Tíminn Sunnudagsblað - 11.02.1968, Blaðsíða 3

:0W#f? Mhlt*
Langt inni í frumskógum Suður-Ameríku er maurateg-
und, sem ræktar sveppi. Maurarnir verja öllu lífi sínu
til þess að gæta sveppanna, bera að þeim næringar-
efni og uppræta aðskotagróður. Ef svepparæktin bregzt,
er úti um maurana, því að þaðan fá þeir allt sitt fóður.
gili
______________
Maurar þessir eru svokallaðir blaðskerar. Þeir troða sér
stiga, þar sem þeir lesta sig á ferðum sínum eins og menn á
skógarstígum. í skóginum skera þeir blöðkur úr laufi
trjánna og bera heim í borg sina og sérstakar hersveitir eru
á verði og verja lestina, ef með þarf.
i'. : - ' ** . . / ^
1 ; ■ . kf£^s. ■ C?* > Í: :Í~Í
. ... ....... .................. .
Við blaffskurðinn beita maurarnir
sterkum kjálkum sinum líkt og skær.
um og eru ærið verkahraðir. í ræktuð-
trjálundum geta þeir gert mikinn usla.
íbúar einnar borgar aflaufga stórt tré
á einum sólarhring.
Þróttminnstu ibúar borgarinnar fara
sjaldan út úr henni. Þeir standa í
borgarhliði, þegar burðarmaurarnir
koma heim, og taka þar við blöðun
um og draga þau inn í gróðurskál-
ana þar sem þau eru fuggin i
mauk.
i ,7S
Sveppirnir eru smáir, en ekki ólik
ir gulrófum að lögun. Þá rækta
maurarnir í beðum, sem þeir gera
sér úr tuggnu laufi. Sveppirnir eru
þrungnir eggjahvítuefni, næringar-
ríkir og f jörefnaríkir, enda éta maur
arnir þá einætu.
Drottning maurabúsins er hundrað
sinum stærri en minnstu verkmaur-
arnir. Hún heldur við stofninum.
Dætur hennar mata hana, fóstrur
ala upp ungviðið, og þernum halda
öllu hreinu.
Kvöldið fyrir brúðkaupsnótt sína
rennir drotningin ekki niður siðasta
sveppbitanum. Eftir næturævintýrið
grefur hún sér nýja smugu og gróður
setur þar sveppinn, sem hún varð-
veitti í munni sér í þvi skyni.
Níu af hverjum tíu eggjum, sem
hún verpir í fyrstu lotu, étur hún
sjálf til þess að auka sér hægðir.
Þannig fær hún áburð í sveppabeð-
ið nýja, enda dafna sveppirnir vel
Hinu nýja samfélagi er borgið.
T t M I N N - SUNNUDAGSBLAÐ
99