flokktium.
Foxillir
fulltrúar
„Enn einu sinni finnum við
okkur ktiúnar til að mótmœla
vinnubrögðum í stjórn Dag-
vistarbama. Boðuðumfundi
er aflýst ánfyrirvara þannig
að fiulltrúar mega sœna sig við
aðfáfyrstað vita um frestun
þegar þeir eru mœttir á fund-
inn. Fund eftirfund vantar
fulltrúafrá meirihlutanum og
er það frekar orðin regla en
undantekning aðformaður
stjómar mceti of seint á
fundi.“
Fjóla Guðmundsdóttir og
Kristín Blöndal, stjórnarkonur
í Dagvist barna.
Anna K. Jónsdóttir, formað-
ur stjómar Dagvistar barna:
„Þetta er dæmigert. Á þess-
um fundi eru lagðar fram
mjög bjartar tölur þar sem
kemur fram að bömum á
biðlista heíur fækkað um
íimm hundmð. Þegar já-
kvæð staða er lögð á borðið
em þetta þekkt viðbrögð hjá
minnihluta sem ekki hefur
lagt neitt frambærilegt til
málanna. Þessar aðdróttanir
em meira og minna rangar.
Einhvem tímann hefur
íundur þurít að falla niður,
en það gerist hjá öllum
nefiidum borgarinnar. Þetta
fellur alveg innan ramma
eðlilegra starfa nefhda sem
starfa allt árið um kring. Það
em náttúrlega alltaf verkin
sem tala.“
Danska
dópið dýr-
ast
„Innflytjetidur lyfia hér hafa
haft einkarétt á tilteknum
lyfiaheitum ogáttað lang-
mestu leyti í viðskiptum við
Danmörku þó að þarséu lyf
mjögdýr. Þetta frumvarp [um
lyfjamál] og EES-samningur-
inn munu leiða tilþess að aðr-
ir umboðsmenn getaflutt
samskonar lyfinnfrá öðmm
aðila í öðm landi. “
Guðmundur Árni Stefánsson
Birgir Thorlacius hjá Félagi
íslenskra stórkaupmanna:
Það er ekki rétt að meirihluti
lyfja sem flutt em inn til
landsins komi í gegnum
Danmörku. Þetta er svona
gamalt slagorð. Það er líka
rangt að kenna innflytjend-
um um hátt lyfjaverð, því ef
lyfjakostnaður á hvern mann
er reiknaður út frá heildsölu-
verði kemur í ljós að verð
okkar er með því lægsta sem
gerist og til dæmis lægra en
hjá Svíum. Menn em líka ef-
ins um að þetta lyfjafrum-
varp komi til með draga
saman lyfjakostnað því
menn blanda svolítið saman
EES og þessu frumvarpi.
Samhliða innflutningur
kemur til með að verða að
staðreynd bara vegna Evr-
ópusamningsins en ekki
vegna þessa frumvarps."
„Það er eftirtektarvert hve
mjög menn misstíga sig [í
þýðingum] á ýtnislegu ensku
orðfœri um kynlífið. í mynd
eðaþætti sem heitir „That’s
Life“ var „libido“ til dœmis
orðið að „líkama“ sem ég
hugsa að hefði komið Freud á
óvart. Hins vegar hefði mér
ekki komið á óvart að sjá
„French letters"þýtt sem
„frönsk setidibréf‘. En á
dauða mínum átti égfremur
von en að sjá þessi „frönsku
bréf', það er „stnokka“, þýdd
sem „umbúðabréf‘.“
Aðalsteinn Ingólfsson í DV.
Valdís Gunnarsdóttir,
deildarstjóri þýðingadeildar
Stöðvar 2:
„Eins og fram kom í kjallara-
grein Aðalsteins hefur hann
safnað dæmum um klúðurs-
legar þýðingar undanfarin
misseri og ég get ekki annað
en fagnað því að hann skuli
ekki hafa fundið nema fjögur
dæmi um slíkt hjá Stöð 2.
En það má ekki gleymast að
okkur er mikill vandi á
höndum því oft eru erlend
handrit mjög ónákvæm eða
þau vantar alveg. Þá er ekkert
annað til ráða en að þýða eft-
ir eyranu. Þess má svo geta
að nýlega keypti ég „The
Dictionary of Sexual Slang“
og þvi munu áhorfendur
okkar ekki vaða í villu í fram-
tíðinni um merkingu þessara
orða.“
Kynlífs-
raunir
þýðenda
Síðasti séns—fylgisveinaþjónusta
Erum alveg húrrandi
la<
Reykjavík er að fá á sig svipmót stórborgar með öllum þeim kostum sem því fylgja. Fyrir nokkr-
um árum hefði verið óheyrt að hægt væri að kaupa sér fylgisveina í borginni en nú er allt hægt.
Fyrirtækið Síðasti séns býður upp á þessa þjónustu.
„Við sérhæfum okkur í
gæsapartíum og almenn-
um fylgisveinastörfum,"
segir Halldór Magnús-
son en hann er eigandi_
fyrirtækisins ásamt Nór-
anum, sem kýs að koma
fram undir dulnefni af
persónulegum ástæðum.
„En ég vil að það komi
skýrt fram að við tökum
vinnuna ekki með okkur
heim þó að það sé stund-
um freistandi." Þetta er
augljóslega eitt af fjöl-
mörgum vandamálum
sem koma upp á sviði sem
á sér engin fordæmi svo
vitað sé á íslandi. „Ein-
hvers staðar verðum við
að setja mörkin," bætir
Nórinn við, en hann held-
ur sér í formi með því að
leika handknattleik með
FH. „Það er mjög mikil-
vægt í þessu starfi að
halda sér í góðu standi,
það segir sig sjálft. Einnig
er betra að góða skapið
sé ekki langt undan."
