Tíminn Sunnudagsblað - 28.01.1968, Blaðsíða 16

skeflt yfir hann, og vantaði Þðr-
hall skóflu til að moka frá hon-
um. Hvernig fylgjan var? Hún var
ljóshnoðri. Ljóshnoðri, sem
marama sá bregða fyrir i gang-
inum.
Ja, það er skrýtið svona margt.
Og eitt er alveg satt. Slys, sjálfs-
morð og jafnvel drykkja, þetta
kemur allt i bylgjum. Oft í kring-
um fullt tungl. Já, þið vitið það
nú bezt, konurnar, hvaða áhrif
tunglfyllingar hafa á ykkur.
Einu sinni var ég staddur fyr-
ir norðan. i sumarfríi. Þá tek ég
eftir því, að á hverjum degi er
eitthvert slys. Drengur fer i sjó-
inn fyrir vestan. næsta dag ferst
verkamaður við uppskipun á Ak-
ureyri, og þriðja daginn er enn
eitt sviplegt dauðsfall.
Þá fer ég að gá í vasabókina
mina. Stendur heima, það er fullt
tungl.
Nokkurn tíma orðið vart við
nokkuð niðri á stöð? Ja, ég veit
ekki, hvort ég má segja frá því.
Ég veit það ekki.
En þeíar togarinn Júli sökk,
þá fórust nokkuð margir, ja, góð-
ir viðskiptavinir ,Og hreingerninga
konan okkar, hún sér þá. Já, þeir
Uta inn. Það held ég.
★
Nokkrum dögum eftir samtal
okkar Jakobs kom hann niður á
blað með myndir til að lána okk-
ur. Þá gat ég ekki stillt mig að
leggja fyrir hann spurningu, sem
hafði verið að veltast í höfðinu á
mér síðan um daginn.
— Heyrðu, Jakob — konan,
sem sér mennina af Júlí, sér hún
nokkurn tíma látna lögreglu-
þjóna?
— Já, svo segir hún, já.
— Heldurðu, að það geti verið,
ég meina ef þú mundir einhvern
tíma deyja, að hún sæi þig?
— Það held ég gæti vel verið.
Það hlýtur að vera rétú.
Snúi einhverjir látnir menn til
fyrri dvalarstaða á jörðunni þá
gætu það einmitt verið menn eins
og Jakob, sem í þrjátíu og sex ár
hefur setið í lögreglustöðinni og
lagt þar fram beztu krafta sína,
borgurunum til verndar og félög-
um til skemmtunar.
„Gamla konan frá Brimnesjum er komin yfir í annan heim.‘
ODDNÝ GUÐMUNDSPÓTTIR
Skuld
(Upphaf skáldsögu)
Inga.
88
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAB