Tíminn Sunnudagsblað - 14.07.1963, Síða 5

Útsýn af Þorgeirsstaðatindi til Papafjarðar. (Liósm.: Sigurjón Jónsson).
þar til innréttaðan póstkassa, en við
næstkomandi febrúarmánaðar út-
göngiu, eSur marzmánaðar byrjun,
gengur póstjaktin frá landinu næst
hér eftir. Því hafa þeir, er bréfum
vilja með henni koma, að senda þau
í tíma til Bessastaða.
Þessa hér að framan skrifaða pósta
'hefur hreppstjórinn Eiríkur Guð-
mundsson hið fyrsta að upplesa við
Stafafellskirkju.
Haustið 1788 er Halldóri hrepp-
stjóra Þorleifssyni í Þórisdal falið að
lesa S'óknarfólkinu póslpistilinn. —
Póstferðir voru fjórar á ári. Bréfum
úr sveitunum milfi Lónsheiðar og
Breiðamerkursands átti að koma til
sýslumannsins í Hoffefix. Pósturinn
mátti sjálfur veita móttöku bréfum í
Öræfum Segfr Jón Helgason þar
um:
„Þó þar sem Öræfingar kunna ekki
auðveldlega koma sínum bréfum ti]
mín, má hann taka á móti þeim þar,
þá þeim fylgja póstpeningarnir, sem
eru 2 skildingar fyrir hvert einfalt
bréf og hverja sýslu, er þau skulu
umberast".
Eiríkur Guðmundsson.
Árið 1786 bjó á Þorgeirsstöðum í
Lóni bóndi sá, er Eiríkur hét og var
Guðmundsson. Þekktar heimildir -
skera ekki lír um það, hve lengi hann
hefur búið þarna; þó verður full-
yrt að aðeins sé Um örfá ár að ræða.
Eiríkur var kvæntur maður. Kona
hans hét Guðný Jónsdóttir. Vitað er
að þau áttu einn son barna, Jón að
nafni.
Um ætt Eiríks GuSmundssonar er
allt á huldu. Freistandi að skyggnast
eftir uppruna hans. Ef til vfil korna
í leitirnar síðar meir- sönnunargögn.
sem skýra til fulls vafaatriðin.
Á manntalsþingi í Holtum í Horna
firði vorið 1747 sagði Eiríkur Jóns-
son af sér hreppstjórastörfuim Var
þá litazt um eftir eftirmanni í hrepp-
stjóraembættið. „Sýndist sýslumanni
með ráði hreppstjóranna og bændanna
að bezt sé tilfallinn æruprýddur mann
Guðmundur Pálsson í Dilksnesi“.
Á næsta ári baðst Páll Snjólfsson
bóndi í Firði undan því að gegna
ilengur hreppst\jórastörfum í Lóni,
„kveðst hann þeim þénað hafa í 18
ár. Tjáir tilfalla aldurdóm sinn og
veikindi." Páll varð háaldraður, átti
fjölda barna, sem mörg urðu kynsæl
Jón yngri Pálsson bóndi á Hlíð varð
hreppstjóri eftir föður sinn.
Einn sonur Páls í Firði hét Snjólf-
ur; rak hann oft erindi föður sins á
manntalsþingum. Vorið 1738 hóf hann
búskap, leiguliði á hálflendu í
Hvammi í Lóni, 15 hundraða jörð; bjó
þar ósfitið frarn nm iniðja öldina.
Keypti eitt hundrað í jörðinni og
jók við ábýii sitt.
Árið 1750 hét mótbýlismaður hans
Andrés Teitsson, átti þann jarðar-
part, sem hann sat á, hálft sjöunda
hundrað. Fjórum árum áður er þe?s
getið við skjöl, að Andrés bjó í Þlnga-
nesi í Nesjum.
Hinn 12. júní 1750 íór frain endur-
mat á Hvammi eftir ósk beggja ábú-
endanna. Þótti bersýnilegt að rétt-
mæt væri ven leg lækkun frá fornu
mati; nam niðnrfærslan hvorki meir
né rninna en 7 hundruðum. Jiirðin
metin 8 hundruð að dýrleita
Bændat.s! þrem árum seinna exð--
ir í ljós að orðin eru ábúendaskipti
í Hva-Tiiin aíi Ires T eusson er knm-
mn að Bæ, l’e'.nr víst selt jarðarpart-
inn í Hvrwlisiorfunni. Sn.ólf x; i-íls
son festi kaup á afiri jörðinni eftir
nýja matinu, utan það hundrað, sem
„kaupbréf var daterað fyrir 21 ágúst
1748“
Snjólfur bjó ekki í Hvammi 1753,
hafði flutt bú sitt, stofnað til hjóna-
bands við búandi ekkju í næsta ná-
grenni, þar heitir Krossal-and Vék
þó þaðan bráðlega og settist í sjálfsá-
búðina. Fyrrnefnt ár bjó í Hvanvmi
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
581