Fyrirtækið er orðið
tveggja ára gamalt og að
sögn þeirra félaga komst
rekstrargrundvöllur á
þegar gæsapartíin kom-
ust almennt í tísku hér-
lendis.
Hvert er eftirminnileg-
asta atvikið úrstarfinu?
„Það hefur eðli málsins
samkvæmt mýmargt
komið upp sem gaman
væri að segja frá. Tja, það
var til dæmis einu sinni
sem oftar að við vorum
verðandi tengdason. Við
viljum að það komi fram
að það gætir nokkurs
misskilnings á eðli þeirrar
þjónustu sem við bjóðum
upp á. Við stundum ekki
vændi."
Að sögn þeirra félaga
er ekki mikil samkeppni í
faginu enn sem komið er,
en við því megi búast fyrr
en seinna. Þeir hafa laus-
ráðna menn ef mikið
liggur við og reyna að
haga þjónustunni þannig
að hún sé sem víðfeðm-
MYND/JIM SMART
ust; bjóða upp á grín og
glens, hljóðfæraslátt og
söng. Og eðlilega taka
þeir að sér að skipuleggja
skemmtikvöld í heild
sinni.
En í hverju telja þeir
sinn helsta styrk liggja?
„Við erum svo ódýrir."
Jakob Bjamar Grétarsson
fengnir til að fylgja
ágætri konu sem var að
fara að ganga í það heil-
aga. Þá er það gjarnan
vinkvennahópur viðkom-
andi sem hefur samband
við okkur. Við leggjum
okkur alltaf fram um að
skemmta viðskiptavinum
okkar og í þessu ákveðna
tilviki tókst það eiginlega
of vel. Hin verðandi brúð-
ur var komin á fremsta
hlunn með að hætta við
brúðkaupið! Sú regla
gildir í þessu eins og öðru
að hvorki má vera of né
van."
Þeir hjá Síðasta séns
stæra sig af því að sjaldan
hafi þeim mistekist ætl-
unarverk sitt og þau tilvik
hafa komið upp að for-
eldrar brúðarinnar hafi
fengið þá til að standa
fyrir gæsapartíi. „Jú, það
hefur að vísu ekki gerst
oft — eiginlega ekki
nema einu sinni — og var
það til komið vegna þess
að foreldrarnir voru ein-
faldlega ekki sáttir við
Súsanna Svavarsdóttir
kredit
„Stærsti kostur Súsönnu er brennandi áhugi á
leikhúsi, hún verður beinlínis reið ef henni líka ekki
hlutimir. Hrifhæm og leyfir sér að hrífast ef hún tel-
ur vel gert. Oft fúndvís á skemmtilegar útleggingar á
verkunum sem hún fjallar um. Skörp og skrifar
læsilegan og skemmtilegan stíl,“ segir Stefán Bald-
ursson Þjóðleikhússtjóri. „Ég les ekki gagnrýni svo
ég get ekki metið hana sem slíka, en sem samstarfs-
maður í alkafræðunum er hún forkur dugleg og
virðist hafa endalausa orku í vinnu,“ segir Edda
Björgvinsdóttir, sem samdi leikgerð upp úr bók
Súsönnu, Gúmmíendur synda eldd. „Helstu kostir
Súsönnu sem leiklistargagnrýnanda eru að hún hef-
ur augljósan ástríðuáhuga á leikhúsi, hún skrifar oft
skynsamlega um þær sýningar sem hún hrífst af og
greinar hennar vekja gríðarlega athygli og hafa
áhrif,“ segir Sigurður Hróarsson Borgarleikhús-
stjóri. „Mér finnst hún geta verið afar skemmtileg
og ágætur félagi,“ segir Jóhanna Kristjónsdóttir,
samstarfsmaður Súsönnu á Morgunblaðinu.
Skemmtileg ogforkur
dugleg — eða subbuleg
ogfljótfœr?
Súsanna Svavarsdóttir, lelkhúsgagnrýnandi
Morgunblaösins, er umtöluð og umdeild fyrir
dóma sína, ekki síst dóm um Þrettándu
krossferölna, sem hún „slátraöi“.
„Hún er íhaldssöm í leikhúsviðhorfum, virð-
ist helst kunna að meta verk í hefðbundnum stíL
Það sama á við um útfærslu, t.d. varðandi leik-
myndir. Hún gerir ekki nægilegan greinarmun á
texta verksins og útfærslu leikstjórans. Hampar
amatörisma á kostnað atvinnumennsku og virð-
ist ekki alltaf geta greint þar á milli. Stundum
fljótfær og óþarflega dónaleg ef henni mislflcar,1'
segir Stefán Baldursson Þjóðleikhússtjóri. „Það
neilcvæða við Súsönnu er fljótfærni, hún fer
stundum í heljarstökkum á undan sér,“ segir
Edda Björgvinsdóttir leikkona. „Hún skrifar oft
órölcstuddar, móðgandi og lítilsvirðandi athuga-
semdir um leikara og leiklist sem eiga ekkert
skylt við faglega gagnrýni. Hún á það tU að skrifa
subbulegar greinar um sýningar sem faUa ekki
að hennar smekk, en greinar hennar vekja gríð-
arlega athygU og hafa áhrif,“ segir Sigurður Hró-
arsson Borgarleikhússtjóri. „Mér finnst að hún
ætti að passa sig á orðum þvi þau geta verið svo
vandmeðfarin og mér finnst hún ekki aUtaf átta
sig á því,“ segir Jóhanna Kristjónsdóttir á Morg-
unblaðinu.