Tíminn Sunnudagsblað - 11.02.1968, Síða 15
Tvær stofnanir til tryggingar góðri afkomu Húsvíkings (þessa heims og annars): Kirkjan og fiskisamlagið.
norðan, en stúlkur, sem hjá mér
eru, fullyrða, að kona mín hafi
sagt sé um sýn þessa á miðviku-
daginn.
Einhvern tíma milli klukkan
tóif og tvö um nóttina lá ég glað-
vakandi í rúmi mínu og var að
tala við konu mína. Varð um stund
dálítið hlé á samtali okkar, en allt
í einu segi ég:
„Það er annars undarlegt með
brunann á Húsavik“.
Kallar þá kona mín til mín,
hvort ég sé sofnaður og farinn að
tala upp úr svefni. Mér fannst ég
vera vakandi og segi henni þeg-
ar, að mér hafi sem snöggvast
fundizt ég sjá Húsavíkurverzlun-
arhúsin og veitingahúsið. Stóðu
verzlunarhúsin í loga og lagði þvkk
an reykjarmökk suður og vestur
frá þeim, eins og gola væri hæg
úr noríaustri, en veitingahúsið sá
ég yfir reykinn. Annað en þetta
litla svæði sá ég ekki.
Kona mín henti gaman að þessu
og 'sagði það dagino eftir stúikum,
sem hjá mér eru. Þann sama dag
heimsótti okkur frænka konu minn
ar, kona ísaks frystihússtjóra, og
var henni þá sagt frá þessu.
Nokkrum dögum seinna flutti
svo sendimaður Gjailarhorns frétt
ir af Húsavíkurbrunanum, og
stendur allt, sem ég sá, nákvæm-
lega heima við þær fréttir. Þegair
Stefán Guðjohnsen var hér um
daginn, sagði ég honum nákvæm-
lega frá sýn minni, og sagði hann,
að það væri eins og sjónarvottur
segði frá.“
Til skýringar skal þess getið, að
Isak sá, sem hér er nefndur, var
bróðir séra Sigurjóns i Kirkjubæ
í Hróarstungu og Einars Páls, rit-
stjóra í Vesturheimi, einn sona
Jóns Benjamínssonar á Háreksstöð
um á Jökuldalsheiði, nafnkunnur
maður, en kona hans var Svein-
björg Jóhannsdóttir prests á Kálfa
fellsstað í Suðursveit, systir Ólafíu
rithöfundar. ísak fluttist ungur til
Vesturheiims og kynntist þar fryst
ingu matvæla og rekstri frysti-
húsa. Hélt hann siðan heim til þess
að ryðja nýjung þessari braut í
föðurLandi sínu. Litlu síðar en hér
var komið, hóf hann búskap á
Þönglabakka í Fjörðum, og þar
drukknaði hann vorið 1906, öllum
harmdauði, í grunnu vatni uppi
á Þorgeirshöfða.
Júliusi Sigurðssyni var að vísu
PýfS&' '
MikiS af saltfiski lenti í brunanum 1902. Nú er fiskurinn í frystihúsi.
T f M I N N — SUNNUDAGSBLAÐ
111
i